Over de rit naar huis

Wat een heerlijke airconditioning heeft onze hotelkamer! We hebben beiden als roosjes geslapen ook met de licht werende gordijnen. Ik ben om half acht helemaal wakker, maar Rick blijft nog een half uurtje liggen. Ik neem mijn douche dus als eerste.

Iets meer dan een half uur later zijn we klaar en wordt er op de deur geklopt. Daar staan Saskia en Justin ook helemaal paraat om te gaan. Saskia heeft een restaurant voor het ontbijt uitgezocht, The Daily. Charleston is een heel leuke stad en er is meer dan genoeg voor veganisten. 

Saskia bestelt de avocado toast en Justin een broodje met ei en Impossible worst. Rick houdt het op een ei burrito en ik probeer de "Keto cauliflower", dat is een halve bloemkool en kaas "muffin" met groente, ham en ei. Het is zeer smakelijk, ik zou die "muffin" wel ergens willen kopen. 

Gesterkt gaan we op weg. Al snel stoppen we weer voor benzine en Starbucks koffies voor Rick en mij. Dan rijden we in een stuk door naar North Carolina. Rick heeft dit keer geen zin om vuurwerk te kopen bij South of the Border dus we zwaaien gedag tegen de grote sombrero.

Rond enen stoppen we in Lumberton voor de lunch. De anderen halen (veganistische) burgers van Burger King. Ik kies voor een halve Griekse salade van Panera. Het is een drive thru dus ik probeer het makkelijk te houden en niet alle veranderingen aan te brengen, die ik gewoonlijk doe. Dat valt me tegen, het is een van de saaiste salades ooit en zeker niet genoeg om me op te vullen.

Als we vlak over de grens met Virginia dan ook even benzine tanken koop ik wat jerky. Deze is super zout! Maar goed, dat rammelende gevoel in mijn maag is even over. We zijn blij weer in onze thuisstaat te zijn, maar er volgen nog bijna drie uur rijden!

Net na zessen rijden we onze oprit op. We verkleden ons en al onze kleding van de reis gaat de was in. Vanaf nu gaan we zoveel mogelijk in zelf quarantaine voor het geval we ondanks alle voorzorgsmaatregelen toch het virus op hebben gelopen.

Alles hier in Virginia ligt plat behalve de horeca en supermarkten e.d. Scholen zijn tot half april dicht, alle concerten en dergelijke zijn afgelast. In Washington bloeien de kersenbloesems bijna en alle grote evenementen van het Cherry Blossom Festival zijn ook afgelast. Dit zou weleens een van de weinige jaren kunnen zijn dat ik geen wandeling rond het Tidal Basin om de bloesems te fotograferen ga maken. Gelukkig hebben we ook kersenbloesem in de tuin.

Ook de Smithsonian musea en dierentuin zijn gesloten. Een grote strop voor een stad waar toerisme de grootste bron van inkomsten is. Maar dat is natuurlijk de hele wereld over zo. Katja en Kevin zijn in Las Vegas dit weekend. Daar is het ook niet zoals gewoonlijk. Ik maak me zorgen als Katja weer terug aan het werk moet. Ik denk aan mijn lezers, die ook in de zorg werken! Blijf gezond!

Vanavond sms ik ook met Chris want het is wel duidelijk dat we onze reis naar Parijs begin april moeten uitstellen. Dat betekent dat ik Kai en Raquel ook niet zal zien, maar in het huidige klimaat is het gewoon niet verstandig toch te gaan. Hopelijk kan het later dit jaar weer.

Rick gaat avondeten halen bij Natta Thai voor ons en Sunflower veganistisch voor Saskia en Justin. Restaurants doen nu van alles om klanten aan te trekken. Maar Rick meldt dat de nieuwe sport bar in Vienna heel populair is. Dat snap ik dus niet. Er zijn zeker 50 gevallen van COVID-19 in Virginia en dat is alleen maar degenen, die getest zijn. Je ziet ons voorlopig niet meer in een drukke bar! Ik was al nerveus genoeg bij Walt Disney World. Dat zoeken we niet weer op.

Het is wel lekker om weer helemaal te ontspannen thuis. Onze magnolia staat compleet in bloei en de Aziatische peren ook. Thuis blijven wordt een stuk leuker als het lente is. Het weer gaat nog op en neer, maar er zitten een aantal heerlijk warme dagen tussen.