Staan jullie erbij stil of het vrijdag, de dertiende, is? Ik ben best bijgelovig, maar weiger om iedere keer dat dat voorkomt me druk te gaan maken. Ik realiseerde me vandaag niet eens dat het zover was, tot er op de radio over werd gesproken. Een heel aantal mensen blijkt wel zo bijgelovig te zijn dat ze op zo'n vrijdag de dertiende de hele dag angstig zijn. Ik moet dan wel dubbel angstig zijn, want lopend van de van naar de sportschool struikel ik bijna over een zwarte kat. Oei!
Sharons gewichtentrainingsklas is druk bezocht en ik sta naast Karin, wiens vijftienjarige dochter net haar learner's permit om auto te mogen rijden heeft gehaald. We hebben het over hoe moeilijk het is om de kinderen ruimtegevoel aan te leren. Karin heeft nog een eng verhaal van de dochter van een kennis, die tijdens haar leerperiode zo'n erg ongeluk veroorzaakte dat haar moeder erdoor overleed. Karin heeft nog vijf oudere kinderen, waarbij ze zich niet herinnert zo nerveus te zijn geweest. Ik ook niet met Katja en Kai, vreemd, toch.
Na het uur met gewichten haal ik Cosmo thuis op. We gaan eindelijk weer eens met Claudia en haar hond Ranger wandelen. Bij de naam "Ranger" alleen al zit Cosmo al afwachtend in de van. Bij Claudia is Ranger zo enthousiast om Cosmo weer te zien dat hij letterlijk de lucht in springt! Het is alweer een tijd geleden dat Claudia en ik elkaar gesproken hebben, dus we hebben heel wat bij te kletsen.
We lopen naar Nottoway Park en daar stopt opeens een auto. Een keurig geklede oude dame stapt uit en roept dat ze biscuits heeft. Even kijken Claudia en ik elkaar vreemd aan, maar dan dringt tot ons door dat ze voor de honden bedoelt. Ze heeft een Milkbone voor Cosmo en Ranger en is duidelijk dol op honden. Die zijn ook meteen dol op haar natuurlijk, ha ha!
Na een uurtje zijn we terug bij Claudia's huis. Zij heeft een bijlesbedrijf en verwacht haar eerste student om twaalf uur, dus we zijn net op tijd. Ik heb mijn 10000 stappen nog niet en het is zulk heerlijk weer dat ik nog wel even verder de natuur inwil. Ik besluit te gaan kijken of er nog Virginia bluebells zijn in Bull Run Regional Park. Gisteren zag ik ze nog bloeien bij Great Falls, dus wie weet.
Onderweg haal ik lunch van de saladebar van de grote Whole Foods in Fairfax. Die neem ik mee om tussen de bluebells op te eten. De weg naar het park is, zodra ik van de snelweg af ben, erg mooi. Na een minuut of twintig stappen we uit de van en lopen via de houten vlonders naar Bull Run, het riviertje waar de bluebells langs bloeien.
Het hoogtepunt is wel voorbij, maar er staan nog genoeg blauwe bloempjes om het mooi te maken. Er staat een bankje, dus perfect voor mijn picknick. Voor Cosmo heb ik ook een paar milkbones mee. Het is hier zo idyllisch met het kabbelende riviertje en de bloeiende wilde bloemen. Niet alleen bluebells, maar ook veldjes met spring beauties (kleine roze bloempjes), wilde viooltjes en zelfs wilde vergeet-me-nietjes.
Als de lunch op is lopen we nog een stukje en gaan dan terug naar de van. Ik ben toch blij nog even de bluebells hier in bloei te hebben gezien. Het hoort inmiddels wel bij mijn lentetradities. Het is vandaag ook heerlijk weer, eindelijk is de wind gaan liggen en het is achttien graden. Ik neem mijn Kindle mee naar buiten en ga even voor het huis zitten lezen.
Om vier uur heb ik een afspraak met George Simpson van het Northern Virginia Massage Center (bedankt voor de tip, Siri!). Ik heb hard een deep tissue massage nodig en hij is erg goed. Hij is bij tijden net zo hardhandig als Laura, wat ook wel erg nodig is. Mijn spieren zijn volgens mij een grote knoop op het moment. Na het uur voel ik me geradbraakt, maar vooral in mijn nek voelt het al beter. Uit ervaring weet ik dat het pas morgen waarschijnlijk echt verschil zal maken qua pijn.
Rick komt laat uit zijn werk, maar verrast mij met een reservering bij Sushi Yoshi, mijn favoriete Japanse restaurant hier. We zitten aan de sushi bar en ik krijg weer een kunstwerkje aan sushi en sashimi voor me. Lekker exotisch ook met de gefrituurde garnalenkopjes en het makreelskelet wat echt heerlijk smaakt. Het is een gezellig en lekker begin van het weekend.
