Als ik wakker word werkt mijn brein tegenwoordig altijd overtijd. Vanochtend bedenk ik me dat ze pas gisteren aan ons huis zijn begonnen en zes tot acht weken is een stuk langer dan 15 august, op het moment onze uitcheckdatum hier in het hotel.
Op weg naar het ontbijt regel ik dus dat de reservering wordt verlengd tot 31 augustus. Mijn realistische kijk is dat we dan nog niet terug in het huis zullen kunnen, maar Rick, de optimist, denkt dat het zelfs eerder zal kunnen. Ik hoop natuurlijk dat hij gelijk krijgt, maar dan kunnen we kosteloos annuleren.
Vandaag ben ik vroeg genoeg om een eiwit omelet met groentes te bestellen. Na het ontbijt brengt Rick me naar Vienna waar ik nog net een zitplaats kan bemachtiigen in de trein, die er net aankomt. Ik ben ruim op tijd, maar in Rosslyn valt een vrouw in de trein flauw.
Wat zijn mensen dan meteen begaan, echt hartverwarmend. De chauffeur wordt gewaarschuwd en een persoon belt 911. Anderen ontfermen zich over de vrouw, die gelukkig al snel weer bij haar positieven is, maar nog lijkwit ziet. Ze wordt de trein uit geholpen en metropersoneel wacht met haar op de ambulance.
Onze trein gaat verder en ik hoop maar dat de vrouw ok is. Net voor half tien kom ik de Mall op, maar ze nog niemand, die op een drietal Belgen lijkt. Even later zie ik H., R. en J. naar boven komen. We maken kennis en na het korte verhaaltje over de geschiedenis van de stad lopen we naar de monumenten.
Het is alweer erg lekker weer voor half juli. Wat een geluk heb ik deze week, want ik vreesde met 35 vochtige graden zes dagen achtereen rondleidingen te geven. Moeder Natuur is mij zeer gunstig gezind. Het is weer rond de dertig graden met weinig luchtvochtigheid.
We zetten er de pas in en zoals altijd maken alle monumenten indruk. Bij het Vietnam Veterans Memorial horen we dat een gezin daar ook Belgisch is. De man draagt een Kuifje t-shirt, dus ik dacht al. Ze proberen uit te vinden wat de muur betekent en ik leg het uit.
Dan kletsen de families even over hun respectievelijke reizen. Het is niet vaak dat ik Vlamingen tegenkom, maar wel, vandaag ook weer veel Nederlanders.
Na als laatste Jefferson in zijn monument bewonderd te hebben lopen we naar de Old Ebbitt Grill. Daar krijg ik zelfs een omhelzing van Tony, die ons ook naar onze tafel brengt. Het wordt weer een lekkere lunch.
Dit keer neem ik de salade Nicoise en die is heel lekker, alleen mis ik de ansjovis. De anderen vinden hun crabcakes, biefstuksalade en canneloni ook erg smakelijk. Het menu hier is zo gevarieerd en verandert regelmatig dat zelfs ik nog vaak echt moet kiezen waar ik zin in heb.
Na de lunch zetten we onze tocht voort met de voor- en achterkant van het Witte Huis. Aan de achterkant is er een groep mensen bij de moestuin van Michelle. We hopen de First Lady daar ook te zien, maar helaas is dat niet het geval.
We lopen door langs Pennsylvania Avenue naar het Capitool. Onderweg zien we een farmer's market waar we doorheen lopen. R. koopt er een root beer en J. wil graag een ijsje, maar dat wordt ter plekke gemaakt en er staat een flinke rij want dat duurt even. Dat ijsje laat ze dus maar gaan.
Zoals altijd geef ik de keuze Chinatown of niet en zij kiezen (een beetje tot mijn opluchting, want dat is toch altijd ook weer meer lopen) niet. Dichter bij het Capitool horen we opeens de typische sirenes, die een stoet met een belangrijk persoon aankondigen. Inderdaad allerlei politie en een aantal zwarte officiele wagens waarvan er een uitziet als "the beast" waar de president in rijdt.
Niemand is te herkennen in die auto's, dus het is enkel speculatie. Echter, eenmaal bij het Capitool zijn bepaalde wandelpaden afgezet door de politie en we zien diezelfde stoet daar ook weer. Denkelijk dan toch de president, die zelden naar het Capitool gaat, maar wie anders krijgt zoveel bescherming.
Gelukkig kunnen we nog wel naar de Library of Congress lopen. Daar kijken we uitgebreid rond en lopen dan terug naar de metro. Ik moet de oranje lijn hebben, maar zij kunnen ook de blauwe lijn nemen.
Snel laat ik nog even zien hoe een Smartrip te kopen voor de ouders. J. heeft nog $20 op haar kaartje staan en houdt het daarbij. Alleen werkt haar kaartje niet en de metro medewerker vraagt of ze die bij haar telefoon heeft gestopt. Ja, dus, waardoor de magnetische strip niet meer werkt.
Hij laat haar door, maar adviseert om naar Metro Center te gaan om het geld er weer op te krijgen. Voor $20 is het dat wel waard. De eerste trein, die komt, is een blauwe trein en ik leg gauw uit hoe en wat en neem dan afscheid. Ik hoop maar dat het allemaal goed gekomen is.
