Saskia's verhuizing en weer een leuke rondleiding

Zaterdag

Geen uitslapen voor ons vandaag, het is gauw opstaan, de laatste beetjes (en natuurlijk worden er toch weer dingen vergeten) inpakken van Saskia en het doel is om half negen te vertrekken.  We kunnen namelijk om half elf Saskia's sleutel ophalen. 

Rick heeft ontbijt gehaald van Starbucks wat we in de auto opeten.  Uiteindelijk vertrekken we om vijf voor negen, voor ons gezin keurig op tijd. Ik zet de vertrektijd altijd een half uur vroeger dan ik echt weg wil, want niet iedereen (lees alleen ik) is een type A persoonlijkheid, die altijd precies op tijd of liever nog te vroeg moet zijn.

Eerst schieten we lekker op, want we kunnen de Express Lanes op de I-95 nemen en passeren daarmee heel wat file.  Het is de $3 tol meer dan waard.  Helaas duurt die file langer voort dan de Express Lanes duren.  We verliezen heel wat tijd en rijden pas om half twaalf het terrein van het verhuurbedrijf op.

Daar komen we erachter dat we ons cheque boekje vergeten zijn en we moeten de eerste maand huur en parkeerplaats betalen.  Er wordt geen contant geld of credit cards geaccepteerd en we zullen de sleutels niet krijgen tot er betaald is.

Er zijn een aantal plekken waar je een money order of een cashier's check kunt krijgen en Rick en Kai gaan daar met Flapjack in de auto naar op zoek.  De banken zijn al dicht, dus een cashier's check is niet mogelijk.  Een ander bedrijf geeft enkel money orders tot een paar honderd dollar en het postkantoor is ook dicht.  Gelukkig hebben ze bij de Kroger supermarkt wel geluk en na een uurtje is Rick terug met het geld.

Intussen zijn Saskia's flatgenootje Bella, haar kitten Elfie en haar moeder Mary Ann ook aangekomen.  We zijn niet de enigen, die vandaag verhuizen en we parkeren de van en UHaul aanhanger dubbel achter een andere UHaul. 

Het linkse balkon onderaan is Saskia's appartement

Van Rick heb ik strikte instructies dat ik niet veel mag tillen.  Ik wil me toch nuttig maken en neem van iedereen de lunchbestelling op.  Dan loop ik naar Panera een aantal blokken verderop.  De anderen ruimen intussen de aanhangwagen uit.

Als ik terugkom met de lunch is die al leeg! Na het eten halen we met zijn allen de van leeg en dan gaan Rick en Kai Saskia's bed in elkaar zetten.  Saskia en ik rijden naar Lowe's om op hun grote parkeerplaats de van met aanhangwagen te parkeren.

In het appartement viel me op dat de rookmelders niet werkten en na de brand van vorig jaar ben ik er helemaal niet gerust op dat die er niet zijn.  Op mijn telefoontje naar het verhuurbedrijf daarover kwam geen antwoord. Ik loop de Lowe's binnen en koop er drie rookmelders, voor iedere slaapkamer een en een voor de woonkamer.  Duur zijn ze niet en de veiligheid van de meisjes is me te belangrijk.

Het woon en eetgedeelte

Het keukentje

De meisjes gaan uitpakken en de mannen zijn nog aan het bed bezig.  Intussen kletsen Bella's moeder en ik gezellig.  Zij is 65 en dat had ik helemaal niet verwacht, ze ziet eruit als mijn leeftijd!  Ze heeft ook veel in Europa gewoond dus is erg geinteresseerd in mijn achtergrond.

Uitzicht van het balkon, niet slecht

De katten zijn intussen ook het appartement aan het verkennen.  Of althans, Elfie, de kitten, rent er enthousiast doorheen. Arme Flapjack is heel bang en verschuilt zich achter van alles en als Saskia's bed klaar is daar onder.  Hij zal vast wel wennen, maar het is zo zielig hem zo bang te zien.

Bang en niet bang

Als Saskia's bed staat en ik haar heb geholpen het op te maken is het tijd om afscheid te nemen.   Saskia brengt ons naar de Lowe's parkeerplaats en na een afscheidsknuffel beginnen we aan de lange terugreis.

De hoop was het voor zevenen terug naar de UHaul zaak te halen.  Dat halen we niet door allerlei files onderweg.  Gelukkig kunnen we de aanhangwagen ook na sluitingstijd nog achterlaten.  Het verbaast mij altijd dat we zo'n ding gewoon waar iedereen hem zou kunnen stelen kunnen laten staan.  Er staan natuurlijk wel camera's, maar toch.

Omdat we zo laat zijn heb ik intussen al de buren gebeld om Cosmo even uit te laten.  Zij boden ook aan hem eten te geven.  De buurman belt terug dat het allemaal een succes was.  Zij waren ook degenen, die vorige zomer voor onze katten zorgden.  Het spreekwoord "betere een goede buur dan een verre vriend" gaat voor hen zeker op!

Nu kunnen we ook met een gerust hart onderweg stoppen om te eten.  De magen rommelen inmiddels weer flink.  We kunnen meteen een tafeltje krijgen bij Open Road en vallen aan op hun gratis popcorn.  Ook bestellen we kiphapjes als voorafje, erg lekker!

