Over een daadkrachtige donderdag

Rick staat zoals gewoonlijk om zeven uur op, maar ik blijf tot half acht op mijn telefoon lezen. Ik houd er wel van dat Alexa me dan met Disney deuntjes wekt, want zo sta ik iedere dag bijtijds op. Ik vind het steeds fijner de dag vroeg te beginnen. Vroeger bleef ik nog weleens tot negen uur uitslapen, zeker in de winter. 

Na mijn ontbijt ga ik aan mijn stappen en heb er 3500 als Rick klaar is om aan zijn dag te beginnen. De Starbucks app laat weer zien dat er geen nitro brew is, dus ik bereid me al voor dat ik weer een cold brew zal krijgen. 

Tot onze verrassing blijkt bij aankomst alles te werken en kan ik mijn geliefde nitro brew bestellen. Wanneer we die overhandigd krijgen wil Rick ervoor betalen. Dat hoeft niet, zegt de barrista, de auto voor jullie heeft dat al gedaan. Altijd zo'n leuk en aardig iets! Ik ga dat ook weer wat vaker doen. 

Thuis doe ik mijn cardio zo snel mogelijk en maak me dan klaar voor personal training. Na de gewichten oefeningen werkt Sharon aan mijn linkerschouder. Die doet zeurderig pijn wat meestal een vaste spier betekent. Het voelt iets beter na de massage. 

Mijn Nederlandse "Santa" is ieder jaar weer zo leuk om naar te kijken

Thuis moet ik haast maken, want ik heb om kwart voor twaalf met Karen afgesproken bij een nieuw sushi restaurant vlakbij, Sushi Koji. Dit restaurant is net vandaag geopend en in het winkelcentrum het dichtst bij ons. 

Karen heeft gereserveerd en ik vraag vast een tafeltje. Ze hebben geen sushi bar om aan te zitten, maar wel zicht op de sushi chefs vanaf de tafels. Ik bekijk het menu vast en het valt me op dat daar heel wat typfouten in staan. 

Als Karen komt merkt zij dat ook op en vraagt de eigenaresse of zij wil dat wij die verbeteren. Dat wil ze graag, want haar Engels is niet perfect. Wij doen het met plezier. 

Dan overhandigt Karen mij een tasje met chocolade "bommen". Zij heeft daar een klein bedrijfje in. Het is hier helemaal in. Mij zijn ze te zoet, maar Rick, Kevin of Katja zullen er vast wel zin in hebben. 

Op het menu staan natuurlijk de gewoonlijke sashimi en sushi gerechten, maar ook een aantal meer exotische. Ik bestel drie voorafjes, witte tonijn, bieten zalm sashimi en zalm eitjes met Japanse radijs. Alles smaakt voortreffelijk. 

Karen heeft de chirashi met een voorafje van tonijn met yamakake en natto. De eerste zijn Japanse aardappel en de tweede gefermenteerde bonen. Ik mag het proeven, maar het is mij te slijmerig. Karen is Singaporees en opgegroeid met dit eten. Zij is er dol op. 

Na deze lekkere en gezellige lunch rijd ik naar Tysons Corner. Daar loop ik linea recta naar Bath & Body Works. De body sprays kosten alleen vandaag maar $5,95 en ik wil die in de sokken van de meisjes doen. Ik bedenk me dat de mannen ook best een lekker luchtje kunnen waarderen en koop voor hen de 3 in 1 douchegel/shampoo/gezichtsreiniger. 

Opeens voel ik me net als een ballon, die langzaam leegloopt. Soms heb ik dat mijn energie opeens helemaal op is. Op weg naar huis haal ik nog wat lekkers voor happy hour vanavond en besluit dat dat mijn laatste stop voor vandaag is. 

Thuis ga ik voor het huis in de zon zitten, want het is maar liefst 19 graden. De winter is hier nog niet in zicht tot nu toe. Ik klaag niet, want dit helpt erg met mijn pijnen. Heerlijk om het in december bijna te warm te hebben in de zon. 

Als het wat koeler wordt verplaats ik me naar binnen. Daar pak ik een aantal tassen en verdeel de stocking stuffers. Het enige dat ik nog niet heb is de chocolade voor de kinderen, maar dat kan ik ook samen met Rick doen. 

Nu ik toch bezig ben kan ik gelijk even de pyjama's voor Kerstavond inpakken. Ik ben benieuwd wat de meisjes van mijn keuze vinden. Het zijn bamboe pyjama's en ik ben dol op de mijne. Die is precies goed, heel licht, maar houdt mij goed warm in onze koude kamer. 

Dan is de energiekoek echt op en plof ik neer in mijn luie stoel. Ik modereer de Vienna VA Foodies groep en dat blijft interessant. Het is een groep over eten en je wilt niet weten hoeveel mensen berichtjes als "Dit gaat niet over eten, maar wie weet een goede babysitter" e.d. willen plaatsen. Verder zijn het iedere keer weer dezelfde mensen, die klaagberichten over restaurants sturen en daar doen wij niet aan.

Om vijf uur gaat Rick naar de basement voor een half uur virtueel happy hour met zijn werkteam. En om half zes gaan we ons wekelijkse kletsuurtje met Chuck en Christine houden. Dat wordt al gauw langer, want het blijft leuk elkaar zo met zijn vieren te "treffen". 

Na afloop gaat Rick ons eten halen en ik steek de kaarsen en de feeenlichtjes aan. Dat maakt het zo gezellig! Zoals altijd maakt Orion de foto nog beter!

Mijn avondeten is sashimi van Passion Fin. Zo heb ik twee Japanse maaltijden op vandaag. Ik zou voor iedere maaltijd wel Aziatisch kunnen eten. Feitelijk deed ik dat vandaag, want de paddenstoelen, die ik voor mijn ontbijt had, komen allemaal uit Azie. 

Orion weet dat hij de komkommer "bakjes" waar mijn visseneitjes inzitten zal krijgen. Hij gaat dus heel geduldig ieder hapje uit mijn mond staren. Rick ergert zich daaraan, maar ik vind het zeer vermakelijk. Overigens moet Orion zitten en wachten terwijl ik die komkommerbakjes in zijn etensbak doe en hem toestemming geef te eten. 

Hopelijk heb ik morgen weer wat energie. Ik ga ervoor zorgen op tijd naar bed te gaan. Waarschijnlijk heb ik iets teveel willen doen de afgelopen dagen. Morgen komt Saskia thuis, ik zal blij zijn als dat veilig gebeurt. Ik vind het altijd weer wat eng als een van de kinderen zo'n lange rit gaat maken.