Gisteravond lagen we er pas tegen tweeen in en ik kon de slaap niet vatten. Pas tegen elven voel ik me vanochtend dan ook uitgerust genoeg om op te staan. Rick gaat ontbijt halen bij Starbucks en ik maak me ondertussen klaar.
We zitten nu dus in ons "permanente" onderkomen voor de komende maand(en). We hebben een grote studio en een aansluitende kamer met twee bedden voor de kinderen. Ik had nog even een paniekaanval, want men had ons verteld dat we bij aansluitende kamers twee keer voor Cosmo zouden moeten betalen en ik had dus dan maar geen aansluitende kamers gevraagd.
Gisteravond voor het slapengaan heb ik dus nog gauw een mailtje naar de manager hier gestuurd. Heel aardig schrijft ze prompt vanochtend terug dat ze het ons zo comfortabel mogelijk wilden maken en daarom toch aansluitende kamers hebben gegeven en we hoeven maar een keer voor Cosmo te betalen. Ik kan niet anders zeggen dan dat we super service bij dit hotel krijgen!
Rick vertrekt naar het huis en sms-t van daaruit een foto van onze achtertuin. We kregen gisteravond van twee buren telefoontjes dat er een grote tak in onze achtertuin was gevallen. Die "tak" blijkt een hele boom te zijn, die de trampoline heeft verwoest. Dat kan er ook nog wel bij, maar we zijn blij dat hij niet op ons hek of de schuur is gevallen!
Kai en ik gaan naar buiten waar op het enorme tv scherm op het pleintje hier in Mosaic District de wedstrijd Duitsland - Frankrijk aanstaat. We gaan kijken en Kai vindt zelfs zowaar een stopcontact om zijn laptop op te laden. Er is wifi dus Kai heeft opeens een buiten"kantoortje" waar hij al kijkend aan Duolingo werkt.
Samen met vooral veel Duitse supporters kijken we naar de eerste helft. Daarna haal ik lunch voor Kai bij Taylor Gourmet. Zelf heb ik zo laat ontbeten dat ik nog geen trek heb. Ook de tweede helft van de wedstrijd blijven we kijken en als Frankrijk verloren heeft, loop ik naar Target.
Daar haal ik wat drankjes en andere benodigdheden voor op de hotelkamer. Helaas hebben ze er Cosmo's merk eten niet, dan maar een zak ermee vullen thuis en voorlopig meenemen. Op de hotelkamer kom ik even bij en komt Saskia ook even langs.
Dan ga ik naar ons huis om Cosmo's halsband en riem op te halen. Onderweg klets ik met Katja, die wil kijken of ze rond oktober weer thuis kan komen wonen. Natuurlijk vraagt ze zich af wat te doen als ons huis dan nog niet klaar is, maar ik zeg haar wie dan leeft, die dan zorgt, want ik moet er niet aan denken in oktober nog hier te wonen!
Bij de kennel haal ik Cosmo op en neem hem terug naar het hotel. Eerst geef ik hem een korte wandeling door het winkelcentrum waar hij heel wat bekijks heeft. Daarna gaat hij de hotelkamer verkennen. Het is duidelijk dat er hier heel wat andere honden logeren, want uit een aantal kamers komt geblaf.
Cosmo vindt het maar vreemd en verkent de kamer, terwijl ik voetbal kijk. Dan komt Rick met o.a. Cosmo's eten. Na hem eten gegeven te hebben gaan we naar Mary en Davids huis. Daar zijn we uitgenodigd voor een 4 juli barbecue en daarna het vuurwerk van Vienna kijken.
Het wordt een gezellige barbecue nadat we eerst Brazilie zien winnen, wat een nare wedstrijd speelde Colombia! Er zijn hamburgers en worstjes en voor mij zelfs een zalmburger, zo aardig! Ook heerlijke salades en we smullen, genietend van het lekkere weer, heel ongewoon koel voor 4 juli. Overal vliegen de vuurvliegjes ook, zo leuk!
