Maryland Renaissance Festival

Zaterdag


Het belooft een schitterende, bijna zomerse dag te worden, perfect dus voor onze jaarlijkse trek naar het Maryland Renaissance Festival. Dit is het laatste weekend, dat het festival wordt gehouden en zo laat zijn we nog nooit gegaan. Kai wilde echter graag mee, dus we hebben gewacht tot hij thuis was. Heel vriendelijk dus van het weer om zo goed mee te werken!

Gistermiddag vroeg Kai, of we dit weekend ook donuts als ontbijt konden eten. Daar heeft de rest van ons ook wel weer eens zin in, dus we brengen ons jaarlijkse (of zo) bezoek aan Dunkin Donuts op weg naar Maryland.

Eigenlijk ben ik absoluut geen donutfan. Ze zijn me veel te zoet. Ik overweeg dus ook even om iets hartigs te nemen. Dunkin Donuts verkoopt allang niet meer alleen donuts. De chocolade "French crullers" (waarom die Frans zijn, geen idee, ik heb ze in Frankrijk zeker nooit gezien) zien er echter wel lekker uit. Daar kies ik er dus een van. Die zijn iets minder zoet, dan de andere donuts.

De anderen kiezen zulke caloriebommen als "Boston cream", "apple spice" en jelly. Ach, dat moet ook eens per jaar eens kunnen. Rick koopt een dozijn, zodat Kai er straks nog wat mee naar school kan nemen.

Er is bijna geen verkeer op de Beltway naar Maryland (wou, dat dat altijd zo was!). Ik bel Katja om te kijken, hoe het gaat, en ze heeft in ieder geval geen pijn ergens. Ze gaat toch werken vandaag, haar collega leent zijn auto aan haar.

Na een uurtje rijden we het veld van het Renaissance Festival op. Dit festival wordt gehouden in een permanent "Middeleeuws" dorpje met o.a. vakwerkhuisjes en een steektoernooiterrein. Het is prachtig gelegen midden in een bos.

Heel veel mensen komen in Middeleeuwse costuums verkleed naar het festival, waardoor mijn camera overuren maakt. Sommige costuums zijn zo mooi, die moeten honderden dollars gekost hebben. Anderen kan ik met de beste wil van de wereld niet mooi noemen.

Vooral de wulpse "wenches" met topjes, waarbij het topje maar net boven de tepellijn uitkomt, zien er eigenlijk niet uit. Omdat ik mijn foto's deel op de Facebook pagina van het festival, weerhoud ik me ervan foto's van de ergste gevallen te nemen.


Zo stel je je Hendrik de Achtste voor, toch?

Er is van alles te doen bij het festival. Spelletjes, shows, "musea" en er wordt heerlijk eten verkocht. Kai en Saskia beginnen met "kruisboogschieten", met een boog moeten ze pingpongballen in een gat schieten. Dat valt niet mee en ze winnen helaas niets.


Let op de muis in haar decollete

Dan gaan we naar een comedy show van "Puke en Snot" luisteren. Het is een leuk heen en weer gevolley van gekke opmerkingen. We liggen zo af en toe dubbel om de heren!

De donuts zijn alweer verteerd, dus na de show gaan we op zoek naar wat te eten. De kinderen en Rick weten hun favorieten meteen te vinden: gefrituurde augurken, zoete aardappel frietjes, kaasbrood, een steak sandwich en heerlijke chocolate chip koekjes. Gezond is het niet, maar wel heel erg lekker!

Zoals altijd haal ik een kop Maryland crab soep in een uitgehold broodje en daarbij een glaasje Mead, heerlijk! Een ding, waar we geen van allen nog ooit aan begonnen zijn, zijn de enorme kalkoenpoten, waar iedereen op loopt te kluiven. We merken een groot voordeel van later in het jaar gaan: de anders ruimschoots aanwezige wespen zijn er helemaal niet.

Met volle magen gaan we het festival verder verkennen. Zo af en toe kijken we in een winkeltje, maar de meeste dingen zijn handgemaakt en daarom peperduur. Bovendien komen we hier al meer dan twintig jaar, dus de leukste dingen heb ik al (ik ben dol op fantasiefiguren).

Kai en Rick wagen zich aan het messen gooien en Kai wint zowaar een gratis tochtje door het labyrinth. We kopen kaartjes voor de Chamber of Wonder, waar we onder anderen een levende tweekoppige waterschildpad en andere rariteiten zien.

Het steektoernooi is net begonnen en daarvan wil ik eigenlijk ook wel een paar foto's. Alleen staan de toeschouwers rijen dik en kom ik er niet boven uit. Een paar vriendelijke mensen laten me voor, zodat ik een paar plaatjes kan schieten. Volgend jaar moeten we er echt eens op tijd heengaan. Het ziet er spectaculair uit en om de een of andere reden missen we het begin altijd.

Kai en Saskia gaan door het labyrinth, dat nog best moeilijk blijkt te zijn. In de oesterbar drinken we nog even wat en bestel ik een half dozijn oesters, die lekker groot zijn. De anderen hebben het daarna wel gezien, terwijl ik er nog uren fotograferend rond had kunnen lopen. Het blijft een van mijn favoriete evenementen van het jaar.


Mijn schatten (-1)

Thuis gaan we even lekker in de tuin zitten. Katja komt online en vertelt, dat ze nog wel erg overstuur is. Ze moest de hele tijd huilen en haar klanten kregen medelijden met haar, waardoor ze meer fooi kreeg, dan gewoonlijk. Katja is bang, dat ze haar kevertje niet terug zal krijgen. Hopelijk wordt die niet total loss verklaard.

