Over een magnifieke maandag

Rick staat net voor zevenen op en ik blijf nog even van mijn warme bed genieten, want het is koud in de kamer. Als Alexa "Supercalifragilistic Expialidocious" begint te spelen steek ik voorzichtig een teen en dan maar mijn hele lichaam onder het dekbed vandaan.

Beneden staat de koffie klaar en Rick heeft al ontbeten. Ik maak mijn ontbijt en bedenk me dat dat eigenlijk best wat tijd in beslag neemt. Het is het helemaal waard, ik zie iedere ochtend weer naar deze maaltijd uit. 

Na het eten begin ik aan mijn cardio en heb meer dan 5000 stappen bijeen als Rick klaar is om naar Starbucks te gaan. Met mijn nitro brew krijg ik extra kracht en maak de tienduizend stappen klaar voor ik naar Sharon vertrek. 

Sharon heeft een heel aantal nieuwe oefeningen en dat maakt dat het halve uur nog sneller gaat dan gewoonlijk. Na mijn brein ook getraind te hebben met Elevate en Word Feud maak ik me klaar om erop uit te gaan. 

Er is een nieuw Nepalees restaurant in Vienna, Royal Nepal Bistro, en daar heb ik met Huyen afgesproken. Zij woont ook al een tijd in Vienna en het is grappig dat we elkaar pas vrij recentelijk hebben ontmoet. Het blijkt dat we allebei wel een heel aantal dezelfde Nederlandse mensen in de omgeving kennen. 

De serveerster bij Royal Nepal Bistro spreekt weinig Engels en met een mondkapje op is ze heel moeilijk te verstaan. Gelukkig heb ik van tevoren op de Foodies groep gekeken wat mensen zoal bestelden en Huyen is hier al eens geweest. 

We krijgen een kopje linzensoep als welkom en die is werkelijk heerlijk! Ik bestel de salade met edamame en de choila, een gerookte kip gerecht. Huyen neem de choila ook en het speklapje. Daar neem ik ook een paar hapjes van en het is erg lekker.

De rest van het eten is ook zeer smakelijk, al is de salade veel te veel. Gelukkig neemt Huyen de rest mee naar huis, want ik moet uitkijken met teveel sojaproducten. We hebben het zo gezellig en bestellen nog wat heerlijke masala thee. Voor we het weten is het bijna half drie!

Nadat we afgerekend hebben lopen we nog even samen het naast het restaurant gelegen Pure Pasty binnen. Huyen koopt een paar pasties en ik Britse chocolade repen voor in Ricks kerstsok. Rick heeft enkele zomers in Londen doorgebracht toen zijn ouders daar woonden en het Britse snoepgoed is nostalgisch voor hem. 

Huyen en ik spreken af elkaar in het nieuwe jaar weer snel te zien en dan scheiden onze wegen. Ik ben op zoek naar meer Kerstman pakpapier, want de drie rollen, die we dit weekend kochten gaan niet genoeg zijn. 

Als eerste ga ik naar de CVS in Vienna. Daar hebben ze bijna geen kerstpapier meer en al zeker niet hetzelfde als we zaterdag kochten. Nu ik hier toch ben koop ik de cadeaubonnen voor kapsters Mona en Carmen alvast. 

Orion heeft gisteren een zakje met kattensnoepjes gestolen en opgegeten. Daar was hij vanochtend niet lekker van. Hij gaf over en had diarree. Het is onvoorstelbaar hoe die hond dingen vindt, hoe goed ze ook verstopt zijn. 

 Alles ligt nu in een voor Orion onbereikbare kast, maar ik moet een nieuw zakje vinden, anders heeft een van de katten geen snoepjes in zijn sok. CVS heeft ze niet, dus ik loop naar de Giant. Daar vind ik het merk wat ik zoek en ben blij dat ik niet ook nog naar Petco hoef. 

Bij Whole Foods haal ik ingredienten voor ons avondeten. Ik heb besloten te kijken wat er lekker uitziet en dan te bedenken wat daarbij past. Het is mooi en droog weer en Rick wil wel wat op de barbecue leggen.

