Een weekend rust

Zaterdag


Na de pijndagen van de afgelopen week heb ik mezelf voorgenomen het dit weekend heel rustig aan te doen. Dat betekent ook niet sporten, wat ik altijd best moeilijk vind om te doen, want ik weet, dat beweging meestal helpt om mijn spieren los te krijgen. Maar de afgelopen dagen deed het dat niet, dus tijd om rust te nemen.

Na lekker uitgeslapen te hebben, rijd ik naar Starbucks. Daar heb ik met E., die een paar dagen geleden mijn van herkende, afgesproken. We hebben al verschillende emails uitgewisseld de afgelopen maanden, maar dit is onze eerste ontmoeting in persoon.

De Starbucks medewerksters herinneren zich ons en ik ben onder de indruk, als een van hen zelfs de spelling van mijn naam goed heeft. Ik heb al de nodige koffie op met het ontbijt, dus bestel een grande passion ijsthee. E. heeft intussen een tafeltje bemachtigd, nog niet makkelijk op deze drukke zaterdagochtend.

Meteen is die "klik" er weer, we kletsen honderduit en er is geen moment van ongemakkelijkheid. Pas tegen lunchtijd nemen we weer afscheid met de belofte zoiets vaker te doen.

Voor ik vertrek ga ik weer in de rij om een panini voor mijn lunch en een "refill" van mijn ijsthee te bestellen. Ik wist niet, dat je voor slechts 50 cent je beker bij kunt laten vullen, dus ik had mijn beker al weggegooid. De barrista herinnert zich mij en geeft me toch de korting, heel aardig.

Buiten is het guur, het waait keihard. Als ik bij de Safeway benzine tank word ik bijna weggewaaid! Saskia belt, of ik haar, Parker en Mary Kate naar Giant kan nemen. Ze willen vanmiddag een Halloween feestje houden voor de buurtkinderen bij Mary Kate thuis. Natuurlijk kan dat.

Op de weg naar huis zie ik Mary Ellen lopen met een puppy! Ik stop de van en ze vraagt, of ik naar haar huis wil komen om hun nieuwe aanwinst te ontmoeten. Terwijl ik bij Starbucks was, had ze al gebeld en aan Rick gevraagd, of ik langs kon komen.

Trots introduceert zij "Marty", een vier maanden oude Sheltie pup. Natuurlijk is het een schatje, rode vacht met een wit puntje aan zijn staart, waardoor hij op een vosje lijkt. Eindelijk heeft Mary Ellen Phil overgehaald en nu is de hele familie verliefd. Zo leuk om te zien!

Saskia, Parker en Mary Kate staan me op onze oprit al op te wachten. Saskia heeft een boodschappenlijstje gemaakt. Zodra we de Giant binnenlopen gaan de tieners op pad. Er wordt ingekocht voor een mud pie met gummy wormpjes en mummy worstjes. Dit alles wordt van hun zakgeld betaald.

Zij zijn nu de oudere tieners in de straat en organiseren deze party voor de kleinere kinderen. Daarom word ik echt boos (maar reageer verder niet), als Saskia komt vertellen, dat die kleinere (slechts een jaar of twee jonger) kinderen gingen klikken, nadat ze wat "silly string" tegen zich aan hadden gekregen en een van de buurvrouwen (die niet bijdroeg aan het feestje) daar erg gemeen over was tegen Saskia en de anderen. Rick wil daarop reageren, maar ik weet, dat het beter is om ons erbuiten te houden, tenzij er lichamelijk letsel is.

Intussen besluiten Rick en ik naar de bioscoop te gaan. Er zijn een aantal films, die we graag willen zien. We gaan vanavond naar "Life as we know it". Het is een leuke film met heel wat humor. Alleen het einde vind ik zwak, maar aan de andere kant zou ik ook niet weten, hoe het anders zou moeten eindigen.

Het is inmiddels etenstijd en Rick stelt de Lebanese Taverna voor. Daar zijn we al een tijdje niet geweest en meestal hoef je niet te wachten. Vanavond is het druk, dus we geven onze namen en nemen een drankje aan de bar.

