Over een grijze donderdag

Een paar dagen geleden hadden de meteorologen het nog over een grote sneeuwstorm, die zou komen. Gisteren werd dat opeens maar een centimeter en vanochtend ligt er niets, al motsneeuwt het nog wel. Miserabel weer vind ik dit, net boven het vriespunt en alleen maar nat en grijs. 

Mijn humeur is dan ook niet het beste ooit als ik opsta. Vooral niet omdat er de komende week enkel dit weer op het programma staat. Natuurlijk vrolijkt Rick me op en brengt me mijn kop koffie. Ook het ontbijt bij de daglichtlamp doet me goed. 

Orion is de enige, waar de sneeuw (even) op blijft liggen

We halen onze koffies van Starbucks en als we terugkomen zijn de boommensen bij onze buren gearriveerd. Zij gaan onder anderen een boom, die over onze schuur hangt, neerhalen. Zo heb ik tijdens mijn sporten weer eens wat anders te zien. Gelukkig is het dak van onze schuur goed, anders was de man er zo doorheen gevallen. 

Gisteravond brandden twee van mijn Bath & Body Works kaarsen op. Ik doe een paar nieuwe in de houders, die ook weer heerlijk ruiken. Ik ben dol op hun kaarsen met drie lontjes en bestel er meteen meer plus zeep en kleinere kaarsen, die in de uitverkoop zijn. 

Mijn overbuurvrouw is half Chinees en weet dat ik in 1961 geboren ben. Ze stuurt me een berichtje dat morgen het jaar van mijn Chinese sterrenbeeld, de Os, begint. Ik zoek het online op en lees dat dat best bij mij past. Onderstaand plaatje laat in ieder geval mijn lievelingskleuren en -bloemen zien. 

Met dit koude, grijze weer wil ik een warme lunch. Ik bestel de scampi met courgette noedels van Noodles & Company. Die houd ik erin, zo ontzettend smakelijk. Het is grappig dat ik zo ongemerkt ook een flinke portie groente naar binnen krijg. 

Voor mijn dagelijkse foto voor het thema "Introduceer jezelf met foto's" kies ik vandaag mijn verzameling eendjes. Die verzamel ik al sinds mijn achtste, toen het een rage was een collectie mini diertjes te hebben. Tegenwoordig koop ik ze alleen nog als ze uniek zijn. 

Met dit weer heb ik eigenlijk helemaal geen zin om erop uit te gaan, maar ik dwing mezelf er toch toe. Ik ga eerst naar Just $1 waar ik een tasje om Ricks Valentijns cadeautje in te doen koop. Dit is een klein zaakje en aan de overkant ligt de grote Dollar Tree. Ik herinner mijn mede Vienna bewoners via onze Facebook groep eraan dat dit er is en het zaakje te steunen. 

De volgende stop is Whole Foods. Mijn tulpen hangen er zielig bij dus ik koop een nieuwe bos. Ook zijn mijn zeewier chips op en de nieuwe lichting van Amazon zal pas morgen komen. Verder neem ik jamon serrano mee voor onze happy hour snack vanavond. 

Als laatste rijd ik naar de Vienna Vintner. Daar koop ik een half dozijn van hun heerlijke sauvignon blancs en een bruisende rose. Eindelijk is de eigenaar Victor er eens en we bespreken hoe we mijn wijnbedels in zijn winkel kunnen tentoonstellen. Volgende week ga ik er met een aantal heen. 

Thuis steek ik de kaarsen aan en ga verder met DNA Onbekend kijken. Daar heb ik nog heel wat afleveringen van in te halen, zie ik. Fascinerend hoe vaak mensen vooral twijfelen aan hun vader. Misschien ook wel logisch, de moeder is meestal wel duidelijk. Het is ook soms confronterend, want ik kom ook niet bepaald uit een liefhebbend gezin.

Als Rick klaar is met zijn werk krijg ik een klein doosje overhandigd. "Happy 34th anniversary of our first date!", zegt hij erbij. Er zitten vier van mijn favoriete bonbons in. Die ga ik de komende dagen oppeuzelen. Zo hebben we in de twee week van februari altijd heel wat te vieren.

Katja komt op Facebook vertellen dat ze allerlei pakjes van ons heeft ontvangen. De Disney cadeautjes zijn er en ook een bij elkaar passend setje voor de baby en ochtendjas voor Katja. Die laatste heeft een opdruk met schattige hertenbabies. 

Katja vindt het allemaal fantastisch en kan niet wachten met de babykamer te beginnen. Morgen is ze alweer 19 weken ver! Nog een week en het is halverwege. Het gaat echt snel!

Donderdagavond is happy hour met Chuck en Christine. We hebben het voornamelijk over ons plan eind oktober, begin november naar Disney World te gaan. Nu wij naar Epcot geweest zijn zien we dat helemaal zitten. 

Voor ons avondeten bestellen we ter ere van de Chinese Oudejaarsavond Chinees van Hunan Delight. Mijn maaltijd bestaat uit soep en voorafjes en daar ben ik heel tevreden mee. Vaak vind ik Chinese gerechten teveel in saus zwemmen. 

De sneeuw, die hier zou komen, valt ten zuiden van ons, maar het is wel koud. Van mij mag de lente nu beginnen, maar nog even doorbijten. De cardinaaltjes zingen hun lied weer en dat is altijd een teken dat de lente echt in aantocht is.