Over een donkere dinsdag

Het lijkt wel diep in de nacht als Rick om vijf voor half acht opstaat. Hij is vroeg vanochtend en dat vind ik ook wel fijn en volg niet veel later. Het belooft weer zo'n donkere grijze dag te worden vandaag en de kerstverlichting gaat meteen aan voor wat gezelligheid.

We maken ons ontbijt en als dat op is gaan we naar Starbucks voor onze koffies. De rij voor de drive thru is kort en de dame voor ons kletst vrolijk met de barista. Als wij aan de beurt zijn blijkt ze voor onze koffies betaald te hebben! De barista merkt op dat dat Sue was, altijd in een goed humeur. Wat zijn er toch veel aardige mensen in Vienna!

Thuis ga ik aan mijn stappen en Rick werkt aan zijn Lego auto. Het is vandaag een heel rustige dag, niets op het programma en dat is ook weleens lekker. 

Als ik mijn stappen bijeen heb ga ik stofzuigen. Rick weet niet wat hij ziet, want dat doe ik bijna nooit. Meestal laat ik onze Roomba dat werk doen. Die gaat echter niet goed langs de randjes en neemt niet al het haar mee. Van dat laatste ligt er heel veel, maar gelukkig weet onze sterke Shark daar wel raad mee. 

Het zal niet lang duren, want Orion laat overal plukken haar achter, maar voor nu zien de vloeren er weer keurig uit. Tijd om aan de lunch te gaan denken. Ik heb een gratis poke bowl bijeen gespaard en haal die van Poki DC. Rick heeft nog wat Britse pasties over, die hij opwarmt. 

Voor Kerst heb ik van Rick een kabouter gekregen, die we aan onze boom voor gaan hangen. Zo lijkt het of hij daar zijn huisje heeft en naar buiten komt. Zo leuk! 

Verder werkt de voor Kerst gekregen onderwaterhuls voor telefoon camera's natuurlijk weer niet voor mijn telefoon. De telefoon is er te lang voor en er zijn geen andere modellen. Nu wilde ik ook heel graag draadloze oordopjes hebben en die zijn nu onderweg. 

Mijn broer heeft vanochtend om negen uur een PCR test laten doen, waarvan we de uitslag hopelijk morgen weten. Vandaag testte mijn nichtje echter ook positief, dus ik heb me er al bij neergelegd dat BJs reis uitgesteld zal moeten worden. 

Toch gaan we morgen inkopen doen voor ons middernacht Oud en Nieuw buffet. Hopelijk kunnen een aantal buren wel komen en zo niet, dan weten Rick en ik er wel weg mee. Ik kan mijn Word lijst van schalen en ingredienten niet vinden en maak dan maar een foto van de schalen, die we in 2018 hadden. 

Rick vermaakt zich intussen met van alles en nog wat. Ik zet mijn Oculus VR bril weer op. Dit keer oefen ik met de gratis spelletjes, die daarbij komen. Ze zijn heel simpel: op doelen schieten voor punten en dansen met een VR figuur. Ik vind het wel erg leuk en ga op zoek naar dat soort spellen. Verder oefen ik het boksen van het fitness programma Supernatural. 

Voor we het weten is het donker en na vijven. De lichtjes van de kaarsen en de fairy lights gaan aan en we gaan bedenken waar we ons avondeten vandaan willen halen. Het is nog een avond zonder Saskia, die nog met haar vriendinnen in Baltimore is. 

Het dichtstbijzijnde Thaise restaurant waar wij vaak van bestelden is sinds eergisteren voorgoed gesloten. We hebben wel erge zin in Thais en zien dat een andere favoriet, Busara, eten bezorgt. Daar bestellen we dus van. Hun menu is ook weer eens anders dan andere restaurants. 

We kiezen allebei een aantal voorafjes en het wordt een voortreffelijke maaltijd. Lekkere mini loempiaatjes, sate, soep met heel veel groente en meer, dit is een goed restaurant! We moeten hier weer vaker van bestellen.

Vanavond kijken we de film "Klaus". We hebben hem al eerder gezien, maar het is een mooie film met een goed verhaal. En zo staat er (vroeger volgens mijn Opa) een man op de hoek van de straat met zoveel ogen en neuzen als er dagen in het jaar over zijn.