Fibrodagje

Met letterlijk alle spieren in de knoop word ik wakker.  Ik slik, ondanks dat ik weet dat het meestal niets doet, drie tabletten ibuprofen en probeer de slaap weer te vatten.  Dat gaat moeilijk, maar zin om op te staan heb ik ook niet.  Pas als Christine om negen uur belt kom ik in beweging.

Vandaag is Mallory's graduation van high school, een grote mijlpaal natuurlijk, ook al omdat zij hun enige kind is.  Ik vind het weer eens erg jammer dat ze zover weg wonen, anders waren wij er zeker bij geweest.  Het is onvoorstelbaar dat het al zover is!  Dat kleine meisje dat twaalf jaar geleden bevriend werd met Saskia is alweer bijna volwassen.

Na heel rustig mijn ontbijt te hebben gegeten maak ik aanstalten om naar de sportschool te gaan.  Als ik ergens geen zin in heb, maar ik weet dat het toch altijd weer een beetje helpt om te bewegen.  Bovendien is het weer even afleiding.  Sharon is er ook en we kletsen even over dit rare weer.  Het is warm en heel zwaar bewolkt, maar regent niet.

Het uur cardio gaat snel en helpt inderdaad de pijnen wel een beetje.  Ik heb vanavond het maandelijkse etentje met de Nederlandse dames en twijfel hard of ik me wel goed genoeg zal voelen te gaan.  Toch haal ik het dessert ervoor maar bij Whole Foods.

Eigenlijk had ik het plan om een soesjestoren te maken, want daarvan zag ik een foto op iemands Facebook pagina.  Maar met deze pijnen verander ik mijn plan en maak het mezelf makkelijk.  Ik koop een angelfoodcake, aardbeien en slagroom.  Dat is altijd een lekkere en lichte combinatie.  Als zelfs het kloppen van de slagroom me al bijna niet lukt, weet ik dat ik de juiste beslissing heb genomen.

Inmiddels schijnt de zon en om in beweging te blijven neem ik Cosmo mee voor een wandeling.  Kai heeft dat eerder vandaag al gedaan, maar Cosmo gaat altijd gewillig mee natuurlijk.  Het is zo vochtig dat ik na afloop gewoon druip!  Maar het is lekker genoeg om buiten te zitten, dus dat doen Kai en ik de rest van de middag.


Kai doet tegenover mij de Nederlandse Rosetta Stone

Tot de telefoon gaat om kwart voor vier en ik zie dat het Saskia's tandarts is.  Oeps!  Zij had om drie uur een afspraak, die ik straal vergeten ben!  Gelukkig kunnen we nog terecht en Saskia rijdt er zelf heen.

Langzaamaan begint ze goed te chaufferen en zij vindt het al goed genoeg om met een instructeur te gaan lessen.  Daarvoor vind ik het nog te vroeg, dan wil ik eerst echt goed verkeersinzicht zien, want meestal volgt op die professionele lessen meteen het rijbewijs, want die instructeur is ook gelijk de examinator.

Nog steeds twijfel ik of ik vanavond zal gaan.  Ik heb veel pijn en ben daar moe van, maar Rick spoort me aan toch een paar uurtjes te gaan.  Tenslotte vind ik het altijd heel gezellig en ik hoef me niet in te spannen.  Hij zal me dan om half negen op komen halen. 

Zo gezegd, zo gedaan en Rick zet me af bij K. met wie ik naar L. rijdt.  Daar kunnen we lekker buiten zitten, want de "beloofde" onweersbuien blijven uit.  Het wordt weer een gezellige avond en ik ben natuurlijk weer blij toch gegaan te zijn.  L. grilt lekker kip en biefstuk en daarbij hebben we allerlei salades.

Mijn dessert wordt ook goed ontvangen.  Het is dan ook heel licht en lekker en supermakkelijk natuurlijk.  MJ heeft zich veel meer uitgesloofd en een heerlijk taartje van slagroom, meringues en caramel gemaakt.  Daarvan eet Rick ook een stukje mee voor hij me mee terug naar huis neemt.   Straks gauw naar bed en dan hopelijk een veel betere dag morgen.