Alexa wekt me met Supercalifragistic van Mary Poppins. Een van de liedjes waar ik heel vrolijk van word, maar ik zet het toch maar snel uit aangezien Rick nog slaapt. Lang duurt dat niet en nog voor achten zijn we beneden.
Het is weer somber buiten, maar idioot warm voor de tijd van het jaar. Na ons ontbijt vertrekken we meteen naar Starbucks.
Rick neemt zelfs de tijd niet om zijn pyjamabroek te verwisselen voor een gewone broek. We gaan toch door de drive thru, zegt hij, en daar heeft hij geen ongelijk in. We ontvangen onze koffies van Nick en "pay it forward" door voor de bestelling van de auto achter ons te betalen.
Nu is het wel heel handig als we gelijk even doorrijden naar Total Wine voor wat mousserende wijn voor Oud en Nieuw, oppert Rick. Hij gaat dus vrolijk met zijn Warner Brothers pyjama broek de winkel in en geen mens, die erop let of er iets van zegt. Ik moet stiekem wel lachen.
Als laatste proberen we om Orions medicijnen op te halen van Walgreens. Daar staat echter zowel voor de drive thru als binnen een enorme rij. Waarschijnlijk zijn het mensen, die of getest willen worden of gevaccineerd. De Covid gevallen vliegen hier omhoog. We hebben geen zin om te wachten en gaan het vanmiddag nog eens proberen.
Thuis trap ik drie kwartier op mijn mini elliptische machine en vind dat genoeg voor vandaag. De rest van de stappen komt vanmiddag wel. Vanwege onze boodschappen vanochtend is het ook al later dan gewoonlijk en ik moet opschieten.
Rick en ik halen onze lunches op, hij van Cava en ik van Subway. Net op tijd voor mijn virtuele lunch met Judith, die we gisteren een dag verzet hebben, ben ik terug. We praten anderhalf uur gezellig bij, terwijl Rick lunch gaat halen voor een moeie Saskia, die slecht sliep bij haar vriendin.
Dan is het tijd om onze Oud en Nieuw inkopen te gaan doen. Ik ben dit keer heel georganiseerd en heb de boodschappenlijst in categorieen verdeeld. We hebben alles bij de grote Whole Foods in Fairfax dan ook in recordtijd gevonden.
Een van de drie ijskasten met internationale kazen, de "gewone" kazen liggen elders
Na de boodschappen weggelegd te hebben brengt Rick Saskia naar Reston voor haar Covid booster en griepprik. Ik praat intussen bij met mijn broer. Hij gaat door een moeilijke tijd heen en had het juist nu nodig om er even helemaal uit te zijn. Gelukkig zijn wij broers en zussen een hecht viertal ondanks de afstanden en krijgt hij ook veel steun van mijn zus en andere broer.
Een vriend van Saskia komt op bezoek om met haar te eten en Rick en ik bestellen van Founding Farmers. We vonden het gisteren wel handig dat er bezorgd werd en dat doen we vanavond ook. Eigenlijk bevalt het ons best om nergens heen te hoeven.
We delen wat gevulde eieren, die heel erg lekker zijn! Dan heb ik een gerecht met linzen, varkensvlees, avocado en een gepocheerd ei, heel smakelijk! Rick vindt zijn pot roast gerecht ook verrukkelijk, een goede keuze dus.
Vanavond heb ik geen energie om een hele film te kijken, dus ik ga wat kook shows kijken. Er is een nieuw programma "Tiny Food Fights". Chefs maken superkleine hapjes in een miniatuur keuken. Erg leuk en de chefs zijn zo creatief!
Intussen kijkt Rick in de basement de nieuwste James Bond film. Daar ben ik geen fan van, ik vind de acteurs, die James Bond spelen niets, alleen Roger Moore (die ik in persoon ontmoet heb) ging ermee door. Ik ging altijd mee om Rick een plezier te doen, maar nu hebben we ons eigen bioscoopje en kan hij het alleen kijken.
Onderstaande foto kwam als herinnering op Facebook langs. We hadden duidelijk veel plezier, maar het moet ook een selfie geweest zijn ver voor mobieltjes. Ik zou terug in de tijd willen gaan om te zien hoe wij dat toen deden (circa 1987).
Vanavond zag ik deze foto uit 1987, de eerste selfie?
5 reacties:
Hè, wat jammer voor je broer en jullie.
Ik ben wel een fan van de Bond films, de laatste vond ik ook goed maar wel erg lang.
Fijne donderdag.
Hoewel verwacht, zal het toch een teleurstelling zijn dat je broer niet kan komen. Hopelijk vallen zijn klachten mee en is hij snel weer beter.
Wat een leuke foto van jou en Rick. Ik denk dat je het fototoestel gewoon hebt gedraaid. Zo maakten wij tenminste wel selfies in die tijd (al bestond het woord selfie toen nog niet in Nederland). Het werd altijd wel een close.
Wat sneu dat je broer nu niet kan komen. Hopelijk blijft het bij de verkoudheidsklachten en gelukkig kunnen jullie elkaar toch nog snel zien.
Ik moest wel lachen om de titel van je blog. Ik vermoed dat het iets anders betekent dan
hoe ik het las.
Leuke sefie, je ziet dat Kai ook erg op Rick lijkt.
Fijn dat je broer over 3 weken kan komen, hopen dat hij niet te ziek wordt.
@Anja - Rick heeft hem gezien, ik heb vaak ook geen geduld voor lange films
@Petra - Dat denk ik ook, een vroege selfie toen we nog lang niet wisten wat dat was.
@Marion - Ha ha, ja, ik heb de titel maar wat aangepast, maar het betekende wel hoe jij het las. Ik baalde zo!
@Tineke - De symptomen vallen bij alle drie gelukkig mee.
Een reactie posten