Dag 7 St. Kitts & Nevis: Strand en snorkelen

Om zoveel mogelijk uit deze laatste volle dag op het eiland te halen heb ik mijn wekker voor half acht gezet. Dan sta ik weliswaar niet meteen op, maar net na achten loop ik toch al naar het restaurant.

Terwijl ik plaatsneem met zicht op zee, zie ik weer aapjes vlakbij het restaurant spelen. Ze zijn wat te ver weg voor foto's en dinsdag had ik toch wel de jackpot met zo'n twintig van hen. Het blijft leuk om op dit eiland wilde apen te hebben.

Na mijn eieren met bacon ga ik een uur op het balkon op de plaats lopen. De dag begon wat bewolkt, maar nu schijnt de zon. De wind maakt het lekker en ik transpireer een stuk minder dan als ik dit thuis doe. Ik zie het ene na het andere cruise schip aankomen. Ik tel er maar liefst zeven!

Na een uur ben ik klaar, neem een snelle douche en pak mijn boodschappentas. Ik loop voor de laatste keer naar het supermarktje want Rick wil graag een fles donkere rum. Belmont Estate is het merk rum wat van dit eiland komt. Nu weet ik niets van rum af dus ik neem de donkerste versie mee.

Terug in de kamer kleed ik me in bikini en dan vind ik nog een stoel in de schaduw op het strand. Ik lees een beetje en er is ook genoeg gaande hier. Ik ga dit strandje missen! St. Kitts heeft zeker mijn hart gestolen, hoewel Aruba nog steeds nummer een is qua Caraibische eilanden.

Rond half een krijg ik trek en ga weer met uitzicht op zee bij het Sunset Cafe eten. Dit keer bestel ik de marlijn met coconut dumplings en groentes. Dit is de lokale specialiteit. Ik had gisteren de variant met grouper en fungi, griesmeel, maar ik vind de dumplings veel lekkerder! De marlijn is niet mijn favoriete vis, hoewel die ook goed smaakt.

Na het eten loop ik terug naar de kamer om mijn snorkelspullen op te halen. Het is eindelijk warm genoeg voor mij en ik vind dat ik toch eens moet gaan kijken hoe het er hier onder water uitziet. Veel verwacht ik niet en ik zwem naar de rots, die me door een duiker werd aangewezen als zijnde een goede plek.

Het zijn voornamelijk rotsen hoewel er wel mooie fan koralen zijn. De vissen, die ik zie zijn leuk, maar er zijn er maar weinig. Wel vind ik een kreeft, een vreemde zeester en veel conch schelpen.

Die kleine visjes waren net zo nieuwsgierig naar mij als ik naar hen!

Door de wind krijg ik het jammer genoeg gauw koud.  Na een half uur zwem ik terug. Ik ben toch blij dit gedaan te hebben, geen (sub)tropische vakantie zonder de onderwater wereld ook even te bekijken.

Mijn spullen liggen nog in de schaduw en ik neem er dankbaar plaats. De rest van de middag lees ik mijn boek uit. Gek toch hoe je altijd tot het einde wil lezen en dan teleurgesteld bent dat het uit is. Het is intussen ook vijf uur en een goede tijd om terug naar de kamer te gaan.

Ik ga dit strandje missen!

Na mijn douche wil ik eigenlijk nog een keer naar Shiggidy Shack, maar die is opeens dicht terwijl werkmannen aan het dak bezig zijn. Maakt ook niet echt uit, dan maar de Dock bar bij het hotel. Gelukkig hebben die ook Clamato en ik bestel er een met wodka.

Het is gezellig bij de bar en ik geniet van de cocktail. Magic Fingers is hier nu de Shiggidy Shack gesloten is. Wat die man de hele dag doet weet ik niet, maar hij is goed gekleed en heeft kennelijk geld voor alcoholische drankjes. Grappig is dat hij heel aardig is tegen andere hotelgasten, maar mij compleet negeert. Helemaal goed, ik vind het een engerd.

Als ik de rekening krijg sla ik bijna achterover en heb spijt niet meer besteld te hebben. De cocktail kostte $2! Zulke happy hours hebben we in ons gebied nodig! Ik moet zeggen dat ik het eten en drinken tenminste waar ik ben geweest heel redelijk van prijs vond voor een eiland.

De zonsondergang is mooi vandaag en voor het eerst ooit zie ik de groene flits. Het was snel en ik had het me kunnen verbeelden ware het niet dat vele anderen om me heen het ook zagen. Toch heel bijzonder om eens gezien te hebben!

Vanavond had ik afgesproken om met Janice en de anderen bij de Boozies te gaan eten. Dat restaurant gaat zondag permanent dicht en is bekend om zijn fish and chips. Nu ben ik daar allerminst dol op, maar ja, toch gezellig.

Als Janice via Facebook laat weten veel te moe te zijn en helaas te moeten afzeggen vind ik dat niet zo erg. Wel jammer dat ik haar niet weer zie, maar aan de andere kant ben ik ook moe en voel me opgelaten om als eerste te vertrekken. En tja, die fish and chips...

Heel erg teleurgesteld ben ik dus niet en vraag een tafeltje in het Sunset Cafe. Dit is echt een goed restaurant en ik smul eerst van de conch pannenkoekjes als voorafje. Daarna heb ik gegrilde red snapper met mango en zwarte bonen saus. Al hun gerechten komen met plaatselijke groentes waarvan ik sommigen niet kan identificeren, maar het smaakt allemaal even goed.

Shiggidy Shack is zo te zien weer open en even overweeg ik er toch nog even heen te gaan. Maar ik ben echt moe en loop terug naar de kamer. Daar kijk ik tv, want de Olympische Spelen werken vandaag noch op tv noch op mijn telefoon. Ik denk dat de meest interessante sporten toch al klaar zijn. En zo gaat mijn laatste nacht in het paradijs in. Ik zie er ook weer naar uit Rick, Orion en Snickers weer te zien!