Superdieduper lekker weer!

Mijn nek en schouders doen nogal pijn als ik wakker word.  Ik weet ook waarom, het is mijn tas, die ik gisteren de hele dag schuin over mijn schouders heb gedragen.  Heb ik eindelijk de goede schoenen gevonden, begint mijn tas me parten te spelen.  En het is al een ergonomische en ik wissel de schouder waar hij vanaf hangt af.

Op mijn gemak eet ik mijn wekelijkse gepocheerde eieren met kaas en Tabasco ontbijt buiten op.  Daarbij een paar sterke koppen koffie en ik kan er weer tegenaan.  Gisteravond verloor ik mijn hele al getypte blog, dus dat herschrijf ik eerst nog even.  Daarna is er geen excuus meer, tijd voor de sportschool!

Het is werkelijk "koel" buiten, al wijst de thermometer van de van toch 27 graden aan.  Eenmaal op de Cybex merk ik dat mijn benen erg moe zijn.  Ik besluit in plaats van een uur 35 minuten cardio te doen, dan heb ik 5000 stappen op mijn Fitbit.  De tweede helft van de 10000 wil ik met dit mooie weer met Cosmo gaan doen.

Die is daar natuurlijk meteen voor tevinden.  Alleen moeten we nog even de riem uit Flapjacks pootjes redden.  Wat een heerlijke speelses kitten is dat toch nog, ondanks dat hij een is.  Zorro zorgt trouwens ook regelmatig voor vermaak, want hij apporteert, iets wat ik nog geen andere kat ooit heb zien doen.  Ik ga hem weer missen als hij aan het einde van de zomer weer met Katja meegaat.

Het wordt een mooie en vooral lekker koele wandeling door de buurt.  De zomerplanten bloeien, waaronder verschillende soorten hibiscus, vlinderstruiken, tijgerlelies en crape myrtle bomen.  Het is werkelijk een genot om weer eens een wandeling te maken zonder doorweekt van het zweet thuis te komen. Cosmo geniet ook duidelijk.  Het zal niet duren, want de vochtigheid komt er weer aan, maar ik vind het zomerse weer hoe dan ook erg lekker, al was de 40 graden van vorige week wat teveel van het goede.

Bij Whole Foods haal ik wat boodschappen en zoals altijd is er van alles te proeven.  Zo ook wat sushi en bij het zien daarvan maak ik bijna een vreugdedansje.  Hun meergranen rijst sushi is terug!  Hoera!!!  Het zijn de kleine dingen in het leven.  Natuurlijk is hun sushi sowieso lekker, maar die rijst maakt het uniek.  Ik trakteer mezelf meteen op een half-half rol met tonijn en komkommer en zalm en advocado.

Intussen let ik op de tijd, want Rick gaat om half twee in het Witte Huis een presentatie houden.  Hij vertrok in een keurig pak en was best zenuwachtig.  Hij mocht helemaal geen eigen apparaten meenemen, dus moet Windows 8 op een dvd presenteren.  Het zag er erg goed uit, dus hij doet het vast prima.

Om hem nog eens succes te wensen bel ik hem even op.  Hij blijkt lunch te zijn gaan eten bij de Old Ebbitt Grill en mijn "vriend" Tony gaf hem zijn tafel.  Rick nam meteen van de gelegenheid gebruik om te vertellen dat ik zijn vrouw ben.  Tony kende mij natuurlijk en Rick vertelde nog even dat ik toeristen rondleid en het vervelend vind nooit een reservering om half een te kunnen krijgen.  Kwart over twaalf is altijd net te vroeg.  Nu heeft Rick Tony's email adres gekregen en mag ik hem emailen om half een te reserveren.  Een tweede hoera voor vandaag, dus!

Donderdag lijkt mijn zwembad dag te worden, want ook vanmiddag staat dat weer op mijn programma.  Het is zelfs lekker genoeg om in de zon te liggen!  Tijdens een van de pauzes voor kinderen (het laatste kwartier van ieder uur) zwem ik twintig baantjes.  Vorige week heb ik een nieuwe zwembril gekocht, die niet beslaat, wat een verschil!  Ik hoef geen enkele keer te stoppen om de bril weer helder te maken.

Zie die ligstoel daar links in het hoekje onder de lage parasol?  Dat is mijn stoel.  Gefotografeerd tijdens baan 18, nog twee te gaan!

Daarna ga ik met mijn Kindle in zijn waterdichte hoes in het zwembad liggen lezen.  Ik ben helemaal in mijn romantische boek, als ik iemand mijn naam hoor roepen.  Het is Serena, die weer terug is van haar vakantie in Ierland.  We kletsen bij en Serena legt mij eindelijk uit wat "heirloom" tomaten zijn, die we hier overal op de menu's zien.  Zij verbouwt die zelf ook.  Het zijn feitelijk gewone tomaten, die niet speciaal verbouwd worden om mooi rond te zijn o.i.d..  Ouderwetste tomaten, dus.  Weer wat geleerd.

Na meer dan een uur is het na vijven en tijd om op te gaan drogen.  Ik krijg zowaar kippenvel, want de lucht is koel na het warme water.  Het is zeker dertig graden, maar ik heb het zelfs wat koud!  Gauw ga ik in de zon opdrogen. 

Rick belt dat hij op zijn weg terug naar huis is.  Het is allemaal helemaal goed gegaan.  Hij moest de basement in en door een heel dikke deur in de kamer, waar de president ook vaak komt.  Hij presenteerde in de East Wing, dus aan de andere kant van het Witte Huis, dan waar wij vorige zomer een rondleiding kregen in de West Wing (die ook meer bekend is, vooral door de tv serie).  Rick vond het in ieder geval een heel interessante ervaring en zijn presentatie ging goed.

Nog meer goed nieuws is dat C. vandaag naar de rechter moest om de "restraining order" tegen haar ex te verlengen.  Zo'n restraining order betekent dat die man weg moet blijven van haar en haar familie.  De rechter gaf haar een verlenging van twee jaar, wat het beste resultaat waar ze op kon hopen was.  Dat laat wel zien hoe gevaarlijk die man wordt geacht door de politie en rechters.  Ik kan alleen maar hopen dat zij nu sterk genoeg is om hem niet weer terug te nemen, zoals 3 jaar geleden.

Rick wil zijn succesvolle presentatie in het huis van de president vieren met ergens buiten eten.  De keuze valt op Chevy's, want hun happy hour loopt tot 8 uur.  Er is nog een tafeltje voor twee personen open op hun terras, perfect.  Tijdens het eten vertelt Rick nog meer over zijn ervaringen van vandaag.  Wie je ook bent, een bezoek aan het Witte Huis blijft speciaal!

Foto's van een springende Zorro staan hier.