Vakantiegevoel weekend

Zaterdag

Dit wordt een van de weinige weekenden zonder ook maar iets op de kalender. Heerlijk! Het belooft ook nog eens prachtig weer te worden, dus helemaal goed.

Na lekker uitgeslapen te hebben, ben ik net beneden, als de deurbel gaat. Het is de vader van Alexandria, die zijn dochter ophaalt voor een cheerleading training van drie uur. Ik ben weer stiekem blij dat onze kinderen geen teamsportmensen waren of zijn. Veel ouders besteden hier het hele weekend met sporttrainingen en -wedstrijden.  Vroeger fietste ik al vanaf mijn tiende naar hockey en moesten een paar ouders opdraven voor uitwedstrijden. Hier zijn de ouders tot de kinderen hun rijbewijs hebben de chauffeurs.

Enfin, Alexandra is nergens te bekennen. De dames hebben gisteravond tot laat in de hot tub gezeten en daarna zijn Kaylee en Alexandra blijven logeren. Saskia ligt in haar eigen bed, maar de andere twee blijken in de logeerkamer in de basement te zijn gaan slapen. Dat ontlokt aan A.'s vader het commentaar dat ze zich wel goed thuisvoelen. Nou, inderdaad, maar zolang ze zelf het beddegoed wassen en het bed weer opmaken vind ik het prima.

In het zonnetje op het deck eten Rick en ik samen ontbijt. Langzaamaan wordt het zo groen dat we nog maar een klein stukje van Marshall Road, de weg langs ons huis, kunnen zien. De achterburen zijn al niet meer zichtbaar. Die privacy vinden we heel fijn. We zouden bij wijze van spreken in ons nakie in de hot tub kunnen gaan zitten, ha ha! Maar dat zullen we onze tiener maar niet aandoen.

Er moet natuurlijk wel gesport worden, dus ik ga een uur op de crosstrainer boven. De massage heeft wel wat geholpen, maar het is duidelijk dat er meer nodig zijn. Het is goed dat ik een afspraak voor volgende zaterdag heb gemaakt. Het uur gaat snel, want ik ben helemaal in The Help. Wat een mooi boek is dat inderdaad. Zoveel mensen raadden het aan, dat moest ook eigenlijk wel.

Gisteravond heb ik aan Rick opgebiecht dat ik met de pijnen in mijn benen bang ben de rondleidingen niet vol te kunnen houden.  Hij staat erop dat ik echt goede schoenen ga kopen, want die vind ik maar niet.  Na de lunch vertrek ik dus naar Hudson Trail Outfitters, want daar heb ik ooit het enige paar schoenen, waar ik echt vele mijlen op kan lopen zonder problemen, gevonden.

Daar heb ik het geluk door de manager, die zelf een hiker is, te worden geholpen.  Ik leg hem uit dat ik graag lichte schoenen wil, liefst sandalen, maar dat die heel veel steun moeten geven.  Hij stelt voor wat ik ook van anderen heb gehoord om meerdere paren te hebben.  Na tien of meer mijlen voel je je voeten en benen, ongeacht in welke schoenen je loopt.

Hij haalt een paar verschillende merken naar voren en daarvan vind ik er maar eentje niet zo lekker zitten.  De anderen zitten als gegoten en ik merk meteen hoeveel meer steun te geven dan de andere schoenen, die ik bij de mall kocht.  Veel sneller dan ik had verwacht heb ik mijn keuzes gemaakt: een paar Chaco sandalen en een paar Keen "hybride" schoenen.  Die laatsten doe ik meteen aan.  Nu maar hopen dat ik goed gekozen heb.

De rest van de middag ga ik helemaal op in mijn boek.  Met een glas ijsthee buiten op het deck leest het heerlijk weg. Binnenkort wil ik ook de film zien. Intussen maken Rick en Saskia de hot tub schoon.  Met dit weer wil iedereen gewoon buiten zijn.  "Ons" cardinaaltje komt ons ook weer vrolijk toezingen.  Ik zie dat zijn vrouwtje er ook is.  Ik ben benieuwd waar hun nest is of gaat zijn. 


Niet de beste foto, maar speciaal voor Anika

Saskia kookt ook, met wat grillhulp van Rick, ons avondeten.  Het wordt kipfilet met gegrilde asperges en spaghetti squash met tomatensaus.  Natuurlijk eten we buiten. Het smaakt bijzonder lekker.  Rick is verbaasd dat hij spaghetti squash zo smakelijk vindt.

Rick en ik willen vanavond The Hunger Games gaan kijken.  Saskia wil niet mee, want ze heeft het boek nog niet gelezen.  We zijn erg vroeg bij de mall, dus drinken eerst nog gezellig wat bij T.G.I. Friday's.  Het is grappig genoeg niet erg druk in de mall, waarschijnlijk door het mooie weer.

We krijgen een goede plaats in de zaal, al loopt die voor de aanvang van de film wel helemaal vol.  Ik ben blij dat ik de boeken heb gelezen, want ik vind de film een beetje oppervlakkig in vergelijking.  Het is natuurlijk ook moeilijk om zoveel psyschische manipulatie over te brengen op het scherm.  Ik had ook gehoopt dat de speciale effecten bij bijvoorbeeld de opening van de Spelen spectaculairder zouden zijn. 

