Sociaal dagje

Heerlijk is het om vanochtend de zon weer eens te zien!  Al zijn de temperaturen nog steeds onder nul en zal het vandaag maar een paar graden daarboven worden met een koude wind.  Koning Winter is nog niet klaar met ons, duidelijk.

Saskia heeft een langdurige tandartsafspraak om verschillende sealants e.d. aan te brengen.  Het heeft geen zin om eerst nog een paar minuten naar school te gaan, dus ze slaapt lekker uit.  Samen eten we ontbijt en dan vertrekt Saskia en ik vertrek naar boven voor mijn cardio routine.

Naderhand rijd ik ook naar Saskia's tandarts om te betalen voor haar behandelingen.  Tot mijn verbazing is zij al klaar.  Later sms-t Saskia dat ze perzikgeur lachgas kreeg en vrijwel niets van de behandeling voelde daardoor.

Als ik betaald heb ga ik Lea Ann ophalen.  We hebben afgesproken in het Reston Town Center te gaan lunchen.  Ik parkeer bij Ricks werk waar altijd plaats is en we wandelen naar Mon Ami Gabi.  Hier heeft Lea Ann nog nooit gegeten en ik vind het een gezellige en goede Franse bistro.

We kiezen beiden een salade, ik die met witlof, peer en Roquefort kaas.  Die heb ik al eerder gehad en is erg lekker, alleen ben ik vergeten de dressing apart te vragen en die is wel erg vettig, helaas.  Toch smaakt het prima en Lea Ann vindt haar geitenkaas en bietensalade ook erg goed.

Na het eten bestellen we een kop koffie (die hier bodemloos is, zoals ze het noemen).  Hun koffie is heel lekker sterk en geeft Lea Ann en mij de kans verder door te kletsen.  Zij hebben twee dochters, maar een vriend van hen is vorig jaar overleden en zij zijn de voogden van zijn jongste zoon, die 16 is.  Die jongen komt volgend schooljaar bij hen wonen.

Het zal een hele aanpassing zijn, niet alleen voor de jongen en Lea Ann en haar man, maar ook voor hun jongste dochter, die dezelfde leeftijd heeft als die jongen.  Ik vind het knap dat zij de wensen van hun overleden vriend (en zijn vrouw, die een paar jaar geleden is overleden) zo serieus nemen.  Echt erg als kinderen al zo jong wees worden en fijn dat ze dan mensen hebben, die veel om hun geven.

Op weg terug naar de auto neem ik nog mijn dagelijkse "Olympische Spelen" foto.  In dit winkelcentrum is er iedere winter een ijsbaan en vanmiddag zijn de enige schaatsers een heel klein meisje en haar moeder.  Perfect, vast een toekomstige Olympische kunstschaatster, die haar eerste schaatsjes aanheeft.

Na Lea Ann thuis te hebben afgezet maak ik me klaar om te gaan wandelen.  Chris komt me met Cosmo's vriendin PJ ophalen.  Grapje, hoor, dat laatste, PJ is een heel lieve achtjarige Golden Retriever, maar behalve even begroetend aan elkaar snuffelen negeren de honden elkaar de rest van de wandeling.

Cosmo maakt zich helaas nog wel druk om de andere honden, die we tegenkomen, ondanks de aanwezigheid van zijn vriendin.  Een aanmaning om zich als "gentleman" te gedragen valt op dove hondenoren.

Alles valt vandaag precies op zijn plaats, want ik ben net weer thuis als Laura met haar massagetafel aankomt.  Ik bel Rick ook even gauw, want we kregen een brief van het U.S. Department of State dat Kai's paspoort niet is ontvangen.  Kai's naam was verkeerd gespeld in zijn oude Amerikaanse paspoort, dus we hebben voor Portugal een nieuwe aangevraagd.  Alleen was Rick even vergeten het oude paspoort mee te sturen.

Milde paniek bij mij, want het is maar iets meer dan vier weken voor we naar Portugal vertrekken.  Door de massage kan ik het paspoort niet meteen naar de UPS Store brengen dus Rick belooft meteen naar huis te komen om dat te doen.  Nu zal het morgenochtend op zijn bestemming zijn, hopelijk op tijd!  Ik houd er nooit van alles op het laatste moment te laten aankomen.

De massage is weer hard nodig, Laura vindt allerlei knopen in mijn nek, schouders, rug en benen.  Er komt weer een lagedrukgebied aan en dat voel ik altijd meteen.  Saskia heeft al een tijdje niet zoveel last van hoofdpijnen meer en heeft geen massage nodig.

Als Rick het paspoort heeft verstuurd komt hij thuis met het plan om bij Glory Days Grill te gaan eten.  Prima, altijd een lekkere en snelle hap daar, bovendien kennen we de manager Lonny inmiddels. De crabcake met zoete aardappelfrietjes en gestoomde broccoli en worteltjes is mijn "go to" maal hier, maar Rick heeft de bisonburger en Lonny komt die nog eens prijzen, omdat die weinig vet heeft en organisch is.  Volgende keer ga ik die eens proberen, want ziet er ook lekker uit.

Nu weer lekker haardvuurtje aan met twee katten ervoor (een van de leuke dingen van de winter), Meike ronkend tussen mij en Saskia in en tv kijken, vooral The Taste wat we alle drie een leuke show vinden.

Dit vind ik een heel lieve foto