Over de Zoofari

Rick staat weer om zeven uur op en het ziet er maar sombertjes uit buiten. Als ik een tijdje later beneden kom regent het zelfs. Gelukkig zie ik op mijn radar app dat het van korte duur zal zijn.

Rick is vandaag wat laat dus we vertrekken tegelijkertijd. Hij naar zijn werk en ik naar de sportschool. Ik ben daar ruim op tijd en ben dan ook al voor Sharon komt klaar met mijn cardio. Daar ben ik blij om want sommige dagen heb ik er absoluut geen zin in (of eigenlijk de meeste dagen).

Het halve uur met Sharon gaat ook snel en om half elf ben ik klaar met sporten. Inmiddels schijnt de zon en is de temperatuur heel aangenaam. Ik speel wat Pokémon Go op weg naar huis en ga dan met Orion buiten van de zon genieten.

Voor ik het weet is het tijd voor mijn douche en daarna te gaan lunchen. Vandaag kies ik de bloemkoolrijst bowl met zalm van Zoe's Kitchen. Zo ontzettend lekker en precies goed voor ons dieet. Al denk ik niet dat ik Rick zover zal krijgen want er zit ook kokosnoot doorheen en feta, beiden dingen, die hij niet eet.

Daar trek ik me niets van aan, ik vind het verrukkelijk. Ik kan maar de helft van de bloemkoolrijst op, maar de zalm is perfect bereid met een pittige harissa saus. Op hun terrasje geniet ik ervan.

Dan loop ik naar de Jewelry Doctor waar ik mijn Pandora ketting ophaal. Hij ziet er als nieuw uit! Ik koop er zilverpoets in de hoop dat de bedels er ook weer als nieuw uit gaan zien. Volgens de juwelendokter moet dat hiermee lukken.

Bij de Giant haal ik wat melk en zie een bekende met wie ik bijpraat. Dat vind ik wel leuk hier in dit toch grote stadje. Ik kom best vaak bekenden tegen bij supermarkten of de wekelijkse markt bijvoorbeeld.

Thuis probeer ik mijn bedeltjes zo mooi te krijgen als de ketting maar dat is onbegonnen werk. Het zilver is er te dof voor. Hoe dat zo gekomen is weet ik niet. Misschien moet ik ze eens echt professioneel laten schoonmaken. Voor nu zien ze er goed uit maar niet zo glanzend als de ketting.

Buiten in de tuin rent Orion met Mia langs het hek. Altijd goed als hij zo zijn beweging krijgt. Ik lees in mijn alweer spannende nieuwe Nora Roberts boek. Wat heeft die vrouw een gevarieerd oeuvre, dit boek is weer zo heel anders dan het vorige (voor de kenners Birthright).

Een keer komt een kolibrietje langs. Gelukkig want ik dacht al dat ze de nieuwe voeders niet fijn vinden.

Om half vijf komt Rick thuis en na Orion eten gegeven te hebben banen we ons een weg naar de National Zoo. Daar wordt zoals ieder jaar in mei de Zoofari gehouden. Het verkeer is slecht maar valt toch mee dus we komen een uur voor de aanvang van het evenement aan.

Als Rick onze kaartjes laat zien blijkt hij die van 2017 mee te hebben. Gelukkig heb ik die voor dit jaar nog op mijn telefoon. Dan is er een probleem met het lezen van de QR codes van alle tickets. Ze geven het op, reiken ons een rode armband aan en we mogen een glaasje wijn of bier gaan halen.

Ze hebben een lekkere rose waar Rick en ik beiden een glas van nemen. Dan moeten we nog een half uur wachten voor we de dierentuin in mogen. Zoals altijd staan er weer spraakzame mensen naast ons en zo is het voor we het weten half zeven. Die mensen naast ons komen we telkens weer tegen, zo grappig.

Er zijn ik schat zo'n dertig restaurants aanwezig, die allemaal lekkere liflafjes geven. Er zijn tonijn hapjes, bruschetta's, charcuterie en meer. Ook zijn er heel wat standjes met wijnproeverijen. Gaandeweg vullen onze magen zich.

De meeste standjes zien er zo uit

Er zijn ook leerzame plekjes, zoals deze met honing jenever en watermeloen sculpturen

De enige grote zonde voor ons beiden is Georgetown Cupcakes. Ik neem de mint mini cupcake en eet daar de top van, maar niet het cake gedeelte. Het is lekker, maar genoeg zoetigheid voor mij. Rick neemt er twee en moet zich zichtbaar inhouden voor een derde.

We hebben geluk dat er nog wat over is!

Zoals altijd hebben we op een gegeven moment meer dan genoeg gegeten. Het was weer allemaal super lekker en leuk, die verschillende cuisines. We lopen nog even door het reptielenhuis want we zijn tenslotte in de dierentuin (dit is het enige huis dat open is).

Op de terugweg naar huis wil Rick nog even de nieuwe voetgangersbrug bij het Kennedy Center zien. Daardoor komen we opeens bij het Jefferson Memorial terecht. Dat reflecteert mooi in het Tidal Basin dus we parkeren even om daar foto's van te maken.

Dan moet Rick zoeken naar de weg naar huis maar die vinden we gelukkig snel. Thuis schrijf ik snel dit blog en dan is het tijd om te gaan slapen. De Zoofari is altijd zo leuk! Ieder jaar genieten we er weer van en het gaat ten goede van het onderzoekscentrum van de dierentuin.