Mijn volgende stop is de drive thru van Walgreens. Hier haal ik wat medicijnen op. Dan steek ik over naar de CVS in dit winkelcentrum, maar ook hier vervliegt mijn hoop op kerstmannenpapier al gauw. 

Aangezien ik ook nog naar de Hallmark winkel wil gaan is de CVS in Oakton mijn laatste kans. Zou driemaal scheepsrecht zijn? Maar helaas, ze hebben hier het meeste cadeaupapier van de drie filialen, maar niet hetzelfde als we al hebben. 

Er is een ware epidemie van slecht parkeren hier! Dit gebeurt zo vaak!

Bij de Hallmark winkel slaag ik wel leuk. Ik zoek een grappige kerstkaart uit voor Rick en een voor onze schoonmaakploeg. Verder is er een geinige Knabbel en Babbel boomversiering, die ik voor Rick meeneem. Onze boom is voor ongeveer de helft met Hallmark hangers versierd. 

Het is altijd al leuk om in deze winkel rond te neuzen, maar vooral in de kersttijd. Ik vind er ook goede labels, inclusief voor onze "Santa" cadeaus. Ik moet me inhouden om geen andere hebbedingetjes te kopen. We hebben genoeg versieringen. 

Thuis is Rick heel teleurgesteld dat we waarschijnlijk niet genoeg van hetzelfde papier hebben voor alle "Santa" en kerstsok cadeautjes. Het is zijn traditie en die hebben we nog niet eerder verbroken. De kinderen zouden dat ook niet leuk vinden.

Er zit niets anders op dan online te gaan zoeken. Amazon heeft niets, maar bij Target is de jackpot! Ze hebben vrolijk papier met de Kerstman erop en er zijn genoeg rollen voorradig om alles waar we het voor nodig hebben in te pakken. Rick is helemaal opgelucht. 

Vanmiddag is mijn feestelijke topje bezorgd dat ik met Oud en Nieuw wil dragen. Ik ben er zeer tevreden over, want het is altijd even afwachten of het wel hetzelfde is als op de foto's. Deze mint kleur vind ik ook weleens iets anders dan zwart of goud.

Rick roept me naar buiten, want er is een heel mooie zonsondergang. Die zien we in de winter beter met de kale bomen. Het wordt al zo vroeg donker, maar we naderen de kortste dag van het jaar en het enige goede aan de winter is dat er iedere dag meer licht bij komt. 

Rick gaat de spiesjes met biefstuk, paprika, ui en tomaat grillen. We hebben er gegrilde asperge en bloemkoolpuree bij. Het is een makkelijk en smakelijk maal. 

Bear Branch Tavern maakt zijn eigen eggnog en die schijnt zeer speciaal te zijn. Ze hebben een feestje vanavond om die eggnog te verkopen. Rick wil er graag een fles van dus gaan we naar het restaurant. 

Daar zien we Santa en Mrs. Claus, maar Lydia is kennelijk vertrokken na de hele middag berichtjes gestuurd te hebben. Tien procent van de opbrengst van de eggnog gaat naar onze One Neighborhood Foundation. Lydia is nu acht maanden zwanger en het is onvoorstelbaar wat ze nog doet. Ik zou als een walvis op de bank liggen!

Rick probeert het kerst tapbier wat naar gingerbread/gemberkoekjes smaakt en ik neem een slokje. Het is best smakelijk, voor bier dan. Dan komt de fles eggnog en we rekenen af. 

Thuis moet die eggnog natuurlijk geproefd worden en ik neem er een shotglaasje van. Eggnog lijkt wel een beetje op dunne advocaat, maar ik vind het lekkerder. Het wordt ook met nootmuskaat geserveerd. Het moet gezegd dat er zeker genoeg bourbon in deze versie zit!

En zo is deze maandag ook weer voorbij gevlogen! Rick telt de dagen tot zijn vakantie, maar deze week is het al minder druk dan gewoonlijk.