Onze webcam

Cul-de-sac Cam

zondag, april 07, 2013

Rondleiding nummer drie en Canadese broer op bezoek

Zaterdag

Oef, ik voel de ongeveer dertig kilometer, die ik de afgelopen paar dagen bij elkaar heb gelopen, wel!  Met wat moeite kom ik mijn bed uit en bereid me voor op de derde (en laatste) rondleiding van deze week.  Vandaag wordt het de kortere versie met alleen het Witte Huis en de monumenten.

Na het ontbijt brengt Rick me naar het McPherson Square metrostation waar ik om half tien met De. en Di. en hun familie, waaronder de kleine driejarige L. (vandaag jarig), heb afgesproken.  Niet veel later zie ik ze aan komen lopen.

Ze hebben alleen wat moeite gehad een parkeerplaats te vinden en hebben nu een plaats waar je maximaal twee uur mag staan.  Zo snel zal de rondleiding niet gaan, dus ik stel voor in het Reagan gebouw te parkeren en loop met Di. mee om de auto te verzetten.  De anderen gaan zo lang in het parkje voor het Witte Huis op ons wachten.

Eenmaal bij de parkeerplaats zie ik Rick voor Di. geparkeerd staan.  Hij is een koffie aan het halen bij Starbucks.  Ik zie ook dat er een mogelijkheid is via Parkmobile te betalen.  Alleen heb ik daar mijn nummerbord in staan en een nummerbord op de telefoon toevoegen blijkt moeilijk te gaan.

Rick neemt een foto van Di.'s nummerbord en belooft die thuis toe te voegen en wat extra uren te betalen.  Opgelucht lopen wij door naar het Witte Huis waar we de anderen meteen weer vinden.

Het is weer schitterend weer met weer een wolkenloze lucht.  We lopen om het Witte Huis heen en dan belt Rick dat er een probleem is met het betalen voor het parkeren.  Hij heeft dan wel een foto van het nummerbord genomen, maar niet van het zonenummer van Park Mobile!

In mijn herinnering is dat 22759 en als Rick dat nummer intoetst is dat inderdaad in Washington.  Op hoop van zegen dat mijn geheugen goed is, want we zijn wat ver weg om weer helemaal terug te lopen, betaalt Rick op dat nummer.  In het ergste geval krijgt D. een boete van $35 en dat risico wil hij wel lopen.

Wij gaan verder met onze tocht langs de monumenten.  Bij het Tweede Wereldoorlog monument staan de fonteinen al een maand uit.  Waarschijnlijk heeft het iets te maken met de werkzaamheden, die erachter bezig zijn, maar het is wel jammer.  Zonder fonteinen is het monument een stuk minder mooi.

Het is weer een drukte van jewelste overal.  Duidelijk trekken de kersenbloesems ieder jaar meer toeristen.  Bij het Koreaanse monument is vandaag de man die hoog in de vlaggenmast klimt om die te maken de grote attractie.  Hoe hoog die mast is zie je pas als iemand erin klimt.  Van beneden is hij nog maar een klein figuurtje!


Kleine L. gedraagt zich werkelijk als een engeltje!  Net voor het Martin Luther King Memorial valt ze in haar buggy in slaap.   Het gezelschap besluit niet helemaal rond het Tidal Basin te willen lopen.  Ik vertel dus over het Jefferson Memorial, maar we bezoeken het dit keer niet.   Na het Franklin Delano Roosevelt Memorial maken we rechtsomkeerts.  Af en toe stoppen we voor bloesemfoto's van de paar boompjes, die al in bloei staan.  Nog een paar dagen en dan zullen ze allemaal uit zijn.

Intussen is Rick ook weer in de stad aangekomen om mij op te halen.  Hij sms-t mij dat ik wel de goede cijfers had onthouden, maar niet de juiste volgorde.  Oeps!  Rick heeft nog net kunnen voorkomen dat Di. een boete, want hij kwam tegelijk met de parkeerwachter aan en kon nog net op tijd de juiste cijfercombinatie betalen.

Wij nemen afscheid van de familie.  Het was weer een heel leuk gezelschap. Inmiddels is het al half twee, dus Rick en ik gaan op zoek naar een restaurant om lunch te eten. 

De keuze valt op Zoup! waar ze een heel aantal gezonde soepen op het menu hebben staan.  Ik neem de champignons met gerst soep.  Heel erg lekker, moet ik zeggen!  Ook Rick smult van zijn bonensoep.