Intussen sms-en we met Katja, want die heeft ons laten weten, dat ze vannacht voor het eerst gaat werken. Dat is leuk, maar de uren vinden we veel minder! Ze moet van middernacht tot drie uur vanochtend eten bezorgen.

Je kunt je in een college stadje voorstellen, hoeveel dronken mensen ze dan zal zien. Voorlopig heeft ze iedere zaterdagavond dit rooster. Katja zelf ziet er absoluut geen probleem mee. Ik herinner me die tijd nog goed, niets zou mij overkomen (en gelukkig deed het ook niet, al begaf ik mezelf op een aantal zeer onveilige plekken, achteraf gezien).

Zondag


Tot mijn verbazing heb ik goed geslapen, want ik verwachtte de halve nacht met zorgen om Katja wakker te liggen. Het is schitterend weer buiten, dus makkelijk opstaan.

Ook vandaag neem ik me voor geen zware dingen te doen. Rick haalt bij Starbucks ontbijt, wat we gezellig met zijn drietjes opeten. Dan gaat Saskia meteen naar buiten om weer met Mary Kate en Parker te zijn. Hun vriendschap is bijzonder, vind ik. Met zijn drieen kunnen ze het zo goed vinden en dat is ongewoon.

Mary Ellen komt mij ophalen voor een lange wandeling. Kleine Marty is niet mee, want dat is nog te ver voor hem. Cosmo vindt zo'n wandeling echter super. Hij doet het ook steeds beter met andere honden in de buurt. Over een maand wordt hij vier en ik heb gelezen, dat deze honden rond die leeftijd "volwassen" worden. Dat merk ik aan Cosmo ook wel, hij luistert een stuk beter opeens.

Het wordt een mooie wandeling en we kletsen met iedereen, die we onderweg tegenkomen, en dat zijn nogal wat mensen. Een van de dingen, die ik zo leuk vind aan deze buurt, maar niet, als we een "powerwalk" willen doen.

Na afloop neem ik Cosmo mee naar Mary Ellens huis om hem kennis te laten maken met Marty. Die laatste weet niet goed, wat hij met zo'n drukke grote soortgenoot aanmoet en piept meteen heel hard. Zoals het goede hondenbaasjes eigen is, wordt Marty meteen weggedragen en getroost. Deze kennismaking ging dus niet zo goed. Ik heb altijd geleerd om de angsten van honden te negeren, maar las laatst ook weer, dat je een hond best gerust mag stellen. Zoals we hier zeggen "the judge is still out".

Het is ongewoon warm voor de tijd van het jaar met 24 graden, dus ik installeer me op het deck met mijn Kindle. Ik ben echter vergeten de batterij op te laden en midden in een grappig hoofdstuk moet ik hem opladen. Niet getreurd, ik heb nog een heel stel ongelezen tijdschriften.

In de Washington Post las ik over het Brewfest bij Bull Run. Natuurlijk is Rick daar, als bierliefhebber, ook in geinteresseerd. We rijden dus aan het eind van de middag naar Bull Run Park.

Daar zien we geen enkel bord over het festival, dus we beginnen ons al wat af te vragen. Als we naar het Event Center rijden komt er een officiele auto op ons af. Wat we willen gaan doen, vraagt de man. De Brewfest zegt (arme) Rick. Dat is volgende week, meneer, krijgen we te horen. Nu moeten we zo snel mogelijk weg, want er zijn schutters bezig. Oeps!

Gelukkig neemt Rick het goed op. Zo hebben we een gezellig herfstachtig ritje samen. We beginnen al trek te krijgen en proberen Saskia mee te nemen, maar die heeft geen honger.

Het is zulk lekker weer, dus we willen buiten eten. Waar beter, dan bij Uno's. We krijgen een tafeltje op hun terras en genieten van hun dunne korst pizza's. Die van mij heeft natuurlijk de kreeft en salade erop, heerlijk!

Op weg naar huis zien we alweer veel meer huizen versierd voor Halloween. Rick is er dit jaar ook meer mee bezig en heeft een aantal lichten aangebracht en een paar dingen besteld. Als het allemaal hier is, zal ik foto's maken en plaatsen.