Over maandag

Rick staat weer keurig om zeven uur op en ik ben zowaar om half acht klaarwakker. Het helpt dat de zon uitbundig schijnt. De afgelopen week at ik telkens ontbijt nadat we onze Starbucks ritje hadden gedaan. 

Vanochtend heb ik tijd om het ervoor te eten en Rick heeft de gave van telepathie, want hij heeft mijn koffie al klaar staan. Het is een genot om naar buiten te kijken, ons Japanse kersenboompje is in bloei. 

De kersenboompjes in Washington zijn dat ook en ik bedenk me dat ik morgen heel vroeg op kan staan om de menigte voor te zijn. Alleen blijkt alles afgezet, zodat niemand dichtbij kan parkeren, zo vertelt een vriendin, die het vanochtend probeerde. Zo hopen ze dat enkel wandelaars en fietsers het niet te druk zullen maken. 

Als ik niet voorzichtig moest zijn met mijn voet zou ik gewoon gaan en verder weg parkeren. Maar dan loop je al gauw kilometers meer en dat lijkt me niet aan te raden. Ik wil ook weer niet riskeren dat mijn pees opnieuw op gaat spelen. Die excursie gaat dus helaas weer niet door dit jaar. Gelukkig bloeit alles in onze buurt ook prachtig.

Tijdens het eten zie ik een mooie bezoeker op ons deck. Ook hij eet ontbijt bij ons. Ik blijf de knalrode cardinaaltjes zo schattig vinden. Het vrouwtje is ook mooi, maar bruin in plaats van rood. Hun heel herkenbare lied klinkt weer luid iedere ochtend. 

We rijden naar Starbucks en genieten onderweg van de prachtig bloeiende bomen. Ik weet nooit wat ik moet antwoorden als mij gevraagd wordt wat mijn favoriete seizoen is. Ik voel me het best in de zomer, maar de lente is altijd zo mooi en vol fijne vooruitzichten. 

Voor ik naar personal training ga, trap ik drie kwartier op mijn mini elliptische machine. Dat is werkelijk net als een hometrainer. Sharon heeft weer een druk half uur voor mij, ondanks dat ik nog niet staand gewichten kan heffen. 

Thuis maak ik mijn tienduizend "stappen" af en dan is het alweer tijd voor mijn douche en mijn gewone kleding. Dan haal ik mijn salade van Subway. Het is te koel om buiten te eten, maar hopelijk lukt dat morgen weer. 

Omdat ik mijn energie heel snel voel wegebben, ga ik meteen na het eten op pad. Ik rijd weer eens naar Walgreens, waar mijn ene medicijn klaar ligt, maar twee andere en een van Orion niet. Ze belooft die later vanmiddag klaar te hebben. 

Op weg naar The Fresh Market stop ik af en toe om foto's te maken van de bloesems. Vooral Park Street doet zijn naam eer aan met de ene bloesemboom na de andere. Zelfs de burgemeester reageert op Facebook op die foto. 

The Fresh Market heeft altijd wel bijzondere dingen. Ik kies twee bosjes tulpen uit en koop de vis voor ons avondeten. Dan vind ik ook nog mini brie hapjes en een citroen dille aioli, die me erg lekker lijkt met visgerechten. 

Ze hebben ook een leuk Paas gedeelte, maar ik noet niets hebben van al die zoetigheid

Inmiddels liggen de medicijnen klaar bij Walgreens en ik rijd nog eens door de drive thru om ze op te halen. De apothekersassistenten hier zijn zoveel vriendelijker dan bij het Vienna filiaal! Ze herkennen me en ik hoef niet iedere keer alle vragen meer te beantwoorden om zeker te zijn dat ik ben wie ik zeg. 

Als ik thuiskom voel ik me zo doodmoe dat ik even op de bank in de voorkamer ga liggen. Hier is het ook warmer met de zon, die naar binnen schijnt. Jammer genoeg ziet Orion er ook allerlei blafwaardige dingen gebeuren. 

Voor het eten puzzelen we nog een tijdje. Dan maakt Rick ons maal. We hebben een zalmburger en een garnalencakeje met spinazie en bloemkoolpuree. Altijd weer heel smakelijk en makkelijk voor Rick om te maken. 

De kop is weer van de week af en het was een mooie maandag. Nu even hopen dat ik morgen meer energie heb, want ik wil bloesems in de buurt gaan fotograferen voor ze er afwaaien of afvriezen.