Precies vijf jaar geleden was het een koude, winderige maandag, op sommige plaatsen sneeuwde het zelfs een beetje. Hoe herinner ik me dat? Die datum van 16 april, 2007, is er zoeen, waarvan ik me altijd de details zal blijven herinneren. Het was de afschuwelijke dag dat een student 32 van zijn medestudenten en professoren doodschoot bij Virginia Tech.
Dat het alweer vijf jaar geleden is! Op weg naar de sportschool hoor ik een interview met de moeder van een van de overleden meisjes. Er is in haar nagedachtenis een organisatie opgezet, die studiebeurzen verleent aan studenten, die zich anders geen college kunnen veroorloven. De toon van de moeder, als ze zegt hoe erg ze haar dochter mist, gaat me door merg en been. Ik kan het me gewoon niet voorstellen hoe dat moet zijn en hoop het nooit te weten te komen!
Sharon wacht me al op en blijkt ook last van haar schouders en heupen te hebben. Ze vraagt hoe mijn massage was en ik raad haar die kliniek aan. Wat ik zo knap vind van Sharon is dat ze me hard kan laten werken, terwijl ze toch mijn spierproblemen in gedachten houdt. Ik heb dan ook echt het gevoel hard bezig geweest te zijn na het uur trainen met haar.
Voor de cardio doe ik nog een half uur op de Cybex en ga dan huiswaarts. Het is al flink warm, op mijn weersverwachting app zie ik zelfs dat het hier warmer dan in Miami is! Dat komt niet heel vaak voor. Sterker nog, bij mijn zus, een stuk ten noorden van ons, is het nog warmer. De temperatuur zal vandaag boven de dertig graden uitkomen.
Cosmo heeft het dan ook flink warm tijdens zijn wandeling. Ik ga maar door het park, want de bomen geven nog wat koele schaduw. Nu is het ook wel gedaan met de bloeiende bomen, al staan de azalea's er nog mooi bij. Gelukkig wordt het halverwege de week wel weer koeler, want ik loop liever met koeler weer door Washington.
Het is zulk heerlijk weer en ik heb zin in ijsthee. Bij Starbucks haal ik een venti passie ijsthee. Dat wordt ook gelijk mijn "kleur" thema foto van vandaag, want de rode thee met groen rietje is lekker kleurrijk. Het is ook weer eens wat anders, dan de bloemenfoto's van de afgelopen dagen, al zijn die dankbare "kleur" onderwerpen.
Als Saskia thuiskomt is ze erg onder de indruk. Een van haar heel goede vriendinnen heeft geprobeerd zelfmoord te plegen. Om privacyredenen natuurlijk geen naam, maar het meisje heeft het al maanden heel moeilijk met depressies en haar ouders. Saskia is een van de vriendinnen, die dit meisje in vertrouwen neemt. Ik maak me dus meteen zorgen, want weet uit ervaring dat je iemand niet uit een depressie kunt helpen en/of een serieuze zelfmoordpoging tegen kunt gaan. Gelukkig praat Saskia er openlijk met ons over.
Rick komt thuis met Grieks eten van Plaka Grill en we eten weer lekker buiten. Daarna gaan wij samen achter de computer, want we hebben nog niets vastgelegd voor de week Florida in juni en de huisjes gaan snel. We vinden via VRBO iets leuks in Indian Rocks Beach, wat hopelijk nog niet verhuurd is.
In de reacties vroeg Marion over het collegegebeuren hier. Na de zes jaar high school, die per vak op verschillende niveaus genomen kan worden, en afhankelijk van het aantal AP (Advance Placement = college niveau) vakken word je aangenomen op een betere college/universiteit. Daarna zijn de eerste twee jaar college vrij algemeen en zo lang heb je als student ook om te bepalen, wat je major gaat zijn. Er zijn maar een paar studies (ingenieur of architect, bijvoorbeeld), die vrijwel meteen specialiseren.
De meeste undergraduate studies (behalve architectuur) duren vier jaar. Katja zou dus dit jaar haar graduation hebben, maar doet er, omdat ze verder wil in de medische wereld, een vijfde jaar bij om er beter voor te staan om aangenomen te worden.
Voor een aantal studierichtingen heb je eerst een vierjarig diploma nodig, voor je eraan kunt beginnen. Twee daarvan zijn rechten en medicijnen. Om hier voor Law of Medical School te worden aangenomen moet je niet alleen een diploma van een vierjarige universiteit overleggen, maar ook rigoureuze testen volbrengen, LSAT voor rechten en MCAT voor medicijnen.
