Over het eerste lenteweekend

Zaterdag

Zowaar lukt het me om tegelijkertijd met Rick om kwart voor acht op te staan. De zon schijnt dan ook uitbundig en dat maakt het allemaal een stuk makkelijker. 

Zo zijn we ook al vroeg op pad. We halen onze koffies en ontbijt van Starbucks en gooien het deze week opgespaarde glas in de glasbak. Intussen spelen we natuurlijk ook weer Pokemon Go. 

In plaats van morgen op de markt mijn Greenheart groentesappen te halen, gaan we naar het tentje dat ze voor hun nieuwe zaak hebben opgezet. Die gaat komende vrijdag eindelijk open! Dan kan ik sap kopen wanneer ik wil, zonder tot marktdag te hoeven wachten. 

Wij komen als eerste bezoekers en ze zijn nog aan het opzetten. Iedereen is zo vrolijk en blij dat ze vanaf volgende week ook een winkel hier in Vienna hebben.  Met mijn Rooster flesjes en een citroen gember shot om uit te proberen gaan we huiswaarts.

Daar zet Rick mijn elliptische machine klaar en gaat zelf de garage "ontwinteren". Hij zet de sneeuwblazer en sneeuwschep in de schuur en brengt nog wat laatste kerstdingen naar zolder. We zijn echt helemaal klaar met de winter. 

Na mijn uur cardio ga ik ook naar buiten. Ik maak de vogelvoeders schoon en vul ze. Dit zal niet lang meer nodig zijn en dan kan ik de kolibrie voeder weer aan het raam hangen. Ik schat over een maand of zo, afhankelijk van het weer. 

Al gauw is het lunchtijd en we halen onze Subway en Cava salades. Dan rijden we naar de Town Green en eten lunch in het parkje. Wat is het toch heerlijk dat dat hier is! Dat waardeerde ik voor de COVID tijd ook helemaal niet. We krijgen tijdens het eten een mooie serenade van een cardinaaltje.

Het is zulk lekker weer en de lente is begonnen, dus tijd om Fairyville terug te zetten. Ik heb niet zoveel lentespulletjes ervoor, maar een boeket tulpen als huisje, een hekje met bloempjes, een boompje waar eieren worden verkocht en een vrolijk schommelend feetje brengen het lentegevoel. 

Intussen schroeft Rick de versterking van mijn kentekenplaat voor op mijn auto. Hopelijk verbuigt die nu niet langer als we door de wasstraat rijden. Ik vind het nog steeds van de zotte dat dat gebeurt, maar goed.

De rest van de middag geniet ik op een stoel op de oprit van de zon. Buurman Chuck is mulch aan het neerleggen en merkt op dat de mannen, die mulch neerlegden in onze tuin, de boom tussen zijn huis en het onze kaal hebben gelaten. 

Het is moeilijk te zien van wie die esdoorns zijn, ze liggen midden op de scheidingslijn tussen de huizen. Chuck legt mulch aan zijn kant van de boom en vraagt dan lachend of hij onze kant ook maar zal doen. Ik vraag nederig of hij dat dan ook maar erbij kan nemen. 

Rick kijkt intussen college basketbalwedstrijden. Er is een toernooi gaande, waar ik nul komma nul interesse in heb. Als ik weer binnen ben ga ik verder met de shower voorbereiden. Ik vind leuke spelletjes, prijsjes en versieringen op Amazon.com. Ook bestel ik baby thema bedeltjes, zodat ik als afscheidscadeautje wijnbedels mee kan geven. 

Zoals altijd waren Rick en ik vanmiddag op zoek naar een voor ons nieuw restaurant met goede gelegenheid om buiten te zitten. Rick opperde de Ornery Beer Company. Meestal heb ik het niet zo op met zulk soort restaurants, maar wat zie ik op hun menu? Bitterballen!! Verkocht!!

We gaan vroeg en kunnen nog een tafeltje bemachtigen. Het is een graad of vijftien en met een briesje toch best fris. We zijn blij onze Lava Buns verwarmde kussens mee te hebben. Die zijn een waardevolle aankoop gebleken deze winter. 

De bitterballen zijn heerlijk. Kruidiger dan de Nederlandse, maar dat maakt ze eigenlijk nog smakelijker. Volgende keer vraag ik er alleen gewone mosterd bij. Ook mijn salade met een Frans aandoende vinaigrette en gegrilde garnalen is erg lekker. Rick heeft een gigantische Jaegerschnitzel en is ook daar enorm over te spreken. Dit restaurant houden we erin!