Kai wil vanavond erg graag naar het Hard Times Cafe en daar hebben we allemaal wel zin in. Dit simpele en gezellige restaurant heeft de beste chili's! Mijn favoriet is de Texas chili en dan wel over salade, zodat het nog een beetje licht is.

Kai en Rick duiken thuis de basement in om hun liefdesaffaire met de X-Box door te zetten. Saskia verkleedt zich met Shannon in ons enorme handboeiencostuum. Ze gaan naar de Mormonendans met Mary Kate. Ik kijk naar The Ugly Truth en When in Rome, beiden heb ik al gezien, maar ze blijven leuk.

Zondag

Ondanks mijn voornemen om op tijd naar bed te gaan, werd het gisteravond toch weer laat. We wachtten op Saskia en die kwam pas na middernacht thuis. Ik weet, dat dat in Nederland heel gewoon is, maar hier zijn zulk soort dansen meestal voor middernacht afgelopen, zeker degenen, die door een kerkgemeenschap worden georganiseerd. We zijn dan ook verbaasd over de "frivoliteit" van de Mormonen.

Vanochtend slapen we dan ook allemaal lekker uit. Rick gaat Starbucks halen en het is alweer lekker warm en zonnig weer. In het zonnetje op het deck eten we met zijn viertjes ontbijt. Dat is toch wel heel bijzonder op 24 oktober!

Vorige week werd mijn vriendin Mary vijftig en haar man David heeft een lunch voor haar georganiseerd. Mary is dol op Vera Bradley, dus ik ga eens kijken wat voor leuks de Dandelion Patch voor haar heeft. Ik kies een leuk bureausetje met kaarten en een pen. Zelf heb ik nog niets van Vera Bradley, maar ik vind het wel leuk.

Rick en ik lopen naar het huis van David en Mary, waar de party al in volle gang is. Het is inmiddels lunchtijd en er staat allerlei lekkers op tafel. Ik doe me tegoed aan wat van de French toast casserole en een heerlijke zelfgemaakte empanada. David serveert er heerlijke Bloody Mary (toepasselijk!)'s bij.

Iedereen zit ook hier weer buiten. Zo vaak lees ik van anderen, dat hun Amerikaanse buren nooit buiten zitten, dat is hier wel het geval. We kletsen gezellig bij met mensen uit de buurt, die we al een tijdje niet hebben gezien. Bijna iedereen heeft collegestudenten, dus we hebben heel wat gemeen.

Na een uurtje worden we allemaal naar beneden geroepen voor de cake. Leuk is, dat Mary's vriendin Patty, die op dezelfde dag is geboren en die al "vanaf haar geboorte" haar vriendin is, er ook is. De cake is dus half voor haar. We zingen Happy Birthday en Rick heeft nog plaats voor een stuk cake. Dat is aan mij niet besteed. Dan nemen we afscheid, want Kai gaat over een paar uur weg en Rick moet nog wat dingen met zijn auto doen.

Terwijl Rick en Kai aan Kais auto werken, installeer ik me met de Margrieten, die ik van Karin heb gekregen, op het deck. Het is werkelijk super om zo laat in oktober nog buiten te kunnen zitten. De bomen beginnen hier nu ook flink te verkleuren en door het gele is de lichtval ook zo gezellig warm.

Voor we het weten is het vier uur en weer tijd om afscheid van Kai te nemen. Hij gaat Charlie ophalen en dan rijden ze samen weer terug naar Richmond. Ik hoop van harte, dat Kai het initiatief gaat nemen met een paar jongens, die hem leuk lijken, op zijn verdieping. Wij kunnen alleen maar advies geven, hij moet het zelf opvolgen. Gelukkig zal Kai binnenkort weer thuiskomen voor een weekend, dus lang hoeven we hem niet te missen.

Shannon en Saskia hebben vanmiddag samen huiswerk gemaakt, wat aardig veel was. Rick stelt voor naar Glory Days Grill te gaan. Daar zijn de meisjes ook meteen voor te vinden. Shannon begint een tweede Leah te worden, een meisje, dat erg goed in ons gezin past.

Dit is een echt sportrestaurant, dus op alle tv's zijn footballwedstrijden te zien. Ik weet echter al, dat "mijn" Redskins hebben gewonnen vandaag.

Er staan wat nieuwe dingen op het menu en ik probeer eens wat zij de "Vermonter" sandwich noemen (wellicht dezelfde reden, dat het Filet Americain heet, terwijl je dat niet hier in de VS vindt, want ik vind nergens online zo'n Vermont cuisine).

Het is een krentenboterham met appelboter (niet hetzelfde als appelstroop), daarop ham, dan partjes Granny Smith appel en daarop cheddarkaas gesmolten. Ik moet zeggen, het is een heel smakelijke combinatie!

Zo eindigt weer een heerlijk weekend. Het zal de komende dagen nog lekker warm blijven, maar wel regenachtig. Ik ben dus blij, dat we vandaag van alle zonneschijn hebben genoten. Een week voor Halloween is het, onze overburen hebben hun tuin vandaag ook "vergriezeld" en Rick en ik hebben onze heksjes goed neergezet. Ik denk ook een idee te hebben voor een costuum. Ik heb er weer heel veel zin in!

Alle foto's van het Renaissance Festival staan hier.