Als je die testen goed door bent gekomen, kun je je aanmelden bij de diverse scholen. Daarvan zijn er niet veel, dus de competitie is groot. Er moet ook een soort cv worden geschreven. Katja's ambulance werk helpt hopelijk om haar ergens binnen te krijgen, maar lang niet iedereen wordt aangenomen. Er zijn nog een paar andere opties, behalve Medical School, zoals Physician Assistant, iets minder moeilijk om in te komen, maar nog niet zomaar.
Kortom, de reden dat Katja afscheid van haar jaargenoten moet nemen in mei is dat de meesten van hen wegverhuizen. Zij zijn klaar met college en gaan of door met een masters of Law of Medical School of op zoek naar een baan. De kans dat ze daarvoor in het kleine Blacksburg blijven is maar klein.
8 reacties:
Ik weet het ook nog goed, vijf jaar geleden. Vreselijk.
Gek he, zulke data... Zeker als het iets is wat dicht bij komt. Ik kan me voorstellen dat de gebeurtenissen door je hoofd spelen. Heeft Katja nog een herdenking oid meegemaakt op VT?
En wat heftig, die vriendin van Saskia. Gelukkig dat ze dit soort dingen met jullie bespreekt.
Stel dat Katja aangenomen zou worden voor medical school, (en waar wil ze dat gaan doen? of maakt dat haar niet uit, als ze maar aangenomen wordt?) hoe lang moet ze dan nog studeren?
Wat een heerlijke temperaturen bij jullie, geniet er nog maar even van!
Zo'n datum staat voor de rest van je leven in je geheugen gegrift en je kunt je dan ook nog precies herinneren hoe je je voelde die bewuste dag. Het zal ook op VT gesprek van de dag zijn.
Wat vreselijk voor de vriendin van Saskia en voor Saskia zelf. Fijn dat haar vriendin haar in vertrouwen neemt (sowieso mensen in vertrouwen neemt), maar hopelijk kan Saskia er goed mee om gaan. Inderdaad is er uiteindelijk niets wat ze voor die vriendin kan doen en daar is soms moeilijk mee om te gaan.
Wat een vervelende ervaring voor Saskia.Fijn dat ze daar zo openlijk met jullie over praat.Je kunt er helaas niets aan doen.
Kan me die gebeurtenis op VT nog heel goed herinneren. Ook weer iets wat je altijd bij blijft.
Om even terug te komen op je nieuwe schoenen, heel verstandig dat je een stevige schoen koopt voor je rondleidingen. Mij zouden ze iets te plat zijn. Een hak van ongeveer 3 cm. is voor mij ideaal anders krijg ik last van rug en knieen.
Wat boffen jullie met het weer.
En dan lekker buiten eten, oh heerlijk toch.
Hier is het uitgesproken koud en lijkt het meer herfst dan voorjaar.
Ook ik hoef voorlopig nog geen gezellige planten te kopen want daar is het nog veel te koud voor.Afgelopen nacht zelfs nachtvorst.
Goed van Katja dat ze weer aan Relay for Life doet. Ik heb vorige jaar een zwager en een heel goede vriend verloren door deze ziekte.
Allebei in de zeventig.Die vriend heeft 2 kleindochters die beide een ongeneeslijke hersentumor hebben.Het is werkelijk afschuwelijk.
Ik zeg ; Gracias a la Vida. Een prachtig lied gezonden door Mercedes Sosa.
Wil
Wat moet dat een heftige ervaring zijn voor Saskia, gelukkig dat ze zich goed kan uiten!!
Hier is het alles behalve zomers, ik mis het Utah-weer!!
@Margreet - Ja, zeker.
@Nina - Ja, Katja heeft meegedaan aan de "candlelight vigil" gisteravond. Als ze aangenomen wordt op Med. School zal ze eerst 4 jaar moeten doen en zich dan specialiseren.
@Petra - De school spirit bij VT is enorm, mede door die schietpartij.
@Wil - Een hakje is misschien ook een goed idee, alleen zijn daar geen sportschoenen mee. Wat erg, die twee kleindochters!
@Anja - Hopelijk warmt het gauw op!
Bah dat is echt niet leuk voor Saskia!! Gelukkig praat ze er openlijk met jullie open! Veel sterkte hiermee.
Aanvulling schoenen; als je kijkt op de site van Drew Shoe company.com zie je welk soort schoenen ik bedoel. Zij vertegenwoordigen het merk Durea.
of www.durea.nl
Dit merk heeft n.l. diverse breedtematen, schoenen hebben een perfecte hielaansluiting,extra teenruimte en een verwisselbaar voetbed.Zijn er in semi-sportief,sneakermodel, sandalen.
Wil
Een reactie posten