Over een ijzig Valentijns weekend

 Zaterdag

Het is zo lekker in bed! Ik ben eigenlijk allang wakker, maar doezel nog tot Rick aanstalten maakt om op te staan. Het is al na half negen dus voor ons doen hebben we uitgeslapen. 

Als ik in de badkamer bezig ben, hoor ik de neerslag op het dak klateren. Het is ijzel en ijsregen, door die laatste wordt het wel wit buiten, maar er ligt overal een verraderlijke laag ijs op. We glibberen naar Ricks auto, die ook "bevroren" is. 

Bij de Starbucks halen we koffies en ontbijt. Ik krijg de nitro brew per abuis met ijs aangereikt en dat is niet de bedoeling. Wat is het toch dat men hier overal ijs in wil doen, ik vind het juist zo lekker van de nitro brew dat die niet verder verdund wordt door smeltend ijs. 

De vergissing wordt goed gemaakt en we maken onze wekelijkse gang naar de paarse glasbak. Rick werpt zich op om het glas erin te gooien, want ik zit heerlijk in mijn verwarmde stoel. Daarna spelen we nog wat Pokemon Go en gaan dan weer huiswaarts.

Zin in een uur sporten heb ik niet. Ik voel me fibromyalgie grieperig door het weer en daarom moet ik wel bewegen. Ik besluit een half uur te doen tot ik 5000 stappen bijeen heb. Intussen is het een komen en gaan van vogels op ons deck en dat is leuk om te bekijken tijdens het stappen.

Op een gegeven moment hoor ik het typische geluid van de carninalen vlakbij. Gauw pak ik mijn fototoestel en schiet een paar plaatjes. Die van het mannetje zijn beter gelukt, maar het vrouwtje is degene, die nu ook op de vogelvoeder durft te gaan eten. Zo zie je maar, vrouwen zijn toch altijd dapperder. 

Rick is intussen met van alles en nog wat bezig en als ik bovenkom is de was opgevouwen en weggelegd. Zo fijn! Hij weet dat ik daar een hekel aan heb (waarom weet ik niet, want zoveel was hebben we met zijn tweeen ook weer niet). 

We hebben vorig weekend al een plekje gevonden om onze uit Epcot meegenomen schilderijtjes op te hangen. Dat wordt in de foyer naast Ricks kantoor. De foto met mijn zus, neefje en nichtje, die daar al jaren hing, wordt verplaatst naar de familiefoto galerij langs de trap naar de basement. Erg leuk, die vrolijke schilderijen nu bij binnenkomst te zien. 

Voor de lunch gaan we naar de Boro. Er ligt nu een flinke laag ijs en Rick besluit mijn auto te nemen. Die is een stuk zwaarder dan zijn i3 en heeft goede banden. Gelukkig vallen de hoofdwegen wel mee. Rick gaat het eten halen, want ik ben als de dood voor gladheid sinds ik vele jaren geleden mijn enkel meervoudig brak door zwart ijs. 

Op de terugweg gaan we langs Clarity waar we vanavond een reservering hebben om buiten te eten. Dat gaat duidelijk niet door en we willen niet binnen eten. Jammer genoeg zijn ze niet zo flexibel dat we hun menu in plaats daarvan kunnen afhalen. Voor afhalen geldt een heel beperkte keuze, die wat mij betreft veel te veel koolhydraten heeft en bovendien niet iets wat we gewoonlijk zouden bestellen.

Dat vind ik echt niet netjes, ik ken de chef en eigenaar persoonlijk en die klaagt steen en been hoe moeilijk deze tijd is voor hem. Het lijkt me dan een kleine moeite om een teleurgestelde klant tegemoet te komen. Maar ach, er zijn nog genoeg andere lekkere restaurants om van te kiezen. 

We brengen Saeed van Cafe Renaissance een bezoek en die is meteen bereid ons een bestelling van zijn menu te laten doen om vanavond op te halen. Terwijl we dat doen begroet onze burgemeester, Linda, ons. De Valentijnsdag thee wordt hier geserveerd en zij en haar dochter genieten van heerlijk uitziende lekkernijen. 

Saeed is zo'n lieverd, hij geeft Rick zomaar een fles pinot noir mee om vanavond bij het eten te drinken. Ik ben blij te zien dat zijn restaurant goed loopt en ook om hem vanavond de klandizie te geven. 

Het is zo'n koude, gijze dag en we besluiten onze lunch ook wat feestelijker te maken dan gewoonlijk. We trekken een fles prosecco open en toasten op ons gezellige weekend samen. De poke bowl smaakt er extra goed door. 

We computeren wat en ik speel mijn dagelijkse breinspelletjes. Halverwege de middag gaan we naar de basement om wat Jackbox.tv spelletjes te spelen. Mijn favoriet is You Don't Know Jack, heel grappige trivia. De non alcoholische gin met bloody Mary mix mocktail smaakt er prima bij. 

Dan is het tijd om het eten van Cafe Renaissance op te halen. Ik maan Rick tot voorzichtigheid, want het ziet er zeer ijzig uit buiten. Hij probeerde eerder de oprit schoon te maken en daar was geen doorkomen aan. 