Rick heeft na afloop ook heel wat vragen.  Daaraan leid ik af dat het allemaal niet heel duidelijk is hoe alles in elkaar zit.  Maar al met al zeker een spannende en onderhoudende film.  Ik ben benieuwd naar de volgende twee, want de regisseur hiervan heeft gezegd daar niet aan mee te willen werken.  Hij zou meer tijd willen tussen de produkties.

Zondag

Saskia heeft vannacht bij Alexandra gelogeerd, dus Rick en ik hebben het rijk alleen.  Rick staat eerder op dan ik.  Ik draai me nog even "voor een kwartiertje" om, maar meer dan een half uur later schrik ik wakker.  Ik spring uit bed, want ik wil niet teveel van deze schitterende dag verslapen!

Rick heeft ons Starbucks ontbijt al gehaald, wat we buiten in het zonnetje opeten.  Daar is het zelfs bijna te warm!   Tijd om over te schakelen naar ijskoffie volgende week (als het althans zo warm blijft).  Ik voel me helemaal lui en heb absoluut geen zin om te sporten vandaag en al zeker niet binnen!

Rick vertelt dat hij onderweg naar Starbucks Mary Ellen zag hardlopen.  Haar heb ik al een paar maanden niet meer gesproken en besluit haar te bellen om te vragen of ze een stukje wil gaan wandelen, ondanks dat ze al gelopen heeft.  Nee heb je, ja kun je krijgen, denk ik altijd maar.

Gelukkig is het een "ja", al kan ze niet te lang.  We lopen een flink blokje om met Cosmo en kletsen zo lekker bij.  We nemen ons meteen voor om, als het even kan, dit weer een zondags ritueel te maken. 

Terug in de cul de sac spreek ik Janet, Leah's moeder, ook weer eens.  Leah gaat rechten studeren in Richmond volgend jaar.  Ik ben benieuwd of dat haar vriendschap met Katja helemaal op een laag pitje laat zetten of juist niet.   Het zal vreemd zijn voor Katja volgend jaar, de meeesten van haar jaargenoten hebben half mei hun "graduation" van Virginia Tech.

Met dit mooie weer heb ik enorme zin om de bloemen voor het deck en voor het huis te gaan kopen.  Dat komt Rick mooi uit, want hij wil ook naar Home Depot, waar ze de beste prijzen hebben.  Sasia rijdt er bekwaam heen en parkeert keurig.  Het gaat wel steeds beter gelukkig.

Terwijl ik mooie geraniums en potten voor voor het huis uitkies, haalt Rick zijn benodigdheden.  Ook kopen we een paar leuke planten, zoals aardbeien, jalapeno peper en watermeloen.  Saskia en Rick willen een moestuintje beginnen.  Ik ben benieuwd wat ervan gaat komen, want het is hier heel dingen in de zomer goed te laten groeien.  Een groot deel van onze tuin is te schaduwrijk en de rest heeft weer heel erg veel (verschroeiende) zon.  Alleen geraniums doen het over het algemeen prima.


Thuis zet ik de geraniums in hun potten.  Een van onze sierpotten voor is vorig jaar gebroken,  dus ik heb daar twee groene potten voor in de plaats gekocht.  Ik moet zeggen dat ik zeer tevreden ben met het resultaat.  Ook op het deck staan de verschillend gekleurde geraniums weer zo vrolijk.


Rick laat Saskia naar Target rijden voor wat kleding en hamburgers voor het avondeten.  Saskia mag rijden van hem en ik ben blij dat ik daarom niet meemag.  Dan gaat ze ook over de snelweg en daar vind ik haar nog helemaal niet klaar voor.  Gelukkig komen ze heelhuids weer thuis.  Ricks methode van in het diepe gooien lijkt te werken.

Omdat ik heel graag zalmburger eet, in plaats van runderhamburger, en Rick zin heeft in bier wat ze alleen daar verkopen, gaan wij nog samen naar Whole Foods.  We gaan vanavond dus buiten eten en nemen een bakje met allerlei soorten olijven, gemarineerde champignons en cornichons mee als borrelhapje. 

Dit alles draagt bij aan het vakantiegevoel dat ik al dit hele weekend heb.   Lekker relaxen met een hapje en een drankje.   Mijn glaasje rose komt uit Frankrijk, de olijven uit Spanje en Griekenland.  Rick merkt ook op dat we nergens heen hoeven om lekker te genieten.  Zo'n weekend thuis en geen verplichtingen is weleens heel erg fijn.

Als afsluiting van het weekend kijken Rick en ik de film "The Help" op Pay per View. Mijn hemel, het is of ik terug in Senegal ben. Opeens zie ik alles duidelijk. Onze Veronique daar die helemaal voor ons zorgde. Mannelijke bediendes waren er ook. We woonden daar "net als in de film" in de jaren zestig als Nederlanders. Opeens is het zo bekend!

Als kind was ik dol op de bediendes, maar ze waren wel allemaal Senegalees en echt ondergeschikt. Opeens voel ik me de Mae Mobley uit het boek/film! Vreemd hoe de film zo anders kan werken op mijn gemoed, dan het boek, dat duidelijk "gewoon" in het toen racistische zuiden van Amerika speelde. De film maakte het opeens groter voor mij, want in Afrika was het met Nederlanders "aan het hoofd" net zo. Mijn ouders behandelden hun bediendes heel goed, maar veel van dat heel ondergeschikte, omdat ze nu eenmaal zwart waren, speelde wel. Dit boeken de film vooral hebben nog eens extra mijn ogen geopend, dat is zeker!