Voor het vuurwerk gaan we naar Niall en Serena's achtertuin. Ook daar worden we heel hartelijk ontvangen, iedereen heeft zo met ons te doen dat ik soms weer moet slikken. Het voelt echt heel goed in deze buurt te wonen met zoveel mensen, die om ons geven!
Het vuurwerk is prachtig en na afloop blijven we nog even napraten. Dan rijden we terug naar het hotel waar een nerveuze Cosmo ons opwacht. Het zal wel even duren tot hij hier gewend is, hij at ook vanavond niet, maar dat kan ook komen door het vele vuurwerk in de omgeving. Net zagen we vanuit het hotel nog een mooie show.
Foto's van het vuurwerk staan hier.
8 reacties:
Dit is een behoorlijk 'ordeal' denk ik, he? Wat een toestanden zeg, en dan ook nog die boom die in de tuin omgewaaid is. Wat fijn dat jullie het geriefelijk kunnen maken in het hotel, ondanks alles, en dat jullie lekker veel plek hebben met die twee slaapkamers. Ik wens jullie veel kracht de komende tijd en ik duim dat alles weer heel snel helemaal in orde komt. Lieve groet uit Zug.
Stopt Katja dan met haar baan?
Ik hoop dat Cosmo snel gewend is aan de kamer.
Heel fijn weekend!
Zo te zien ziet jullie tijdelijke verblijf er niet slecht uit.Het is even anders dan je gewend bent maar na enige tijd zal het allemaal wel lukken.In ieder geval fijn dat Cosmo kan blijven, geeft je een beetje een thuisgevoel .Ben je van plan nog naar de katten te gaan kijken, of mijd je die penetrante lucht in huis voorlopig ? Dat kan ik me anders heel goed voorstellen.
Jammer voor Katja dat ze die test
net niet gehaald heeft. Hoop dat ze die de volgende wel haalt.
Nog een fijn weekend en sterkte met alles.
Groetjes Wil
Mooie vuurwerkfoto's
Vervelend voor Katja dat ze de test niet gehaald heeft, ze had er zo hard voor geleerd.
Wanneer kan ze de volgende test doen? Mist ze zo een heel studiejaar.
Wel een fijn idee dat ze (weer even) thuis komt wonen.
@Marie - Het is heel surrealistisch allemaal. Ik kan me nog steeds niet helemaal voorstellen dat we hier een paar maanden gaan verblijven.
@Anoniem - Ze hoopt dus in onze buurt een baan te vinden als ze een jaar ervaring heeft in deze banen.
@Wil - Nee, zeker niet slecht, maar wel de hele tijd uit koffers leven, ze hebben belachelijk weinig kastruimte ingebouwd. Ik voel me meteen dichtslaan zodra ik rook ruik dus ik mijd het huis.
@Tineke - Ze weet nog niet wanneer de volgende test is. En ik moet haar eerst nog thuis zien, hoor, maar wel fijn dat ueberhaupt noig thuis wil wonen
Uit je koffer leven is zeker geen pretje. De jaren dat Cathy op de cruiseliners werkte kwam op hetzelfde neer. De ruimte was ook zo beperkt. Ze hebben die jaren heel wat van de wereld gezien maar waren toch blij dit leven achter zich te kunnen laten.
Sterkte met alles, ik moet vaak aan jullie denken.
Groetjes Wil
Zo, ik ben weer bij gelezen. Wat is er ontzettend veel gebeurd in jouw leven in die paar weken dat ik weg was.
Vreselijk al die toestanden met jullie huis, wat kan een betrekkelijk klein brandje toch onvoorstelbaar veel schade en ellende veroorzaken.
Wel fijn dat jullie er even tussen uit zijn geweest en genoten hebben van jullie reis naar Colorado en Utah. Ik wens je veel sterkte de komende maanden toe.
@Wil - Ja, op zo'n cruiseship kan ik me dat ook inderdaad helemaal voorstellen. Ik zou claustrofobisch worden als ik daarop moest wonen.
@Ineke - Dank je, ja, het zijn vreemde tijden. Net toen we na Saskia's graduation dachten dat de stress voorbij was kregen we die brand. Maar ja, zolang het geen personen betreft houd ik me maar voor
Een reactie posten