Groundhog Day

Het is weer 2/2, voor de zesentwintigste keer hier voor mij in de VS, bedenk ik me. Wat is zo bijzonder aan twee februari, zul je denken. Net als met Halloween hebben de vroege colonisten een gewoonte meegenomen naar hun nieuwe thuisland. De Pennsylvania "Dutch" (Duitse immigranten) gebruikten een "groundhog" (grote marmot) om de rest van de winter te voorspellen. In Europa werd daar een das of een beer voor gebruikt.

In alle vroegte op twee februari wordt Punxsutawny Phil uit zijn hol gesleept voor Groundhog Day. Als Phil zijn schaduw ziet, rent hij weer zijn hol in, daarmee zes weken meer winter voorspellend. Blijft hij buiten zijn hol, dan zal het vroeg lente worden.

Natuurlijk moet je je afvragen, of het dier niet gewoon schrikt van alle flitslichten, die op hem afkomen, en daarom zijn hol weer inrent. De PETA wil, dat men een robotgroundhog gaat gebruiken om de arme Phil te ontzien. Dat gaat natuurlijk veel te ver, maar de vroegere folklore is een waar toeristisch spektakel geworden.

Toch letten mensen wel op de voorspelling van Phil. Veel Facebook berichtjes, inclusief de mijne, hadden het erover. De meeste mensen (en ik weet, dat dit ook voor Nederlanders geldt, want we schijnen een zeer soortgelijke winter te hebben) snakken naar de lente, de enkele sneeuw en koude liefhebber daargelaten.

Phil is de bekendste groundhog, maar in andere delen van het oosten van de VS worden soortgelijke ceremonies gehouden met andere groundhogs. Phil schijnt het slechts 39% van de jaren bij het rechte eind te hebben, maar kijkend naar onze voorspellingen de komende week zou hij dit jaar weleens gelijk kunnen hebben. Hij zag namelijk vandaag ook zijn schaduw en rende zijn hol weer in.

Eigenlijk wil ik ook wel in mijn hol blijven, want ik heb voor het eerst in een aantal nachten goed geslapen. Er staat vandaag ook erg weinig op het programma, gelukkig. Ik doe het rustig aan, sta op, pak uit, doe de was en eet dan ontbijt.

Skien voelt voor mij niet als heel veel beweging. Voor ik iedereen over me heenkrijg, ik weet, dat het echt wel een sport is, maar ik ben zo'n angsthaas, mijn hartslag wordt alleen verhoogd tijdens de afdaling, omdat ik bang ben te vallen. Vandaag moet ik er dus van mezelf tegenaan om de knopen uit mijn spieren te halen.

Bij de fitness doe ik drie kwartier stairmaster, die gaan lekker snel, omdat ik mijn boek heb. Daarna doe ik een kwartier gewichten met de machines. Thuis wacht me nog een ijzige oprit, dus een uur intensief bezig zijn vind ik genoeg.

Doordat we met de auto's over de besneeuwde oprit hebben gereden, is die nu een grote ijsbaan. Het dooit, dus ik zou er gewoonlijk op rekenen, dat de zon, die vol op onze oprit staat, het ijs zou smelten. Helaas is er maar weinig zon vandaag en ten tweede wordt er vannacht weer sneeuw voorspeld. IJs onder de sneeuw maakt het dan nog moeilijker om schoon te maken.

Het valt nog niet mee om de ongeveer twee centimeter dikke laag ijs te verwijderen van de stoep en oprit! Ik verplaats Kai's auto (de eerste keer, dat ik daarin rijd) ook, zodat de hele oprit schoon is. Het neemt me bijna een uur om alles los te wrikken. Daarmee heb ik genoeg beweging gehad voor vandaag!

Het weerbericht wordt steeds slechter, dus ik bedenk me, dat ik beter boodschappen kan gaan doen voor tenminste de komende twee dagen. We hadden een winter weather advisory (5 tot 10cm), die nu in een winter storm warning is veranderd, wat meer dan tien centimeter sneeuw betekent.

Cosmo, die mij ook "geholpen" heeft het ijs te ruimen (hij "groef" met zijn poot in het ijs, waardoor het makkelijker was voor mij om het te scheppen), gaat mee. Ik heb geen fut een lange wandeling met hem te maken en hoop hem zo het vertier van een wandeling te geven.

Bij de Safeway is het druk. Het is lunchtijd en als mensen weten, dat er sneeuw komt, gaan ze gauw boodschappen doen. Ik kan het ze niet kwalijk nemen, ik doe het zelf tenslotte ook.

