Valentijnsdag

Dit koude en sneeuwerige weer maakt dat ik met veel pijnen te kampen heb, vooral bij het wakker worden. In bed blijven daarmee is eigenlijk helemaal niet goed, want ik moet juist bewegen, maar het vergt telkens wel grote zelfdiscipline om eruit te komen.

Rick is dan ook al op weg naar Starbucks als ik eindelijk opsta.  Het is wel erg mooi buiten met, zoals zo vaak na een sneeuwstorm, diep blauwe luchten en felle zonneschijn en het dikke pak sneeuw.  Rick komt thuis met koffie en sandwiches en we eten gezellig ontbijt.

Dan gaat Rick met de buurmannen en de snowblower aan de gang om de stoepen waar de schoolkinderen maandag over moeten lopen schoon te maken.  Dat zijn buurtstoepen, die door niemand worden onderhouden.  Eigenlijk zou de Town of Vienna het moeten doen, maar ja, dat gebeurt meestal niet of pas heel laat.

Deze hele maand heb ik voor Rick en de kinderen "a heart of mine till Valentine" gedaan.  Vanaf 1 februari schreef ik iedere dag een hartje met een reden waarom ik ze waardeer.  Naar Katja en Kai emailde ik ze en voor Rick en Saskia had ik respectievelijk een rood en een roze hartje.  Het was een leuk iets om te doen en me iedere dag bewust te zijn van waarom ik zo blij ben met mijn gezin.  Vanochtend schrijf ik dus het laatste hartje.

Saskia's hartjes deur

Na het ontbijt doe ik een dubbele max capacity training.  Altijd fijn (nou ja...) om te doen, al moet ik mezelf er iedere keer weer toe zetten.  Na ongeveer 35 minuten ben ik klaar en zijn alle spiergroepen weer aan bod gekomen.

Intussen staan de Olympische Spelen aan, het heren kunstschaatsen.  Al kijkend eet ik lunch, lekker crackers met pindakaas en sambal.  Als Jason Brown geschaatst heeft, wat vind ik dat toch een leuke schaatser, trouwens, zijn de medailles bekend.  Nu heb ik zin om van de zon buiten te gaan genieten.

Het is maar liefst 9 graden en ik lijn Cosmo aan voor een wandeling door de buurt.  Overal zijn kinderen bezig sneeuwgrotten, igloo's en sneeuwpoppen te maken.  De sneeuw smelt met dit weer natuurlijk supersnel en het water kan niet weg, want de afvoeren zijn geblokkeerd.  Er liggen dus ook af en toe diepe plassen.

In het Southside Park is het nog prachtig.  Het voelt zo warm dat ik eindelijk eens geen handschoenen nodig heb en met open jas kan lopen.  Er zit mooi veel water in de beek en is echt genieten.

Als ik thuiskom staat er een prachtig boeket rode rozen van Rick voor Valentijnsdag op me te wachten.  Het is een ongewone Valentijnsdag met iedereen thuis, want Rick werkt weer van huis uit.  Ook hadden we verwacht mijn zus en de kinderen hier te hebben en ik had voor hen ook een kleinigheidje dat ik nu maar later zal geven.

Voor Saskia heb ik een schattig pluche diertje gekocht en Rick en ik hebben ieder een kaart voor haar.  Voor Rick heb ik een lekkere grote fles Kriek Lambiek en in chocolade gedipte aardbeien.  Van hem krijg ik iets wat ik al heel lang wil hebben: een Kindle Fire HDX!!!  Morgen ga ik helemaal uitvinden wat die mini tablet allemaal kan.

Het is natuurlijk Valentijnsdag en we hadden voor met mijn zus een reservering bij het nieuwe restaurant van Passion Fin gemaakt.  We besluiten die reservering te gaan gebruiken en rijden naar het restaurant.  Daar blijkt dat ze nog geen toestemming hebben  om alcohol te verkopen.  Aangezien Rick en ik beiden zin hadden in warme sake besluiten we dan toch maar ergens anders heen te gaan.

Dat wordt Sea Pearl vlakbij.  Daar kunnen we aan de bar plaatsnemen, wat prima is, want ons echt romantische etentje om te vieren dat we elkaar deze maand 27 jaar kennen moet nog plaatsvinden.  Rick voelt zich ook opeens niet optimaal.

Er is een prix fixe menu en ik bestel de pittige tonijn tartaar, die erg lekker is.  Rick heeft een sushi rol met biefstuk en kreeft, maar zelfs die krijgt hij niet op.  Ik eet er een stukje van en ook dat is erg lekker.  Rick vraagt of hij zijn hoofdgerecht en dessert mee naar huis kan nemen, want hij heeft er gewoon geen trek in.

Hopelijk wordt Rick niet ziek, want vrienden van ons uit Michigan zijn in Washington dit weekend!  Ik eet nog wel mijn superlekkere sushi hoofdgerecht, maar neem mijn dessert ook mee naar huis.  Dat dessert is niet mijn favoriet, duidelijk niet waar dit restaurant goed in is (hun visgerechten wel degelijk!).

Thuis kijken we lekker bij het haardvuur de Olympische Spelen.  Rick gaat al vroeg naar bed, even duimen dat hij morgen mee kan om zijn oude vriend van college en zijn vrouw (met wie ik goed bevriend ben) te gaan zien.

Katja gaat vanavond haar auto uitgraven, die drie dagen achtereen onder de sneeuw bedolven heeft gestaan, nadat zij "gered" werd door een collega.  Kai belde vanmiddag dat hij het heel druk heeft met school en werk.  Ik mis die twee erg en vond het fijn van ze te horen vandaag.

Nog een paar sneeuwfoto's hier.