10 reacties:
Wij zijn op vrijdag de 13e getrouwd. Het was de eerste vrijdag waar nog plek was, maar dan ook heeeel veel :-).
ik geloof er ook niet zo in, heb ook nog niks vervelends op zo'n dag meegemaakt, denkt dat dat ook wel meespeelt. (alhoewel, gisteravond werd sieradenworkshop gecancled, maar daar was ik zelf ook deels debet aan).
Weer een heerlijke dag in de natuur geweest, wat woon je toch in een geweldige omgeving!
Hier scheen vanochtend wel de zon, maar inmiddels is het regenachtig en bijna guur te noemen. Duurt nog wel even voor temperaturen zoals bij jullie.
Ziet er heerlijk uit!
Ik zag jouw foto van de makreel vanochtend in bed en toen ik daarna nog even wegdoezelde, heb ik erover gedroomd :)
Fijn weekend!
En ik geloof er ook niet zo in :-), heb er afgelopen vrijdag eigenlijk niet eens zo bij stil gestaan.
Fijn dat die massage je goed gedaan heeft.
De blue bells heten hier boshyacinten, bij mij in de tuin beginnen ze te bloeien. Als je in Texel in het bos komt, in deze tijd van het jaar, ziet het helemaal blauw van de boshyacinten. Vandaag een stralende dag maar met lage temperaturen; voordeel is dat alles veel langer bloeit.
Ik heb geen last gehad van vrijdag de 13e en ook gewoon hetzelfde gedaan als op een andere datum.
prettig weeekend
Heb ooit op vrijdag de 13e mijn 1e zwarte mini in de prak gereden, een volvo had mij niet zien aankomen en stak ineens over maar verder eigenlijk valt het wel mee geloof ik. Ben niet zo bijgelovig, maar om nu op vrijdag de 13e makreelskelet en garnalenkoppen te eten hmmm dat is toch wel wat morbide hoor ha ha
Ik geloof ook niet in vrijdag de 13e. Was verder ook te druk om er bij stil te staan.
Over dat leren rijden van teenagers: ik blijf me er over verbazen hoe makkelijk daar hier over gedacht wordt en ik houd mijn hart vast voor als wij er aan moeten gaan beginnen. Het is in NL dan wel stervensduur om je rijbewijs te halen maar je leert wel echt rijden en op een veilige manier.
Ik geloof ook niet dat vrijdag de 13e ongeluk brengt. Ik ben tijdens de lunchpauze met collega's zelfs onder een ladder doorgelopen om te bewijzen dat het onzin is. Mijn collega's durfden niet trouwens, ha ha!
Wat lief van die mevrouw om koekjes te brengen voor de honden.
Fijn dat je een goede masseur hebt gevonden zolang Laura uit de running is. Heeft het geholpen?
Ik hou helemaal niet van sushi, maar ze maken er altijd wel een mooi kunstwerk van.
@Marianne - Ha ha, dus ook wel veel bijgelovige mensen in Nederland.
@Coralie - LOL, hopelijk geen nachtmerrie!
@Ineke - Ik sta er eigenlijk ook nooit zo bij stil, was verbaasd over hoeveel mensen dat wel doen.
@Tineke - Boshyacinthen zijn ietsje anders. Deze bluebells zijn inheems hier in Virginia en volgens mij hebben we hier alleen boshyacinthen bij de tuincentra. Lijkt me ook prachtig op Texel!
@Bianca - Oei, dat is minder. Ik nam net een slok Cola toen ik je eetcommentaar las, sproeide bijna over mijn scherm, LOL!
@Bente - Inderdaad, ze moeten hier in Virginia wel aardig wat rijervaring hebben voor ze hun rijbewijs mogen halen, maar ik zou graag zo'n instructeurswagen hebben met extra rem!
@Petra - Ha ha, misschien is onder een ladder doorlopen dan weer teveel tarten van het lot voor ze. De massage heeft wel wat geholpen, maar ik ga zeker volgende week terug.
De bluebells, die ik in Virginia heb gezien, zijn niet de boshyacinten die je onder ander op Texel hebt. Maar ze lijken er wel erg op, omdat ze dezelfde hoogte en dezelfde kleur hebben.
Anika
Ik ben blij dat je terug iemand gevonden hebt die je met de massage kan helpen...vermoed dat dat uitzonderlijke mensen zijn die jullie pijnen goed moet kunnen aanvoelen of waar ze zitten.
Hmmm watertanden hoor, zou toch eens met je naar een sushiresto willen, gewoon om bij te leren wat lekker is en wat niet...
Een reactie posten