Dag 2 Disney: Hollywood Studios

Rick en ik zijn om half zeven wakker en wekken Justin en Saskia. Ondanks dat Justin een grote Star Wars fan is wordt het al gauw duidelijk dat we de opening van Hollywood Studios niet gaan halen.

Rick is vooral teleurgesteld want nu hebben we nihil kans op boarding passen voor de nieuwe attractie, Ride of the Resistance. Sowieso is het als wij om kwart over acht het park binnenlopen al enorm druk. Het stemt Rick wat beter als hij hoort dat iemand al om kwart voor zeven in de rij moest staan om een pas te krijgen.

We hebben nog niet ontbeten en koffie is nodig. Rick en ik gaan in de rij voor de Starbucks. De jongelui doen intussen Star Tours. Tegen de tijd dat we klaar zijn met het ontbijt is het bijna tijd voor onze fast pass voor de Rock 'n' Roller Coaster.

We kijken wat rond in de winkels en melden ons dan bij de attractie. Die snelle rit door Los Angeles blijft super! Jammer dat de rijen zo lang zijn want dit is waarschijnlijk de enige keer dat we gaan daardoor.

Naast de achtbaan ligt een nieuwe Cars show. Die blijkt leuk en geen wachttijd. Toch vliegt de tijd en omdat we vroeg onze naam willen geven bij het lunch restaurant kunnen we niet nog een uur op iets gaan wachten.

De keuze valt dan op de hilarische Muppet Vision 3D film. De effecten hier  zijn zo goed gedaan. We willen heel graag in de Sci Fi Diner lunchen en lopen daarheen.

We zijn expres vroeg want we hebben geen reservering en het is erg populair. Rick komt dan ook terug met de mededeling dat de wachttijd 50 minuten bedraagt.

We besluiten dan maar een een frisdrank te bestellen bij de bar naast het restaurant.  We zitten nog geen vijf minuten als Rick al een sms krijgt dat onze tafel klaar is. Fijn!

Dit restaurant is opgezet als een ouderwets drive-in theater. Er spelen een aantal grappige filmpjes uit de jaren vijftig.

Saskia, Justin en ik delen een veganistische krabcake als voorafje. Ik bestel de burger met blauwe kaas in slabladeren in plaats van brood. Daarbij een komkommer salade in plaats van frietjes.

Wat ik voorgeschoteld krijg lijkt daar in de verstr verte niet op de serveerster brengt het met excuses terug naar de keuken.

De anderen willen wachten met eten, maar gelukkig spoor ik ze aan te beginnen. Ze zijn namelijk allang klaar als mijn burger eindelijk komt.

Dit keer wordt hij bezorgd door de manager. Om het goed te maken haalt zij mijn eten en glas wijn van de rekening. Dat niet alleen, maar we krijgen ook nog een fast pass voor de Tower of Terror. Heel fijn met wachttijden van tot meer dan 3 uur!

Direct na het het eten gaan we echter een paar van die rijen trotseren. Zowel de Millennium Falxon (die de kids nog nooit hebben gedaan) en de nieuwe Mickey en Minnie "trein", nieuw voor Rick en mij hebben een wachttijd van 2 uur.

We splitsen op en gelukkig zijn er smartphones om de tijd door te komen. Ik schrijf bijvoorbeeld dit blog tot dusver. Van mij hoeft dit wachten niet, maar ik vind het zielig voor Rick als hij beide nieuww attracties moet missen.

Uiteindelijk hoeven we maar iets meer dan een uur te wachten wn dat ia het waard. Ze hebben ee een superleuk  ritje met Mickey, Minnie, Goofy en andere bekenden van gemaakt.

 Saskia wn Justin zijn ook klaar en we treffen elkaar bij de Tower of Terror. Daar gebruiken we de fast pass, die we in het restaurant kregen en sparen daarmee 80 minuten van onze tijd. Het is een van onze favorieten hier dus we zijn heel blij dat het toch nog gelukt is hem te doen.

We hebben nu alles gedaan  hier wat we wilden doen. Ik wil nog even de Pandora winkel in want mijn eksterogen hebben een leuke Olaf bedel opgemerkt. Een paar minuten later prijkt aan mijn armband.

De kinderen wilden eigenlijk gaan zwemmen,  maar het wordt opeens donker en begint te regenen. Dat houdt gelukkig wel op als we bij Epcot aankomen, maar het blijft koel met een flinke wind.

We hebben wel zin in een drinkpauze en gaan daarvoor naar de Rose and Crown pub in Engeland. Voor mij wordt het natuurlijk een bloody Mary.

We lopen verder, genietend van alle mooie bloemen en planten. De boom waar echte orchideen op groeien vind ik prachtig.

Rick is gisteravond zijn cap vergeten,  waarschijnlijk in het restaurant in Mexico. Hij gaat even vragen of die gevonden is, maar dat moeten we bij de uitgang van het park vragen. Dat heeft Rick al gedaan dus we proberen het morgen nog eens.

We gaan nog even de presentatie over de vele vernieuwingen in Epcot bijwonen, maar dat is allemaal nogal vaag. We hebben vanavond een reservering voor Tokyo Dining in het Japanse paviljoen. Ik heb een heel lekkere miso groentesoep en we delen de edamame. Dan heb ik de wasabi garnalen op een bed van gegrilde courgette. Het is een lekker maal en iedereen is tevreden. 

Op weg naar de uitgang maken we nog een aantal foto's en nemen de tram terug naar Discovery 24 waar de van staat.

We zijn allemaal moe al is het pas negen uur, voor ons gevoel natuurlijk tien uur. Hopelijk zijn we morgen eerder op, vooral voor Saskia en Justin want Rick en ik hebben Animal Kingdom natuurlijk "net" gedaan. Voor Justin is bijna alles nieuw. Het is ook weleens fijn, zoals nu, dat ik het echt niet erg vind de heel populaire dingen niet te doen.

Maar voor nu gaan de snaveltjes dicht en de oogjes toe want wat zijn die parken toch ongemerkt vermoeiend! Iedereen slaapt al, behalve ik, Saskia en Justin hebben na gisteravond ook uitgevonden dat energie niet eindeloos is. Morgen is er weer een vroege dag.

Tot nu hebben we genoeg ontsmettende middelen mee en we zijn eigenlijk verbaasd hoe weinig daarvan we hier actief bij Disney zien. Gelukkig lijken de meeste mensen net zo bezorgd als wij en worden handen goed gewassen, kuchen gaat in de elleboog en ik zie ook veel mensen met hand sanitizers, zoals wij.

Het is zeker niet zo dat wij ons hier niet bewust zijn van het Covid-19 virus. Tot nu toe lijkt het nog mee te vallen in de VS (maar wie te geloven hier:?), maar dat zal ongetwijfeld snel veranderen. Daarom ben ik blij dat deze vakantie nu is, een paar weken later was hij misschien niet doorgegaan.

Wij genieten dus maar zoveel mogelijk, maar zijn ons ook bewust dat we in een vreemde tijd leven. Zelfs Saskia en Justin gebruiken zeer regelmatig hun hand sanitizer. Ik kan niet ontkennen dat het mij ondanks al het leuks bezighoudt. Ieder kuchje valt me op en Rick ook. Soms zou ik willen dat ik mijn gedachten even stop zou kunnen zetten, maar dat lukt helaas niet.

Maar goed, ik word te gauw negatief in mijn denken. Tegelijkertijd geniet ik van elk moment. Daarom ga ik nu slapen en neem me voor morgen vooral het plezier te laten overheersen. Het lijkt erop dat de rest van mijn gezelschap daar beter in is.