Over vrijdag alweer

Volgens mijn Fitbit heb ik precies acht uur geslapen als ik om kwart voor acht wakker word. Mijn slaapscore is ook al de hele week hoog, ik denk dat het de pas aangekochte deken is. 

Rick is er al uit, natuurlijk, maar ik blijf nog even op mijn telefoon lezen. Het is alweer zo'n koude, grauwe dag, zo ongewoon voor hier! De temperatuur zal vandaag zelfs voor het eerst in twee jaar niet boven het vriespunt uitkomen. 

Mijn ontbijt is altijd weer een zeer aangenaam begin van de dag. Vooral nu met de kou is het warme eten welkom. Bij het licht van mijn daglichtlamp eet ik, terwijl Rick zich klaarmaakt.

We halen onze dagelijkse koffies bij Starbucks en daarna moet Rick meteen beginnen met een conference call. Ik ga aan mijn stappen en dan belt Christine. Zij heeft nog steeds moeite met Chucks familie en iedere keer wormen zij zich weer in haar leven. 

We hebben gisteravond al ons happy hour gehad, maar nog veel meer gesprekstof. Voor we het weten heb ik allang mijn stappen bijeen en is het bijna lunchtijd voor mij en Christine krijgt net haar boodschappen bezorgd (het is een uur vroeger daar). 

Het is alweer even geleden dat ik een bloemkoolrijst bowl met zalm heb besteld van Zoe's Kitchen. Die haal ik dus op en wat is het weer verrukkelijk. Ik was deze lunch eigenlijk een beetje vergeten. 

Voor mijn gemoed is het beter om iedere dag het huis even te verlaten. Ondanks de kou, die door merg en been gaat, besluit ik vanmiddag naar het LOVE beeld van Vienna te lopen. Dat is voor Valentijnsdag versierd en mensen hebben er briefjes aan gehangen. Ik lees daar een aantal van, grappig.

De kou valt me eigenlijk best mee. Ik heb mijn lekker warme muts op en mijn mondkapje helpt ook. Het is opvallend dat nu de meeste mensen op het W&OD wel een mondkapje dragen. Dubbele mondkapjes zie je ook heel vaak nu. Dr. Fauci raadde die aan als je geen N95, KN95 of KF94 mondkapjes hebt. 

Interessant patroon in ijs

Bij het nieuwe Mobil benzinestation tank ik en ga dan naar Whole Foods voor een paar kleinigheden. Bij het Community Center speel ik wat Pokemon Go en loop door hun tuintje met inheemse planten.

 Daar is nu weinig te zien, maar ik experimenteer wat met de glazen bol en filters. Zo creatief bezig zijn vind ik altijd heel erg leuk. 

Thuis steek ik de open haard en kaarsen aan. Die kaarsen ruiken zo heerlijk! Ik kijk een paar shows en dan vertelt Rick dat hij even wat boodschappen gaat doen. Niet veel later komt hij terug met een enorm boeket rozen. Het is zo groot dat ik mijn wijdhoeklens moet gebruiken om er een foto van te nemen. 

Voor ons avondeten halen we van Zenola. Zoals altijd is de kibbeh nayeh voortreffelijk en de spinazie driehoekjes ook. Rick heeft de biefstuk shawarma en het kipgerecht. Het is altijd weer super lekker. 

Morgen hopen we ons Valentijnsdag maal te gaan eten, want dat doen we altijd de avond van tevoren. Alleen lijkt het erop dat het weer roet, in de vorm van ijzel, in het eten gaat gooien. We zullen zien.

Net krijgen we bericht van Saskia dat zij definitief is aangenomen bij Boston University. Ze krijgt de beurs, die al haar collegegeld betaalt. Nu kan ik daar wat meer over vertellen. Het is een grote eer om die beurs te krijgen, maar er komen wel wat eisen bij.

Saskia moet tijdens het jaar van haar Master lesgeven op een "high needs" high school. Dat betekent meestal een school met kinderen, die in minder bedeelde buurten wonen. Daarna moet ze nog twee jaar lesgeven op zo'n school. Saskia is daar de aangewezen persoon voor, ze is heel sociaal bewust en dit is een gelegenheid voor haar om dat in daden om te zetten. We zijn zo blij voor haar!

En zo gaan we een lang weekend in. Maandag is het Presidents Day en die dag krijgt Rick sinds een aantal jaren vrij. Allemaal een heel fijn weekend gewenst!