Rick en ik nemen maaltijdsalades als hoofdgerecht en Kai een hamburger.  Mijn spinaziesalade met zalm, appel, walnoot, ui, geitenkaas en bacon is heerlijk.  We smullen met ons laatste kind thuis dat ook aan het werk is om permanent uit te vliegen.  Ik probeer nog zoveel mogelijk van zijn aanwezigheid te genieten in de tussentijd.  De komende week zijn we samen thuis en hoop ik wat een op een tijd met Kai te krijgen.


Zondag

Voor dag en dauw vertrekt Rick naar het vliegveld om voor zijn werk naar Nashville te vliegen.  Het lukt me daarna niet weer de slaap te vatten en om half acht sta ik dan maar op.  Met een kop koffie en broodje met ei ga ik op het deck zitten ontbijten.

Omdat ik vandaag mijn chauffeur niet heb en ik Kai niet wil vragen me helemaal naar Washington te brengen besluit ik zelf te rijden.  Zeker op het weekend is de metro hoogst onbetrouwbaar.  Parkeren is op zondag gratis in de stad dus helemaal goed.

Zonder oponthoud of moeite vind ik een parkeerplaats langs 7th Street SW en loop naar het Smithsonian station.  Na even wachten zie ik een gezin aan komen lopen waarvan ik zeker weet dat ze niet Amerikaans zijn.  Inderdaad is het het gezin v.d.B.

Na kennis gemaakt te hebben met A., R. en tienjarige E. en dertienjarige R. lopen we naar de monumenten.  Het is warm, maar niet zo vochtig dus voelt een stuk prettiger dan vorige week.  Het is ook druk met toeristen, duidelijk wordt Washington een steeds populairder bestemming.  We horen ook regelmatig Nederlands.

We lopen langs alle monumenten en de kinderen houden het goed vol.  Toch zijn we allemaal blij om bij de Old Ebbitt Grill weer even te kunnen zitten.  Ik bestel weer een flatbread, de kinderen pizza en A. en R. sandwiches, die er ook erg lekker uitzien.

Na de lunch lopen we eerst even de White House Gifts souvenirswinkel in.  Daar zijn zoveel souvenirs dat je bijna door de bomen het bos niet meer ziet.  Er wordt niets van hun gading gevonden en we zetten onze tocht voort.

Inmiddels is het wel een stuk warmer, een graad of 33.  Voor het Witte Huis is het dus even koken, want daar is geen greintje schaduw.  Bij het hek aan de achterkant kunnen we nog net onze foto's maken en dan wordt iedereen er door de Secret Service weggestuurd.  Misschien wilden de Obama's gaan zwemmen of zo.

Omdat de Library of Congress gesloten is en zij niet meekonden met een rondleiding in het Witte Huis op dinsdag gaan we het White House Visitor Center binnen.  Daar is zoveel te lezen en zien dat ik er ook nog steeds nieuwe dingen zie.

Na nog wat waters en ijsjes voor de kinderen te hebben gekocht lopen we Pennsylvania Avenue af naar het Capitool.  We bekijken dat gebouw alleen van de achterkant, want de heuvel beklimmen alleen om de voorkant te zien is de moeite niet waard met de koepel in de steigers.  De kinderen hebben hun pijlen al gericht op het zwembad bij hun hotel.

We lopen terug naar 7th Street waaraan hun parkeergarage ook toevallig ligt en nemen weer afscheid.  Het was zoals meestal een erg gezellige dag en leuke besteding van een zondag zonder Rick. 

Eenmaal weer thuis richt ik mijn pijlen ook op het zwembad.  Wat voelt dat weer lekker na een dag in de warme stad.  Ik klets wat met buren en bedenk me dan met schrik dat ik vanochtend vergeten ben de katten uit hun kamer te laten.  Kai kennende heeft hij dat ook niet gedaan.

Gauw loop ik terug naar huis en jawel, de katten hebben de dag in "hun" kamer doorgebracht.  Heel erg is dat niet, hoor, ze hebben er heerlijke bedden.  De komende dagen hang ik wel een briefje om me eraan te herinneren ze los te laten.

Kai en ik bespreken waar we zin in hebben voor het avondeten, kijken elkaar aan en zeggen vrijwel tegelijk "Chinees"!  Rick houdt daar niet zo van dus we eten het maar heel weinig.  Ik vind East Chateau altijd een erg lekker restaurant en nu kunnen we zelfs online bestellen. 

Na een half uurtje wordt het thuisbezorgd en smullen we.  Ik heb hot and sour soup, edamame en gestoomde dumplings, heerlijk!  Alleen jammer dat we hier geen babi pangang hebben.  Daar kan ik soms ineens enorme zin in hebben.

Dan gaan de voeten omhoog, want die hebben vandaag wel weer wat geprotesteerd.  Het was een druk weekend en is weer even wennen Saskia niet thuis te hebben, maar zij geniet van haar nieuwe woonruimte met balkon en dat is het belangrijkst.

Net ben ik nog even naar buiten geweest om het Internationale Ruimtestation over te zien vliegen.  Ik keek ernaar en vroeg me af hoe dat moet zijn.  Daarboven in de ruimte wonen voor een bepaalde tijd.  Je kunt trouwens emails krijgen als het ruimtestation over jouw gebied heenvliegt, klik hier.