Niet veel later komt Rick ongeschonden terug met de borden met ons avondeten. Die zetten we even in de oven om op te warmen en smullen er dan van. Het half dozijn oesters met spinazie en Pernod room en de St. Jacobsschelpen in een witte wijnsaus zijn verrukkelijk. Rick heeft de filet mignon waar hij ook zeer over te spreken is. 

Saeed zou Saeed niet zijn als hij er ook niet wat overgebleven zoetigheden van de thee bij had gedaan. We doen ons vanavond tegoed aan de cupcake (een paar hapjes voor mij) en morgen zullen de andere twee aan de beurt komen. Al met al is het een feestelijke maaltijd!

Ons bioscoopje is heel erg leuk, maar de bank waar we op moeten zitten vreselijk. Hij is meer dan dertig jaar oud en helemaal gebroken. Ik zit liever op de vloer, want anders krijg ik enorme rugpijn. 

Tijd om naar echte bioscoopstoelen te kijken, al jaren een wens van ons en nu hebben we de erfenis. We hebben de perfecte gevonden en Rick meet meteen het theatertje op. Het zou leuk zijn als we twee rijen zouden kunnen maken, net als in een echte bioscoop. Ik ben benieuwd. 

Zondag

We gingen gisteravond wat later naar bed dan gewoonlijk en daarom staan we pas tegen negenen op. Dat is echt laat voor ons doen en we gaan dan ook zodra we aangekleed zijn en Orion in de tuin zijn behoefte hebben laten doen op pad. 

We nemen mijn auto weer, want Ricks auto is een ijspegel en alles ziet er nog flink glad uit. Ik zou nu niet op de stoepen willen lopen (vandaar dat Orion vanochtend geen wandeling kreeg). De grote wegen zijn wel helemaal schoon.

Bij Starbucks halen we onze koffies en dan rijden we naar Anita's om ontbijt te halen. Rick heeft een omelet met kaas, worst en verschillende groentes. Ik neem weer de Spanish scramble met spinazie en champignons.

Dichtbij de markt in het Mosaic District eten we het op. We zijn net klaar als de markt open gaat. Ik heb mijn paddestoelen en groentensappen weer van tevoren besteld. Verder nemen we een dozijn eieren mee en van diezelfde boer een varkensoor voor Orion. 

Daar maakt Orion zodra we thuis zijn korte metten mee. Volgens mij heeft hij nog nooit een varkensoor gehad en ik vraag me altijd af hoe zo'n hond weet dat het iets om op te knauwen is. 

Terwijl ik mijn stappen doe gaat Rick verder aan de puzzel. Als ik na een uur 9000 stappen bijeen heb, ga ik hem helpen. Het is werkelijk een heel leuke puzzel en we schieten goed op. 

Bloemen in huis brengen me met deze kleurloosheid in de natuur extra veel genot

We halen lunch van Cava en Subway en als we die op hebben gaan we verder aan de puzzel. Daar besteden we een aantal uren aan en het schiet op, maar we zijn nog niet klaar. Dat komt morgen misschien. 

Rick heeft ondertussen de comedy The War With Grandpa gevonden. Die hebben we nog niet gezien en is perfect licht kijkvoer. Orion ligt er lief bij te slapen. 

Als de film voorbij is gaan we eten bestellen, althans dat denken we. De eerste vijf restaurants, die we proberen, zijn al aan het maximum van afhaalbestellingen. Gelukkig vinden we Founding Farmers nog. Dat is weliswaar pas om kwart over acht klaar, maar we snacken wel wat tussendoor.

Om Valentijnsdag te vieren heb ik bij de Vienna Vintner een bruisende rose gekocht. Die trekken we open en toasten op elkaar. Dan openen we onze kaarten en cadeautjes. Na al die jaren hier vind ik de Valentijnsdag kaarten nog steeds zo leuk. Ze lezen als een boek met allerlei grappige dingen, die in een relatie gebeuren. 

Van Rick krijg ik warme handschoenen, die ik met USB kan opladen om ze warm te laten worden. Daarbij horend krijg ik een ondershirt dat ook opgeladen kan worden en dan warm wordt. Jammer alleen dat de kou nu net voorbij is, ik zal ze waarschijnlijk pas volgend jaar nodig hebben (famous last words).

Voor Rick heb ik een draadloze vleesthermometer. Die werd hem door Chuck, de man van Christine, aangeraden. Rick ziet er al helemaal naar uit hem te gebruiken, dus er is biefstuk in mijn toekomst. 

Rick gaat het eten ophalen en dan vallen we er echt op aan! We hebben gevulde eieren vooraf en mijn hoofdgerecht is gegrilde tonijn met gebakken spruitjes en een drie soorten bonen salade. Dat is lekker! We delen de desserts van gisteren en zo is het een heerlijk Valentijnsdag maal. 

Katja en Kevin haalden een lekker maal voor Valentijnsdag. Kai gaf zijn Valentijn Raquel een mooi boeket met rode rozen en tulpen en Saskia vierde het met vriendinnen in Baltimore. Allemaal een heel fijne week gewenst!