Echt nagedacht over wat we gaan eten heb ik niet, dus ik koop een paar makkelijke maaltijden. Lasagna met knoflookbrood en spinazie voor morgen en taco's voor donderdag. Vrijdag zal ik boodschappen doen voor het weekend, want dan wordt er weer een zware sneeuwstorm voorspeld.

Als het nu een paar centimeter was, zou ik het prima vinden, maar het is hier iedere keer hollen of stilstaan. Of er komt niets, of er komt meteen een berg sneeuw. Vorige winter konden Janet en ik bijvoorbeeld bijna ieder weekend een fietstocht maken, ondanks koude temperaturen. Deze winter is dat nog helemaal niet gelukt!

Toch ben ik tegenstrijdig. Ik heb een hekel aan regen en dus liever sneeuw, al krijg ik door de kou veel meer pijn. Terwijl de sneeuw valt vind ik het prachtig en spannend om te zien, hoeveel er uiteindelijk zal vallen. Gek genoeg ben ik dan ook een beetje teleurgesteld, als het ophoudt.

Die eerste dag met nieuwe sneeuw is prachtig en dan komen de ongemakken. Door dit heuvelachtige gebied duurt het lang voor de wegen schoon zijn en op gladde wegen begeef ik me niet. Die eerste dag kan ik buiten sporten (desnoods op sneeuwschoenen), daarna wordt dat moeilijk, want zoveel mensen maken hun stoep niet schoon. Kortom, het mag van mij sneeuwen, maar dan moet het ook weer heel snel wegsmelten en dat gebeurt nou juist deze winter niet.

Na alles bij Safeway te hebben gekocht, haal ik lunch bij Pho Thang Long. Het is al bijna half twee en het restaurant is vrijwel leeg. Ik hoef dan ook niet lang te wachten voor mijn soep klaar is. Dat is een voordeel van laat bestellen.

Thuis eet ik de hete soep en geniet van alle kruiden. Ik wil erg graag een website opzetten voor mijn rondleidingen, maar zie, dat Roundabout, wat Theo, een van mijn bloglezers voorstelde en ik super vond, al in gebruik is. Een pakkende naam vind ik erg belangrijk, dus ga even verder nadenken, want andere namen, die ik bedenk, zijn ook al genomen (suggesties nog steeds zeer gewenst).

Toevallig krijg ik een email van twee Nederlandse vriendinnen, dat iemand bij een bedrijf in New York een Nederlandstalige gids zoekt. Zij vinden beiden, dat ik daarop moet schrijven. Dat doe ik dus prompt. Het is een groep van 15 tot 20 Nederlanders, die begin oktober hier zullen zijn.

Natuurlijk schrijf ik meteen terug. Zoals de vorige keer, wordt mij gevraagd, wat ik voor de tweeeneenhalve dag gidsen zal vragen. Dit vind ik de moeilijkste vraag. De vorige keer ging ik af op wat een gids in Alexandria zou vragen, maar nu vind ik geen vergelijkingen.

Wel vind ik de kosten van rondleidingen in Nederland en die liegen er niet om! Vierhonderd euro voor een dag Amsterdam, Zaanse Schans en Volendam en Marken (met de bus of trein, dus het transport is op eigen kosten, neem ik aan). Alles is hier zoveel verder van elkaar verwijderd, al zal ik met zo'n grote groep niet zelf het transport kunnen regelen. Ik zou graag een Amerikaanse site met prijzen vinden, de enige, die ik vind, is de fotosafari pagina. Ik wil een redelijke prijs vragen, dus zoek nog even door.

Als Rick thuiskomt, sneeuwt het al flink. We eten eindelijk het menu, dat ik al een tijdje klaar heb: chipotle kipspiesjes van Trader Joe's, bruine rijst, asperges en pittige sate saus, die ik van Kaasnco heb besteld. Het is werkelijk heerlijk! De spiesjes doen ons aan de zomer denken, terwijl de barbecue nu een sneeuwhoed van zo'n tien centimeter op heeft.

De rest van de avond kijken we American Idol en Kitchen Nightmares. Ik betwijfel, dat de kinderen morgen school zullen hebben, zo hard sneeuwt het. Vervelend, want dan zullen ze op 15 februari, Presidents Day, naar school moeten. Ben ik even blij, dat we onze ski vakantie niet voor dat weekend hebben gepland! We zullen zien, wat morgen brengt.