Roze wolken kersenbloesem

De grote grootvadersklok in de hal sloeg negen uur en door de luxaflex zagen we staalblauwe lucht en zonneschijn en Rick en ik keken elkaar aan en sprongen vrijwel tegelijk uit bed. Gauw aangekleed, hup, in de auto en op weg naar Washington. Halverwege stopten we voor een ontbijtje van McDonald's, Rick een sausage mcmuffin with egg en ik een egg mcmuffin. De muffin was dit keer echt heel lekker en het geheel smaakte heel vers.

Toen we Washington naderden zagen we al, dat we beter niet te dicht bij de bloesems een parkeerplaats moesten zoeken. Niet alleen zouden we dan langdurig in de file wachten, maar de kans op een plaats was ook miniem. Dus reden we het kantoorgedeelte binnen. Eerst reden we langs de campus van George Washington University, dus geen kans op een parkeerplaats daar. Maar tegenover het hoofdgebouw van de Wereldbank vonden we een prima plek langs Pennsylvania Avenue.

Het Wereldbank gebouw, 1818 H Street NW

We liepen via het Old Executive Building (waar de vice-president onder anderen zijn kantoor heeft) naar het Witte Huis. Rick vertelde me, dat de kanonnen voor het Old Executive Building van de Spaanse Armada waren.

Het Old Executive gebouw met de kanonnen

Natuurlijk moest ik foto's maken van de West Wing. Bush was wel niet thuis, hij bracht het weekend in Crawford, Texas door op zijn ranch in afwachting van het bezoek van Ariel Sharon daar, maar de pers zat toch klaar.

De West Wing close up

Net voorbij het Witte Huis, bij zit een moedereend te broeden. De Secret Service heeft zwaar metalen hekken om haar heen gezet met bordjes die zeggen haar met rust te laten. Ze hebben haar gescherend "Duck Cheney" genoemd, hoewel sommigen "Lame Duck" leuker vonden.

Moedereend


Secret service bij het Witte Huis

Met de menigte mee liepen we langs het Washington Monument naar het Tidal Basin. De bloesems waren vandaag bijna 100% in bloei, waardoor je het gevoel had tussen roze wolken te lopen. We hebben heel wat foto's genomen, maar ten eerste is het onmogelijk het geheel zo overweldigend als het is op de gevoelige plaat vast te leggen en ten tweede moet ik mijn nieuwe camera nog goed leren gebruiken, want het focussen gaat nog niet zo goed.

Daar ben ik dan, met het Washington Monument in de achtergrond

We liepen dit keer eerst in de richting van het Jefferson Memorial, de lange rij voor de waterfietsen achter ons latend. Een dezer dagen wil ik dat gaan doen, maar vandaag was duidelijk niet de dag!

Vlakbij het Jefferson Memorial zagen we, dat een eend haar nest had gemaakt in een gat in een van de kersenboompjes. Ook om haar heen stonden hekken, men is hier erg voorzichtig met nestende vogels. Er staat dan ook een fikse straf op het verstoren van een broedende vogel. Dit tot ergernis van mensen, die vinden, dat de Canadese ganzen tot een plaag aan het worden zijn. Deze vogelsoort moet eigenlijk hier overwinteren en dan naar Canada trekken voor de zomer, maar meer en meer vinden het hier ook wel prima en worden zo langzamerhand Virginian ganzen.




Bloesem foto's (eentje met een smiling Rick)

Langs het Jefferson liepen we en zwaaiden even naar het levensgrote standbeeld van deze bijzondere man. Bij het nabijgelegen kleine George Mason memorial wilde ik Rick de kleurenpracht van de viooltjes, narcissen, forsytia's en magnolia's laten zien, dit memorial is zonder twijfel in de lente het mooist.

Even verderop konden we niet langs het water lopen. Vanwege de zware regens van de afgelopen weken stond het water zo hoog, dat het pad was ondergelopen. Gelukkig konden we met een dak van bloesems ook onder de boompjes doorlopen.

Bij het F. D. Roosevelt Memorial moest Rick toch echt even naar het toilet. Gelukkig had ik die behoefte niet, want om de een of andere reden staat er altijd een enorme rij voor het dames toilet, terwijl de heren zo in en uit lopen. Niet fair, zoals Saskia zou zeggen!

Ik ben dol op dit FDR memorial, het is groots opgezet en toch heel sober. Met zijn fonteinen en mooie FDR spreuken gebeiteld in de rotsen is het een prima plek om even tot rust te komen. Heel wat mensen deden dat dan ook, door te picknicken in het gras onder de bloesems.

Bij het FDR Memorial

Wij hadden geen eten of drinken mee en ik was intussen flink dorstig geworden. Even verderop zat ons rondje rond het Tidal Basin erop en liepen we langzaam terug naar de auto.

Bij het World War II Memorial zagen we het wapen van de Verenigde Staten met de adelaar en wist Rick me te vertellen, dat de adelaar in de ene poot olijftakjes heeft en in de andere pijlen. In tijden van vrede kijkt de adelaar naar de takjes en in tijden van oorlog naar de pijlen. George W. Bush heeft de wapens in het Witte Huis laten vervangen door adelaars, die naar de pijlen kijken, omdat we volgens hem in een tijd van oorlog leven.

Hierna kwamen we langs een paar interessante gebouwen, zoals de mooie neo-klassieke gebouwen van de Organization of American States, met een standbeeld van Isabella van Castilië voor de deur, het Corcoran museum, waar ik ook nog nooit geweest ben en het gebouw van de Daughters of the American Revolution.

Bij een van de straatverkopers kochten we flessen drank, ik water (wat ik meteen achterover gooide, ik was echt uitgedroogd!) en Rick een diet Coke with lime. Even verderop zagen we een Cosí en, omdat het al half een was, besloten daar onze lunch te halen. Ik had nog nooit bij deze keten gegeten en was aangenaam verrast.

Je bestelt er sandwiches met allerlei ongewone ingredienten, zoals tandoori kip of sesam gember kip (mijn keuze). Het brood is versgebakken en dun en knapperig. Het ging er prima in!

Eenmaal thuis waren de kinderen klaar voor de sproeier in de voortuin en installeerde ik me met mijn laptop op het deck in de achtertuin. We hebben wireless internet, dus ik kon (en kan, want ik schrijf dit nu ook buiten) gewoon puteren.

Vanavond hebben we voor het eerst dit seizoen de grill gebruikt. Heerlijke filet mignon met (groene) asperges en een warm stokbrood van Safeway (echt lekker, toen Rick het om half vijf kocht was het (overeenkomstig hun reclame) vers uit de oven!). Als dessert eten we s'mores, gegrilde marshmallows, stukje Hershey melk chocola en tussen twee Graham crackertjes. Mmmmm!!

Rick heeft Katja helemaal enthousiast gemaakt door haar eventjes in zijn auto te laten rijden. Over minder dan een half jaar begint ze met rijlessen en met haar zestiende kan ze haar rijbewijs gaan halen! Oef, dat is toch wel al heel snel!

Het is buiten heerlijk en de muggen zijn er nog niet, dus ik ga nog even lekker genieten (ook van de prachtige zonsondergang!).