Mijn oranje trein komt een paar minuten later en ik bel Kai of hij me bij Dunn Loring op kan halen. In het hotel vertelt Anida, die mij al bij naam en toenaam kent, dat de reservering tot eind augustus is bevestigd.
Boven op de kamer ga ik eerst rusten en neem daarna een douche. Zo'n dag in de stad maakt dat ik me echt op wil frissen. Net als Rick thuiskomt ben ik weer helemaal schoon. Hij laat foto's en film van het huis zien, waar Kai's kamer nu helemaal weg is.
We gaan voor het avondeten naar Pazzo Pomodoro waar we als oude bekenden begroet worden. Het is dan ook weer heerlijk eten. We delen een antipasto bord als voorafje en dan neem ik de inktvis pasta met gamba's. Allemaal even lekker.
Nog twee rondleidingen te gaan en dan zijn maandag en dinsdag mijn "weekend". Ik vind het echter nog steeds heel erg leuk om te doen. De enige delen van mijn lichaam die protesteren zijn mijn voeten.
Foto's van vandaag staan hier.
11 reacties:
Hopelijk krijgt Rick gelijk en kunnen jullie voor eind augustus terug naar huis! Wat heb jij het getroffen met het weer in de afgelopen dagen.....heerlijk zomerweer met weinig luchtvochtigheid.
Fijn dat het weer meevalt voor je 'marathon' aan rondleidingen.
Hier is het ook ongelofelijk koel voor de tijd van het jaar. Wel enorm veel regen. Doe mij maar wat warmer en minder nattigheid.
Rick is een lekkere optimist maar ik heb nog nooit van een bouwproject gehoord wat voortijdig klaar was. Er zit altijd wel wat tegen of er komt meer ellende naar boven.
Hoop natuurlijk dat dat bij jullie niet het geval is.
Blij te lezen dat je terug een rondleiding hebt met Belgen en dat je nog andere Belgen ontmoet in Washington. Blijkbaar is USA en Washington in 't biezonder een populaire bestemming geworden bij de Belgen.
Na deze marathon rondleidingen zal een pauze voor ma en di een welkome afwisseling worden voor jou, Petra.
Hopelijk kunnen jullie eind augustus terug naar jullie vertrouwde omgeving. 'Oost West Thuis Best'
Groeten van Hilde uit B.
Wat zal het heerlijk zijn om straks weer naar huis te kunnen. Maar ja, voorlopig nog niet dus :-(. Ik zal duimen dat Rick gelijk heeft!
Wat prettig dat er mensen waren die die vrouw hielpen. Je voelt je toch al zo naar als zoiets gebeurt.
Wat een geluk dat weer, hier is het zo warm op het moment. s'Ochtends gaat het nog wel maar s' middags valt er echt een deken van warme lucht over je heen. Ik wil dan wel lezen maar mijn ogen vallen steeds dicht. Dus kijk ik binnen maar naar de Tour de France.
Ik hoop dat jullie een aannemer treffen die wel op tijd kan werken, die zullen er toch ook zijn?
Fijn weekend.
Anja L.
Bij ons is het momenteel warmer als bij jullie, ik heb een lekker koel huis.
Ik ga verzekering verhogen , ik zie dat zo'n klein brandje zo'n inpact heeft en wil daarom niet onderverzekerd zijn. Is het toch nog ergens goed voor.
Fijn dat je veel afleiding hebt met je rondleidingen en dat het voor jullie begrip koel is.
Heftig,stukken van je huis in een container. Hopelijk gaat Rick gelijk krijgen.
Veel plezier met de laatste rondleidingen.
Groet, Bea
De heropbouw is begonnen! Ik hoop ook voor jullie dat Rick gelijk heeft en dat jullie eerder terug kunnen.
Fijn dat het weer zo mee werkt tijdens de rondleidingen. En het is wel prettig om lekker op pad en onder de mensen te zijn. Die hotelkamer (hoe ruim ook) ben je snel zat.
Sandra
@Anja - Nou, inderdaad, veel prettiger door de stad lopen is het
@Bente - Ja, ik vrees het ook, maar laten we hopen dat dit bedrijf zich zo inzet dat het sneller gaat.
@Hilde - Ja, we horen best veel Vlaams tijdens onze wandelingen.
@Marianne - Dank je.
@Anja - Ik mag het hopen, maar er komen natuurlijk heel wat bedrijven bij kijken.
@Tineke - Ja, ik ben dolblij dat wij zo goed verzekerd waren. Is wat duurder, maar in zo'n geval toch een zorg minder
Fantastisch hoe jij zo ver en vaak kan lopen, en toch met plezier er over schrijft en zulke mooie foto's maakt. Je had inderdaad geluk met het goede weer.
Ik wens je het allerbeste met je huis en hoop dat alles spoedig afloopt.
Wij hadden ook jaren geleden een brand in ons huis, en alles was op tijd klaar. We hielden wel alles goed in de gaten. Het enige wat niet meeviel was de rompslomp met de verzekering - die wilde echt niet alles betalen. We hadden alle rekeningen van restaurants en andere dingen niet goed bewaard. Ik heb lange jaren op een architecten kantoor gewerkt en weet dat alles goed gaat, zolang je het goed in de gaten houd.
Good luck, Ida
@Ida - Ja, Rick zit er erg bovenop, dus hopelijk loopt het op tijd
Een reactie posten