Anti-pestendag

De afgelopen maanden zijn er een aantal zelfmoorden in het nieuws geweest van mensen, die zich, na genadeloos gepest te zijn, van het leven hebben beroofd. De laatste daarvan (althans in de media) was college student Tyler Clementi, die om zijn homoseksualiteit werd gepest en van de George Washington brug in New York sprong.

Vandaag riep het National Center for Bully Prevention
uit tot 10.20.10 – The Day Bullying Prevention is Heard Around the World!. Hiertoe werd op Facebook opgeroepen om paars te dragen en op scholen erover te spreken.

Op de website van Saskia's school werd vandaag een pagina toegevoegd, waarop een email address en telefoonnummer staan, waar pesten kan worden gerapporteerd. Gelukkig hebben ze ook wel door, dat een gepeste tiener of een tiener, die heeft gezien, hoe iemand wordt gepest, vaak niet bekend wil zijn. Daarom is er ook een formulier, dat anoniem kan worden ingevuld.

Aangezien ik als kind genadeloos gepest ben en me jarenlang totaal in de steek gelaten heb gevoeld door de volwassenen in mijn leven, zowel op school als thuis, ben ik helemaal voor deze aandacht voor dit serieuze probleem. Ik draag dan ook paars vandaag en sta stil bij hoe die kinderen zich gevoeld moeten hebben. Gelukkig hebben onze kinderen er nooit last van gehad.

Bij de sportschool valt me op, dat het kennelijk veel mensen bezighoudt, want er lopen heel wat paarse t-shirts rond. Vroeger, toen ik gepest werd, werd er vooral gedacht, dat ingrijpen door volwassenen alles enkel erger zou maken. Wat had ik toen graag gehad, dat er iemand voor mij opkwam! Ik ben blij te zien, dat de gepeste kinderen nu tenminste serieus worden genomen door volwassenen, zodat het hopelijk steeds minder voor zal komen, dat zij geen andere uitweg zien, dan zelfmoord.

Het is een beetje een sombere dag buiten en eigenlijk ben ik door de herinneringen aan die moeilijke tijd in mijn leven ook een beetje in mineurstemming. Wat dan altijd helpt, is er met Cosmo op uit gaan, dus ik neem me voor hem na de lunch op een uitje naar het hondenpark te trakteren.

Als lunch eet ik de mozzarella met tomatensalade, die ik voor gisteravond had bereid, en die is, al zeg ik het zelf, heerlijk! Die ga ik vaker maken.

Net als ik Cosmo aan wil lijnen, zie ik, dat het plenst van de regen. He, bah, dat was niet voorspeld en dan verandert het hondenpark in een modderbad. Dan maken we maar een natte wandeling, al heeft Cosmo er weinig zin in, hij blijft telkens staan om terug te gaan. Hij houdt er absoluut niet van nat te worden!

Saskia komt nat thuis, want de regen was niet voorspeld, dus ze had geen paraplu mee. Gauw maak ik thee en dan kijken we samen de Disney Halloween Town films, een jaarlijkse traditie. Het is gezellig zo met mijn tiener en zij vindt dat kennelijk ook, want er is geen enkele poging om een vriendin uit te nodigen.

We eten een makkelijke pastamaaltijd en wachten dan tot Kai thuiskomt. Die rijdt om kwart over acht de oprit op en komt met een grote glimlach en een zak vol vuile was binnenlopen. Kai heeft tot en met zondag herfstvakantie. Ik zie ernaar uit hem weer een paar dagen thuis te hebben.

Saskia strikt Kai ook meteen om haar te helpen met biologie. Gisteren vertelde ze me, dat ze zich toch wel eenzaam voelt zonder haar broer en zus. Heel begrijpelijk, want wij ouders zijn toch weer ander gezelschap.