Segregatie?

Gisteravond las ik, zoals mijn gewoonte is, het blog van Marc Chavannes van het NRC Handelsblad. Hij schrijft interessant en over onderwerpen, die altijd herkenbaar zijn voor mij.

Maar zijn blog van gisteren "Soccer and Snooping" zette me aan het denken. Daarin schreef hij onder anderen over het District of Columbia "Binnen de volkomen gesegregeerde hoofdstad". Ik was het met die stelling niet eens en schreef hem een email erover. Vanochtend had Marc al met een email gereageerd en ook het volgende op zijn blog gezet (en ik ga hier verder op in, omdat het onderwerp me zeer interesseert).

Begin quote uit Marcs blog:
Een Nederlands-Amerikaanse lezeres die in de buurt van Washington DC woont is gevallen over mijn vorige stukje:

....omdat ik zelf ook in het gebied rond DC woon en in veel dingen ben ik het met je eens. Maar ik vond je opmerking in je 'Soccer and Snooping' van vandaag: ,,Binnen de volkomen gesegregeerde hoofdstad'' zeer ongenuanceerd. In Nederland lezen mensen, die nog nooit in de VS zijn geweest mee en stellen zich een soort Apartheid zoals in Zuid-Afrika voor bij zulk soort beschrijvingen. Dat, terwijl mijn kinderen opgroeien in een veel diversere omgeving, dan ik ooit in Nederland deed. Hier geen 'zwarte' en 'witte' scholen, maar gewoon een school met bijna 30 verschillende nationaliteiten vertegenwoordigd.

Als het over de definitie gaat: in mijn ogen is de stad gesegregeerd zolang verreweg de meeste Afrikaanse Amerikanen in het Noordoosten en Zuidoosten van het District of Columbia wonen, bijna zonder Kaukasische Amerikanen, terwijl het Noordwesten van de eigenlijke stad bijna exclusief een blank gebied is. Maar natuurlijk is het geen Zuid-Afrika onder Botha. Ik constateer dit niet omdat ik zo graag Amerikanen denigreer, zoals de lezeres verder in haar brief suggereert, maar omdat de feiten vrij cru zijn, juist in de hoofdstad van een land dat veel meer van immigratie en integratie terecht brengt dan Nederland.

Reken maar dat er heel wat volkomen witte en volkomen zwarte scholen zijn in Washington. Gelukkig zijn er ook prachtig gemengde scholen. Niet alleen de internationale scholen.
Einde quote

Laat ik ten eerste zeggen, dat ik Marc al mijn excuses heb gemaakt voor mijn ononderbouwde verwijt aan hem, dat hij Amerikanen zou denigreren.

Hij heeft me flink aan het denken gezet en ik wilde dit onderwerp van "segregatie" en de geschiedenis van het ontstaan van de stad verder uitdiepen. Dus ik ben eens gaan lezen over de Afrikaans-Amerikaanse geschiedenis van Washington DC. Een blog is een perfecte plek om je hersenspinsels kwijt te kunnen, dus vanochtend eens iets heel anders, dan de dagelijkse kost:

Is onze hoofdstad volkomen gesegregeerd?

Dat er witte en zwarte scholen zijn in de stad is bij het beantwoorden van deze vraag niet zozeer relevant, want je gaat hier als kind per definitie naar de school in je buurt (behalve als je naar een prive school gaat). Ik heb het van verschillende bronnen, dat D.C.'s openbare scholen slecht gemanaged worden, waar in de stad je ook woont, wat dat betreft geen demografisch verschil. In een voornamelijk zwarte buurt zul je zo automatisch een zwarte school aantreffen. En met een bevolking die in de meerderheid zwart is, zijn die buurten er sowieso.

"Segregatie" suggereert een geforceerde situatie. Ik kan online geen Nederlandse definitie van het woord vinden, en misschien verschilt die subtiel van de Engelse. Dictionary.com definieert "segregation" als "The policy or practice of separating people of different races, classes, or ethnic groups, as in schools, housing, and public or commercial facilities, especially as a form of discrimination. "

Het is dat laatste stukje in de definitie, waar ik over val. Want is de situatie in onze hoofdstad zoals die is vanwege discriminatie? En dan heb ik het over heden ten dage, want natuurlijk is het hele feit, dat er zoveel Afrikaans-Amerikanen zijn het gevolg van de slavernij en discriminatie.

In zijn antwoord hierboven schrijft Marc inderdaad feiten: de oostelijke delen van de stad zijn overwegend Afrikaans-Amerikaans en de westkant is meer gemengd. Maar is dat zo verwonderlijk, als je nagaat dat bijna tweederde (60%) van de bevolking van het District of Columbia Afrikaans-Amerikaans is (volgens de laatste census), terwijl net meer dan een kwart Kaukasisch (27,8%) is? Dit in tegenstelling tot bijvoorbeeld een stad als San Francisco, waar slechts 7 procent van de bevolking Afrikaans-Amerikaans is en New York, waar het percentage 15% is.

Verder is het residentiele deel van de stad voornamelijk aan de oostzijde en wordt de westzijde veel in beslag genomen door regerings- en kantoorgebouwen en bestond de welgestelde buurt Georgetown al voor de stad werd gebouwd.

Is deze verdeling van de stad dus gegroeid door segregatie, d.w.z. een geforceerde verdeling, of is dit een geval van iets dat historisch zo gegroeid is?

Het antwoord ligt natuurlijk ergens in het midden. Marc schrijft, dat dit alles te wijten is aan gebrek aan integratie, terwijl die in de rest van het land wel aanwezig is. Ik ben het daar niet helemaal mee eens. Het heeft ook voor een deel te maken met de soort zoekt soort mentaliteit van de mens. Zo hebben we bijvoorbeeld ook een mini-Vietnam hier in Noord-Virginia, waar vroeger het overgrote deel van de bevolking blank Amerikaans was.

Deze website heeft een beknopte geschiedenis van de Afrikaans-Amerikaanse bevolking in Washington DC.

Hier wordt onder anderen verteld van de welvarendheid en het succes in de zakenwereld van de zwarte bevolking van de stad aan het einde van de negentiende eeuw. En in 1950 telde de stad bijna honderd zwarte tandartsen, bijna tweehonderd zwarte advocaten en meer dan 200 zwarte artsen, meer dan in welke stad in de VS dan ook. Mensen als Duke Ellington gingen naar Howard University, wat nog steeds bekend staat als een goede universiteit.

Na deze periode van welvarendheid verhuisden veel van de meer welgestelde bewoners naar de buitenwijken en verviel het eens zo florisserende gebied rond U Street tot een gebied van criminaliteit en drugs.

Zoals Marc schrijft zijn er een heel stel vrijwilligersorganisaties, met medewerkers van alle rassen, die werken aan het verbeteren van de omstandigheden in dat gedeelte van de stad. Big Brothers and Big Sisters is er zo een, waar ik zelf, toen ik nog in de stad werkte, ook een tijdje aan heb meegewerkt.

In vergelijking met 21 jaar geleden is er al heel veel in positieve richting veranderd in de stad. Gesegregeerd? Zoals de geschiedenis website schrijft: "the city's segregation was almost entirely by custom rather than by law and it had a number of curious anomalies." De geschiedenis van de stad is interessant en natuurlijk is er nog veel meer over dit onderwerp te bepeinzen, maar ik laat het hier bij.