Great Falls weer eens

Als ik buiten op het deck mijn muffin met kaas en ei en koffie als ontbijt zit te eten, bedenk ik me dat ik vandaag bij wijze van hoge uitzondering weinig pijn en geen hoofdpijn heb.  Dit komt maar zo weinig voor dat het me opvalt.  Veel mensen vinden dit weer te warm en vochtig, maar ik vind het heerlijk, ook omdat ik me er zo goed bij voel.

Na wat administratie afgewerkt te hebben en broodnodige wassen in de wasmachine en droger gegooid te hebben, besluit ik vandaag eens niet naar de sportschool te gaan.  Dat kan nu we een elliptical trainer hebben.  Ik ga gewoon naar boven en sport daarop een uur net zo hard of misschien zelfs harder als op de ARC trainer bij de sportschool.

Bovendien is het gezellig boven, want Cosmo en Flapjack houden me gezelschap.  Ik moet zeggen dat ik heel blij ben met dit apparaat.  Nu merk ik nog meer hoe ik het gemist heb gewoon boven lekker mijn ding te doen zonder in de auto te hoeven stappen.

Als ik klaar ben ga ik naar Whole Foods voor wat boodschappen.  Daar zie ik ook dat ze nu speculoos hebben, maar als ik zie hoeveel calorieen slechts twee eetlepels hebben laat ik het toch maar liggen. 

Zo dol ben ik er nu ook weer niet op, al lijkt me de crunchy versie, die naar verluid Trader Joe's verkoopt wel lekkerder, hoog tijd dat ik weer eens naar Trader Joe's ga.  Dat is zo'n supermarkt die net niet op mijn "radarscherm" ligt, niet heel ver weg, maar nooit op mijn route.  We hopen allemaal nog steeds dat ze een winkel zullen open in het pand van een oude supermarkt in Vienna dat nu leeg staat.

Maar vandaag ga ik er niet heen.  Ik heb andere plannen.  Voor mijn lunch neem ik sushi mee naar huis en eet dat daar op.  Dan lijn ik Cosmo aan, vul een fles met ijsblokjes en water en ga op weg naar Great Falls.  Cosmo heeft een wandeling in de natuur wel weer eens verdiend.

Met alle onweersbuien van de afgelopen weken is de natuur enorm groen.  Ik krijg het gevoel door een jungle te lopen en ben erg voorzichtig geen poison ivy aan te raken.  Dat plantje woekert overal en kan nare uitslag veroorzaken, die niet makkelijk weg te krijgen is.  Een brandnetel op steroides is het en het ziet er zo onschuldig uit met zijn drie blaadjes.

Terwijl onder het bladerdak loop hoor ik getik op de bladeren.  Op de rivier zie ik dat het flink regent.  Ik voel echter geen spatje, de bomen functioneren als paraplu.  Na een mooie, en dankzij het groen, droge wandeling naar de dam is het gelukkig droog als ik terugloop om de watervallen te bekijken.

Dit keer sla ik de eerste en derde uitkijkpunten over en beperk me tot het middelste.  Hier hoop ik een kayaker te zien, maar tot mijn verbazing is het dit keer een paddle boarder!  Die durft!  Het is hier flink wild water en als hij erin valt geef ik hem weinig kans.  Hij gaat zelfs tegen de stroom in, bijna te eng om te kijken (bijna, hoor, want natuurlijk fotografeer ik het en maak een filmpje).

Ook de reigers zijn heel actief vandaag.  De watervallen zijn erg mooi en de waterstand kennelijk perfect voor hen om te vissen.  Ze vliegen af en aan over de rivier en eentje staat de hele tijd dat we er zijn doodstil.  Gelukkig is de zon een tijdje achter de wolken verdwenen, want de volle zonneschijn is te heet voor Cosmo.

Zodra die dan ook weer tevoorschijn komt lopen we terug naar de van.  Daar drinken we beiden een flinke hoeveelheid koel water en Cosmo gaat, zoals meestal na een wandeling, rustig liggen slapen achterin.  Het is nu ook behoorlijk warm voor hem. 

Op Facebook heb ik gelezen hoe sommige eigenaren hun Aussies scheren, maar onze dierenarts raadt dat af.  De afgelopen zomers is het ook prima gegaan met Cosmo, ik moet alleen opletten hem niet te oververhitten.

Thuis is Saskia nog naar SAT bijles en ik zie mijn kans schoon de hangmat uit te gaan proberen.  Nou, ik kan zeggen dat die heerlijk ligt met dat kussen erbij!  Er staat ook een heerlijk briesje, ik heb een bakje kersen en een Diet Coke erbij en zou hier zo uren kunnen blijven liggen.  Helaas is na een uurtje mijn boek echter uit en heb ik al drie muggenbeten te pakken.  Ze zijn er weer, grrr.

Saskia is intussen ook thuis en vindt dat de bijlessen geholpen hebben.  Dat gaat ze zaterdagochtend vroeg dus uitvinden.  Na haar avondeten vertrekt ze naar haar werk.  Onze dochters zijn mensen die niet graag stil zitten, dat is duidelijk.

Met dit zomerse weer stelt Rick voor om naar Clare and Don's Beach Shack te gaan voor het avondeten.  Daar ben ik meteen voor te vinden, want je waant je daar aan het strand in Florida.  Honden mogen ook mee, dus Cosmo wordt vanavond ons "kind". 

De atmosfeer bij dit restaurant is altijd fantastisch.  We moeten een kwartier wachten op een tafeltje, maar geen probleem.  Er speelt een live bandje en we bestellen een drankje aan de bar.  Cosmo krijgt intussen ruimschoots aandacht.  Er zijn ook een paar andere honden waar hij kennis mee maakt, maar niet heel geinteresseerd in is.  Hij heeft kennelijk bij Great Falls al genoeg andere honden gezien.

Eenmaal aan tafel gaat Cosmo schattig tussen mijn benen liggen.  Hij krijgt een bak met water van het restaurant en drinkt daar gretig van.  Wij bestellen de makreeldip als voorafje en krijgen extra droog stokbrood, waarvan ik Cosmo kleine stukjes voer.

 

Ook Rick vermaakt zich prima

Als mijn hoofdgerecht neem ik, zoals altijd hier, de ceviche.  De portie daarvan is echter een heel stuk kleiner dan voorheen.  Ricks gegrilde vissandwich ziet er erg goed uit, misschien bestel ik dat volgende keer dan maar.  Het smaakt toch heel erg lekker, daar niet van, maar denkelijk neem ik vanavond een dessert van de chocolade pinda's, die ik vandaag bij Whole Foods kocht.

Het is wel erg leuk dat Cosmo zo mee uit eten kan.  Hij gedroeg zich voorbeeldig, de schat!  Steeds meer restaurants hier laten honden toe op hun terrassen.  Natuurlijk moeten die zich wel goed gedragen en Cosmo was vanavond voorbeeldig. 

De rest van de foto's van vandaag staan hier.