Dag 4 Disney: Magic Kingdom

We hebben besloten om ondanks dat het park om acht uur open gaat voor hotelgasten om die tijd te vertrekken naar de Magic Kingdom. Eerder klaar zijn lukt toch niet.

Keurig om klokslag achten zit iedereen in de van. We parkeren de van bij het Transportation Ticket Center en nemen dan de monorail. 

Dat gaat allemaal zeer vlot en nog voor half negen zijn we in het park. Bij de Starbucks is het ook niet druk en zo kunnen we nog voor de officiele opening een paar ritjes doen.

We beginnen met Buzz Lightyear,  altijd heel leuk met een schietcompetitie. Ik win van Rick, maar Justin heeft van ons allen de hoogste score.

Eerst had ik geen zin om de Space Mountain achtbaan te doen, maar de anderen willen graag. Hij is wat te veel schudden voor mij, maar toch wel leuk. Ik ben blij hem weer eens gedaan te hebben.

Het Kleine Zeemeermin ritje is altijd een van mijn favorieten. Zo kleurrijk en vrolijk gedaan.

De volgende attractie is It's a Small World. De rijen beginnen nu langer te worden dus goed dat we een paar van de populairste ritjes al gedaan hebben. We zullen "It's a Small World' weer de hele dag in ons hoofd hebben.

Het is nog te vroeg voor onze fast pass en voor het eerst deze week is het warm en zonnig. Dom genoeg heb ik de zonnebrandspray in de van laten liggen.

We gaan dus de winkels in om dat en een cap voor Saskia te kopen. De kids kopen ook een lolly en terwijl zij daaraan likken doen Rick en ik onze kassen in een kluisje.

Door het Assepoester kasteel lopen we vervolgens naar de Haunted Mansion. Dat is onze eerste fast pass vandaag. Lekker even griezelen op de Disney manier, hoewel een jongetje voor ons het zo te horen toch veel te eng vindt.

Voor de lunch kijken we nog even de 3D film met Donald Duck die er met Mickey's toverhoed vandoor gaat. Altijd zeer vermakelijk, maar we verzuchten dat ze eens in nieuwe 3D brillen moeten investeren! 

 Bij Ray's Cosmic Starlight Cafe hebben ze een plantaardig gehakt broodje en dat willen Saskia en Justin graag. Ik kies de bacon burger en laad mijn bakje vol met verse tomaat als groente. Het smaakt redelijk, maar vult de maag.

De Monsters Inc. komedie show die we na het eten bezoeken is erg grappig. We lachen een paar keer hardop. Ik kom zelfs een keer in beeld en weet volgens het Monster niet waar ik ben. Zonder contekst niet grappig, maar met wel en de hele zaal lacht.

Nu is het tijd voor onze tweede fast pass, voor Big Thunder Mountain Railroad. Echt een prina achtbaantje.

Saskia en Justin hebben duidelijk wat genoeg van de ritjes en ik geef ze geen ongelijk. Terwijl Rick en zij een ananas ijsje halen kijk ik naar de altijd weer mooie parade.

 Dan gebruiken we onze laatste fast pass voor Aladdins vliegende tapijtjes. Dit is een kinderritje dus we hebben het nog nooit gedaan maar het is best leuk.

De meeste wachttijden zijn nu ruim een uur en daar hebben we geen zin meer in. Saskia en Justin besluiten terug naar het hotel te gaan om in het gitaarvorm zwembad te gaan zwemmen.

Rick en ik doen nog even de ouderwetse Carousel of Progress, waarin je met een animatronische family door de twintigste eeuw reist. Hij debuteerde tijdens de World Fair van 1965.

Op een gegeven moment heb ik ook meer dan genoeg van de drukte en het staan overal. De Magic Kingdom heeft nauwelijks bankjes en al helemaal niet in de schaduw.

Rick wil in het park blijven dus ik besluit alleen de monorail naar het luxe Grand Floridian hotel te nemen. Daar ben ik nog nooit geweest. Het heeft een heel mooie lobby in ieder geval.

 

 De Enchanted Rose lounge heeft een Belle en het Beest thema. Ik neem plaats aan de bar en bestel een bloody Mary. Zoals het een goede bar betaamt smaakt die opperbest.

Intussen schrijf ik dit gedeelte van het blog. Het is heel fijn hier een tijdje te relaxen. Tegen half zeven neem ik de monorail terug naar het park.

Daar tref ik Rick bij het kasteel en we kijken een van de leuke shows. De kinderen zijn op weg hierheen en wij gaan vast onze tafel vragen bij de Jungle Skipper Canteen. Hier zijn een goed aantal veganistische optisch.

Als Justin en Saskia niet veel later komen delen we een paar voorafjes. Als hoofdgerecht neem ik het meest exotische gerecht dat ik ooit op een Disney menu heb gezien. Dat zegt wat met alle buitenlandse cuisines in Epcot.

Het is een gebakken gele snapper met kimchi. Het is zelden dat vis niet gefileerd is in de VS en eigenlijk bestel ik heel vaak de hele vis als die op het menu staat (behalve in Aziatische restaurants).

Die gele snapper wordt het dus voor mij. Kimchi cind ik ook heerlijk dus het lekkerste maal van deze week. De anderen zijn ook zeer tevreden, een aanrader dus, deze Skipper Canteen (en ze hebben nu eindelijk alcohol).

 Na afloop krijg ik een compliment over hoe schoon ik de vis heb gefileerd. Jong geleerd, oud gedaan.

 Saskia, Justin en ik zijn nu helemaal gaar. Rick wil nog graag blijven voor het vuurwerk. Wij drieen nemen de monorail terug en dan een Uber.

Van verre zien we wat van het vuurwerk. Luis, die bijna geen Engels spreekt, is onze Uber chauffeur.  Mijn gebrekkige Spaans komt van pas zodat hij ons naar het juiste hotelgebouw brengt. Het is namelijk nog een hele wandeling vanaf de lobby hier!

Dit was onze laatste dag in de Disney parken
 We hebben zoals altijd genoten, maar ik vind  vier dagen genoeg.  Vooral met dit rondwaaiende virus is het beter om minder menselijk contact te hebben.

Morgen doen we nog wat leuke dingen en dan beginnen we aan de lange rit terug. Het is weer omgevlogen!