Over een gelukkig beterende Rick en een lentedag

Rick heeft vannacht in Katja's kamer geslapen en ik verwacht dat hij daar nog ligt als ik om acht uur opsta. Maar niets is minder waar. Rick stond om half acht op, heeft al ontbijt gegeten en verklaart zichzelf genezen. 

Ho ho! Niet zo snel, meneer! Ik ben natuurlijk blij dat hij zich zoveel beter voelt maar een temperatuurcontrole laat nog wat verhoging zien ondanks de ibuprofen. Zijn eetlust is gelukkig prima en er zijn nog steeds geen andere symptomen. 

Rick heeft zin in een Starbucks koffie en ik vind het eigenlijk ook wel handig om koffie en ontbijt te halen daar. In de drive thru van de Vienna Starbucks bestel ik het. Rick gaat vervolgens aan een zakentelefoongesprek en ik begin aan mijn uur cardio. 

Het belooft weer een heerlijke lentedag te worden en na mijn douche kleed ik me naar gelang. Ik ga voor het huis in de zon zitten lezen en na zijn telefoongesprek komt Rick ook op mijn bevel naar buiten. Hij kan nu goed vitamine D gebruiken dus een half uurtje in de zon zal hem goed doen. 

Al voor twaalven klaagt Rick dat hij zo'n honger heeft. Nou, dat kunnen we verhelpen. Hij geeft mij zijn favoriete bestelling op van Potbelly en ik bestel een bloemkool rijst bowl van Zoe's Kitchen. We eten het met smaak buiten voor het huis op.

Dan "ontsnappen" we beiden want de schoonmaakploeg komt. Ik heb een nagelafspraak want mijn nagels zijn veel te lang en ik erger me eraan. Phuong maakt ze een stuk korter zodat ik weer met mijn vingers kan typen in plaats van met mijn nagels. Ik weet niet hoe mensen met lange nagels het doen, het is niet mijn ding.

Orion heeft intussen lief in de van gewacht. Ik rijd naar Vienna waar ik een tijdje Pokemon Go speel en bij Whole Foods nog wat benodigdheden koop. Rick sms-t dat het huis weer schoon is dus we gaan snel terug.

Nog steeds gaat alles goed met Rick, hij slikt nog wel ibuprofen maar vindt mijn suggestie dat hij morgen nog thuis zal blijven van zijn werk overdreven. Toch sta ik erop. Hij had toch niet zomaar bijna 40 graden koorts gisteren.

Nog even en dan is de magnolia uit, hopen maar dat er geen nachtvorst meer komt

Voor het avondeten wil Rick het liefst Indiaas eten en natuurlijk mag de zieke kiezen. Ik bestel van Jaipur hier vlakbij. We hebben beiden een spinazie gerecht, Rick met lamsvlees en ik met paneer, Indiase kaas. Erg lekker weer!

Voorzichtig opgelucht dat Ricks mysterieuze koorts niets ernstigs lijkt te zijn gaan we de avond in. Hopelijk voelt hij zich morgen net zo goed.