Wat een heerlijke dag was dit! Iedereen was ook zo vrolijk, duidelijk de lente in de bol. Vanavond op tijd naar bed en dan lukt het hopelijk weer vroeger op te staan. 

Zondag

Voor de verandering ben ik eerder wakker dan Rick en lees op mijn telefoon tot hij ook wil opstaan. Rick laat Orion uit en dan gaan we ons Starbucks ontbijt halen. De portabello en boerenkool egg bites vervelen nog steeds niet. 

Het is nog te vroeg om naar de markt te gaan en na wat Pokemon Go spelen keren we huiswaarts. Daar doe ik mijn uur cardio en dan is het tijd om naar het Mosaic District te rijden. Met dit mooie weer zijn er meer mensen, maar nog meer dan genoeg plaats om afstand te houden. Bovendien heeft iedereen een of meerdere mondkapjes op. 

Dit keer heb ik dus geen sappen nodig. De man bij het paddestoelen kraampje reikt me mijn bekende papieren zak aan. Hij had me vorige week al gemist, zegt hij.

We kijken nog wat bij de andere standjes en kopen een dozijn eieren en een varkensoor voor Orion. Bij dit kraampje hebben ze allerlei lekkernijen voor honden, direct van de boerderij. Misschien dat ik volgende keer iets anders meeneem, al vindt Orion dat oor heerlijk. 

We maken een boodschappenlijstje en gaan dan naar The Boro. Daar haal ik een poke bowl van Poki DC en Rick kabobs van Tasty Kabobs. We zoeken een bankje in de zon op en genieten van het buiten eten. Er staan hier nepbloesemboompjes als lenteversieringen, best leuk. 

Na het eten lopen we de Whole Foos binnen. Dit is de grootste Whole Foods aan de oostkust, maar hun assortiment is veel slechter, dan de kleine in Vienna. We kunnen er geen kant en klare kipfajita mix vinden en geen sate, die Vienna beiden wel heeft.

Dat betekent dus ook nog een stop in Vienna, maar dan hebben we alles bijeen. Rick wil nog even naar het nieuwe winkeltje bij het Mobil tankstation, gewoon om te zien wat er zoal te koop is. Hij komt met een Melon Mountain Dew voor hemzelf en een diet ijsthee voor mij weer naar buiten. Bijzonder was het verder niet, maar zulke winkeltjes zijn wel handig als je opeens iets nodig hebt.

De rest van de middag genieten we buiten van het mooie weer. Ik ga in de hangmat liggen en praat via Facebook bij met Katja en Kai. Lyon is een van de weinige regio's in Frankrijk, die niet weer in lockdown hoeven en Kai hoopt natuurlijk dat dat zo blijft. 

Katja laat een Timehop foto zien van Cosmo, waarvan we vandaag vier jaar geleden plotseling afscheid moesten nemen. Het maakt me opeens weer heel verdrietig en ik pink wat traantjes weg. Orion voelt dat kennelijk, want hij komt speciaal naar me toe om mijn hand te likken. Zo lief!

Nu de laars eraf is durf ik weer in de hot tub te klimmen. We gaan vandaag onze nieuwe drankjes en snacks houder proberen. Die werkt goed voor blikjes in ieder geval. Het halve uurtje bubbelen is zo ontspannend en ik hoop dat het mijn spieren helpt.

Nog voor het avondeten willen we de stukjes van onze nieuwe puzzels neerleggen. Dit is er een van duizend stukjes met allerlei bekende gebouwen en plekken van over de hele wereld. Hij ziet er leuk uit en niet al te moeilijk met herkenbare fotootjes.

Rick wil nog wat dingen halen van de Giant en gaat dan ook gelijk langs Viet Aroma om ons avondeten mee te nemen. Vietnamees blijft een van mijn favoriete Aziatische keukens. 

Zoals ik de rijstpapier pannenkoekjes eet is het alleen niet bepaald koolhydraatarm. Ik eet het vandaag als slawraps, wat ook erg lekker is. 

En zo is het eerste lenteweekend alweer voorbij. Wat kan ik toch vrolijk worden van dit lekkere weer en ik voel me er zoveel beter bij. Allemaal een heel goede week gewenst!