Thuis maken we de logeerkamer gereed en wachten dan op de aankomst van B.J., mijn "Canadese" broer, die in Ottawa woont.  Hij komt een nachtje logeren, want morgen heel vroeg moet hij voor zaken in Cambridge, Maryland, hier zo'n twee uur rijden vandaan, zijn.

Het is zo goed Berend-Jan weer te zien.  Het lijkt alweer eeuwen geleden en eigenlijk is het dat ook, want alweer bijna twee jaar geleden!  We krijgen een lekkere fles rode wijn en maple syrup uit Canada.  Die laatste komt heel goed uit, want mijn maple syrup is net op en ik vind het lekker op wafels.

Voor het avondeten hebben we bij Seasons 52 gereserveerd. Het wordt weer een heerlijke en gezellige maaltijd.  Als voorafje kies ik de garnalen en kreeft spring roll en het hoofdgerecht wordt de arctic char (een vissoort, geen idee hoe die in het Nederlands heet).  Alles smaakt weer even goed!  Ook de mannen smullen van hun vleesgerechten.
 
 
 De arctic char

Het dessert slaan we over, want dat gaan we bij Saskia bij Zinga! halen.  Zo krijgt B.J. haar ook te zien, want hij zal al in bed liggen als zij om half twaalf thuiskomt.  Vorige keer dat we in Canada waren was Saskia niet mee, dus het is al heel lang geleden dat zij elkaar gezien hebben.

Na een lekker bakje yoghurtijs (koffiesmaak voor mij) drinken we thuis nog een glaasje van Berends meegebrachte wijn.  Dan is het alweer tijd voor bed, want Berend moet al om zes uur hiervandaan vertrekken.  Zijn werkverplichtingen duren tot woensdag en ik hoop hem dan voor hij teruggaat nog even te zien.  Of dat gaat lukken weten we nog niet, dus we nemen vanavond maar vast afscheid.

Zondag

Om zes uur hoor ik de voordeur en spring snel mijn bed uit om B.J. nog even gedag te zeggen.  Daarna ga ik weer terug onder de veren en val zo weer in slaap.  Pas om half tien worden we weer gewekt door Peapod, die de wekelijkse boodschappen komt brengen.

Na die weggelegd te hebben gaan Rick en ik ontbijt halen in Vienna.  Rick wil een sandwich van Starbucks en ik mijn venti Americano.  Even verderop rijden we door de drive thru van Caribou Coffee.

Daar bestel ik mijn sandwich, een met kaas, ei en spinazie, en Rick zijn drankje met frambozensyroop, die Starbucks niet heeft.  Caribou Coffee heeft altijd een trivia vraag van de dag, die je 10 cent korting oplevert als je hem goed beantwoordt.  Die van vandaag is wel heel makkelijk: aan wie hebben wij de kersenbloesems te danken (Japan). 

Zin om naar de sportschool te gaan heb ik niet vandaag.  Ik wil mijn voeten een beetje rust gunnen na al het lopen van de afgelopen dagen.  Toch wil ik wel iets aan beweging doen en doe daarom de 100-10 routine twee keer achter elkaar.  Dat is 25 minuten bezig zijn, dus goed genoeg voor vandaag.

Rick voelt zich intussen gelukkig een stuk beter.  Hij gaat in de tuin werken en de bedden van houtsnippers voorzien.  Naar mijn mening niet het beste om meteen zulk zwaar lichamelijk werk te gaan verrichten, maar hij weigert naar mij te luisteren.

Nu we een nieuwe en snellere internetverbinding hebben blijk ik voor het huis ook bereik te hebben.  De laptop gaat mee naar buiten en ik computer er in de warme zon lekker op los.  Het is nog wat te koel om achter op het deck te zitten, aangezien dat 's middags in de schaduw ligt.

Toen we in Duitsland waren kwam de film "The Croods" uit.  Die ziet er leuk uit, dus aan het einde van de middag gaan hem bij AMC Tysons Corner kijken.

We zijn vroeg dus nemen eerst even plaats aan de bar bij T.G.I.Fridays en bestellen een drankje en een flatbread met spinazie en artisjok.  Flatbreads zijn tegenwoordig helemaal de rage hier, je vindt ze op vrijwel elk menu.  En terecht, want het is een lekkere en lichte snack om te delen.

