Over langzaam overschakelen naar een nieuwe realiteit

Zaterdag

Het is een bijzondere dag vandaag want Rick en ik zijn opeens de ouders van de dertigjarige! Waar blijft de tijd! We zouden eerst naar New Jersey gaan om het in persoon te vieren, maar Kevin trakteerde Katja op een reisje naar Las Vegas. Even uit alle stress en drukte rond het coronavirus, hoewel het hun gedachten natuurlijk niet verlaat.

Rick en ik slapen tot rond half negen uit en halen dan ontbijt voor ons en de kinderen van Starbucks. Door het coronavirus zijn de regels bij veel restaurants veranderd. Bij Starbucks hier althans zijn bijvoorbeeld alleen de drive thru's nog open. Verder worden persoonlijke bekers niet meer gevuld.

Bij de filialen, die geen drive thru hebben, kun je via de app bestellen en dan wordt het naar je auto gebracht. Ook Cafe Amouri, een plaatselijk cafe, serveert nu alleen buiten. D.w.z. je bestelt en betaalt bij de voordeur en dan wordt je bestelling buiten gebracht daarbij minimaal contact hebbend.

Na het ontbijt doe ik mijn op de plaats hardlopen tot ik mijn 10000 stappen bijeen heb. Ik sms Sharon ook dat ik liever de komende weken thuis gewichtenroutines doe. Niet alleen omdat ik niet weet of ik in Disney World iets heb opgelopen, maar ook omdat die sportschool gewoon super vies is. Sharon is het met me eens.

Het is intussen heerlijk weer en onze magnolia bloeit. Gelukkig gebeurt dit alles in de prille lente want dat stemt toch een stuk vrolijker dan als alles grijs en kaal is. Ik ga tot de lunch op de stoep in de zon zitten.

We bestellen via de app salades van Cava voor de lunch en halen die op. Ik ben wel benieuwd of de VS ooit zover zal gaan en restaurants e.d. sluiten. Dan hoop ik wel dat ze nog afhaalmaaltijden mogen doen want de meeste medewerkers daar kunnen niet zonder salaris. Er is wel sprake dat de regering een wetgeving om die mensen te helpen aan het voorbereiden is, maar dat gaat natuurlijk weer niet zonder allerlei gezeur.

Voor op de stoep eten we de salades en daarna gaat Rick naar binnen. Ik blijf nog genieten van het lenteweer. Daarmee ben ik niet de enige, verscheidene buren zijn ook buiten. We praten wel, maar houden netjes afstand. "Social distancing" heet het hier en ik hoop dat de meeste mensen zich eraan houden.

Saskia en Justin gaan naar de supermarkt voor inkopen voor ons avondeten. Justin is geboren en getogen in Louisiana en maakt een heuse gumbo voor ons. Heel aardig krijgen Rick en ik een niet-veganistische versie en maakt hij voor hem en Saskia de versie zonder vlees.

We hadden vanavond eigenlijk een St. Patrick's Day feestje bij onze Ierse vrienden, maar dat zegden we gisteren af.  Gewoon om zeker te zijn dat wij niets overbrengen, maar ook omdat een feestje ons nu niet het beste idee lijkt.

Hierdoor kunnen we dus echt genieten van het gezelschap van Saskia en Justin. Justin houdt van koken en dat is te zien en te proeven. Het is werkelijk heerlijk! Net niet te gekruid en met diepe smaken, gelukkig hebben we er zeker nog een maaltijd van over!

Katja viert haar dertigste verjaardag intussen zo enthousiast als ze kan. Onderstaande foto is van de Heart Attack Grill in Las Vegas. Daar krijg je een ziekenhuis "jurk" aan en dan moet je je bestelde eten opeten, anders krijg je een pak slaag. Katja en Kevin kregen dat niet dus die moeten volle magen gehad hebben!

Erg fijn dat ze zich zo goed vermaken, vooral Katja heeft dat wel nodig. Toch lukt het haar niet te ontspannen al doet Kevin daar enorm zijn best voor. Toen ze deze reis boekten was er nog geen sprake van coronavirus hier in de VS. Katja heeft nu hetzelfde gevoel als ik in Disney World had, leuk, maar met flinke onderliggende ongerustheid. 

Zondag

De zondag begint druilerig. Rick en ik halen weer ontbijt van Nick bij Starbucks. Alles is al besteld en wordt ons overhandigd bij het drive thru raampje. De nitro brew en egg bites smaken weer prima. Natuurlijk spelen we op de terugweg zoals gewoonlijk ook wat Pokemon Go. 

Dan moet ik thuis geloven aan mijn cardio. Intussen heb ik via WhatsApp contact met mijn broers en zus. Gelukkig is het internet er nu, zo voelen we ons stukken meer met elkaar verbonden. Mijn oudste broer in Canada ziet nog niet veel veranderingen, maar mijn zus woont in Massachusetts en daar zijn aardig wat gevallen. Mijn jongste broer woont in oost Nederland en daar is natuurlijk nu alles gesloten. 

Hier in de VS lijkt het erop dat de staten zelf maatregelen moeten nemen, want de federale regering spreekt elkaar tegen. Gelukkig zijn de staten vrij autonoom en kunnen ze heel wat onafhankelijke beslissingen nemen. Ohio en Illinois sloten bijvoorbeeld hun winkels, bars en restaurants, behalve om af te halen. Virginia's gouverneur is zelf een arts dus hopelijk neemt hij ook de juiste maatregelen. 

Voor onze lunch bestellen Rick en ik salades via de app van Subway. Die staat voor hun deur klaar en zo hoeven we dus nauwelijks met mensen in contact te komen. Terwijl we in de auto zitten zien we een ouder echtpaar uit een ander restaurant komen. De man hoest in zijn hand en raakt daarna een paar keer zijn neus aan. Rick en ik zeggen tegen elkaar dat wij daar nu zo heel erg op letten.

De rest van de middag ontspannen we thuis. De kinderen kijken shows in de basement en Rick en ik computeren wat. Ik kijk een van de Boer Zoekt Vrouw afleveringen, die ik heb gemist, want ik loop inmiddels drie afleveringen achter. Ik ontvang graag suggesties voor andere leuke Nederlandse programma's. 

Voor ons avondeten eten Rick en ik de overgebleven gumbo van gisteravond. Daarna gaan we met de kinderen het Democratische debat tussen Joe Biden en Bernie Sanders kijken. Saskia en Justin zijn grote fans van Bernie Sanders. Rick en ik zijn meer in het midden, maar beiden zijn beter dan wat we nu hebben.