De film is werkelijk heel leuk.  Ik vermaak me bijna net zoveel om de man achter ons.  Alle grapjes werken enorm op zijn lachspieren en dat werkt aanstekelijk.  Dreamworks heeft weer een succesvolle geanimeerde film geproduceerd.

Rick stelt voor om te gaan eten bij Cafe de Luxe.  Jammer genoeg staat de tonijnsteak, die ik hier zo lekker vond, nog steeds niet op het menu.  De crabcakes zijn echter ook lekker en komen met knapperige haricots verts en zoete aardappelfrietjes.  Ook Ricks meatloaf vindt hij erg lekker. 

En zo eindigt weer een heel fijn weekend.  Wat gaan ze toch snel voorbij!  We kijken nog wat tv, al is het meeste nu in herhalingen.  De weersvooruitzichten voor de komende paar dagen stemmen me helemaal vrolijk!  Laat die lekker warme maandag maar komen!

Foto's van gisteren staan hier.

7 reacties:

Wentje zei

Oh wat mooi die kersenbloesems, via jouw foto's kunnen we toch mee genieten!
Wat lijkt me dat erg om je familie zo lang niet te zien! Gelukkig kun je tegenwoordig makkelijk via allerlei kanalen contact houden, maar toch! Fijn dus om je broer zo weer even te kunnen zien!

Anoniem zei

Hallo Petra,

Leuk dat je BJ een nachtje te logeren had! En leuk om hem op de foto te zien.

Gisteren was ik een tijd aan het kijken bij de Varsity, die hier jaarlijks op het Amsterdam-Rijnkanaal gehouden wordt. Ik moest weer behoorlijk terugdenken aan de 2 jaar dat wij samen lid waren van Triton! Lang geleden, maar als je de roeiboten weer ziet, komen toch alle herinneringen weer boven.

Groetjes,

Anika

Alice zei

Die artic char is hier niet zo bekend. Hij noemt trouwens riddervis en smaakt een beetje naar zalm. Althans dat vind ik toch. :-)

Wat fijn dat je je broer toch nog even hebt kunnen zien!

Petr@ zei

Fijn dat je rondleiding op zaterdag wat korter was. Het is toch flink vermoeiend, drie rondleidingen achter elkaar.
En wat een gedoe met de parkeermeter! Gelukkig was Rick de reddende engel :)

Leuk om je broer even gezien te hebben. Kort maar krachtig, maar momenten om te koesteren. Hopelijk lukt het woensdag ook nog even.

naomi zei

Hallo

Jemig wat een gedoe met het parkeren van de auto en ebtalen. Wel weer een heerlijke wandeling gehad. En de korte ronde is ook nog behoorlijk. Zonde dat de fonteinen nog steeds uit staan. Dat is zo mooi en ook de symboliek die daar weer in zit. ik hoop dat ze snel weer aangaan. De bloesem bomen zijn wel erg mooi alweer. ben benieuwd wanneer ze compleet zijn.

Wat leuk dat je broer even langs kwam voor een nachtje. Flinke rit hoop voor je dat je hem woensdag ook nog kan zien.

Liefs naomi

Ineke zei

Hallo zeg, geen wonder dat je zere voeten had, wát een afstanden heb je gelopen. Knap hoor!
Leuk dat je je broer weer eens gezien hebt, jammer toch dat jullie allemaal zo ver uit elkaar wonen.
Zag net de temperatuur voor de komende dagen bij jullie, mmm om van te watertanden! Geniet ervan.

Petra zei

@Wentje - Ja, het is natuurlijk tegenwoordig een stuk "makkelijker" ver uit elkaar te wonen dan vroeger. En je went er ook wel aan, moet ik zeggen. We hebben natuurlijk, behalve toen we nog thuis woonden, nooit dicht bij elkaar gewoond, dus kennen niet anders.

@Anika - Daar denk ik ook weleens aan terug en aan wat voor hekel ik eraan had om te gaan trainen in vies weer. Herinner je je de lucht van de koekjesfabriek nog?

@Alice - Inderdaad, hij smaakt wat naar zalm. Riddervis, mooie naam!

@Petra - Het ziet ernaar uit dat het woensdag ook even gaat lukken, hoera!

@Naomi - Ja, voor mensen met die app is het parkeren wel een stuk makkelijker gemaakt, maar voor de gemiddelde toerist niet.

@Ineke - Ik denk niet dat mijn ouders voorzagen dat we in drie verschillende landen zouden wonen uiteindelijk. Ik zit nu inderdaad heerlijk in mijn korte mouwen buiten op het deck.