Zooooooo moe!

Gisteravond werd het toch weer later dan we wilden, maar vanochtend zijn we toch allemaal al om half negen op.  Rick vertrekt meteen naar het huis waar hij nog van alles wil doen.  Ik vind het vervelend dat ik niet mee kan helpen, maar ik voel me ziek in die rooklucht en Rick heeft nergens last van.

Kai en ik gaan beneden ontbijten.  Ik bestel een eiwitomelet met verschillende groentes, erg lekker.  Dan gaat Kai met Cosmo, die hier zeer veel aandacht krijgt, wandelen.  Ik neem mijn Kindle mee en ga Christine's nieuwe boek verder lezen terwijl ik op de elliptical sport.  Het begon wat langzaam, maar nu ben ik er helemaal in.  Echt zo leuk en goed van haar dat ze nu een gepubliceerde auteur is!

Tijdens het sporten merk ik dat mijn energie maar heel laag is.  Ik doe een uur, maar voel me als een slappe vaatdoek!  Op de kamer kleed ik me alvast in mijn oranje voetbalshirt en loop daarna naar het pleintje om de wedstrijd Belgie-Argentinie op het grote scherm te kijken.  Ik zie er geen Belgen, maar wel des te meer Argentijnse shirts.

Het is weer erg lekker weer, zo'n 27 graden en lage luchtvochtigheid.  Ik ga in de schaduw van een boom zitten naast een vriendelijke Zuid-Amerikaan.  Hij is geen Argentijn, maar wel voor Argentinie.  We hebben het ook nog even over de Nederland-Costa Rica wedstrijd en zien dan Belgie met 1-0 verliezen.

Om de een of andere reden heb ik helemaal geen ondergoed meer  dus heb maar besloten wat nieuws te gaan kopen na de wedstrijd.  Waarschijnlijk hebben we een zak met wasgoed in Moab laten staan.  Target brengt redding, zo handig om die nu op loopafstand te hebben!

Kai en ik eten Noodles als lunch in het warme zonnetje.  Ook dat restaurant ligt in dit winkelcentrum.  De pasta fresca smaakt erg lekker!  Rick sms-t dat de omgevallen boom al weg is gehaald door een bedrijfje dat toevallig langskwam.  Weer een zorg minder, want de kans dat hij op onze schuur zou vallen was vrij groot.

Na het eten rijd ik naar Vienna om medicijnen op te halen bij Rite Aid.  Daar haal ik ook vuilniszakken voor Rick.  Bij Petco koop ik een nieuw kussen, eten en botjes voor Cosmo.  Overal zorgt mijn oranje voetbalshirt voor leuke conversaties.  De verkoper bij Petco is zelfs zo vol over voetbal en Nederland dat ik mijn excuses moet maken wil ik niet te laat zijn voor het begin van de wedstrijd.

Op de terugweg gooi ik de van vol en maak een foto van oranje Afrikaantjes voor mijn dagelijkse "kleuren" themafoto.  Die lijkt me wel toepasselijk voor vandaag.

Met Kai en Rick loop ik weer naar het grote scherm van Mosaic District.  Daar zitten al veel mensen, waaronder ook een paar met oranje t-shirts.  We zwaaien naar elkaar, maar concentreren ons op de wedstrijd.  Het merendeel van de toeschouwers hier zijn voor Costa Rica en wat een nagelbijterwedstrijd wordt het!

Net voor de penalties krijgen we een tafeltje in de bar bij Matchbox.  Gelukkig gaat het helemaal goed voor Nederland.  Echt knap dat Krul twee penalties stopte!!!  Het eten smaakt dan ook extra lekker, tonijn tartaar en krab met avocado salade, twee voorafjes, voor mij.

Vanavond gaan de buren en Rick vuurwerk afsteken op ons pleintje, maar ik heb veel pijn en ben erg moe.  Ik besluit dus in de kamer te blijven rusten hoe leuk ik het vuurwerk ook altijd vind.  Niet veel later krijg ik een sms van Rick dat hij een lekke band heeft.  Hij is ook zo moe en dit is weer een tegenslag!  We lopen allemaal op ons tandvlees.

Kai's auto start ook al niet, maar gelukkig doet die van Saskia het nog wel.  Hopelijk slapen we vannacht allemaal heel erg goed en is morgen de energie weer zo'n beetje terug.

Zondag

Alweer heb ik maar zeer matig geslapen en kon mijn brein weer niet uitzetten.  Rick staat bijtijds op om ontbijt te halen, want hij wil verder in het huis.  Ik blijf nog even liggen hopend dat een pijnstiller zijn werk zal doen.

Na het ontbijt en koffie breng ik Rick naar ons huis.  Onderweg bepraten we dat ik net zo goed kan wachten tot hij zijn reserveband op zijn auto heeft gedaan en hem dan kan volgen naar Just Tires.  Zo hoeft Rick geen uren waarin hij van alles thuis zou kunnen doen te verknoeien met wachten op die band.

Het lukt Rick eerst niet de krik onder zijn auto te krijgen en dan bedenkt hij zich dat dat is omdat onze oprit helt.  Als Rick de auto verzet naar de straat gaat het goed en doet hij zijn reserveband erop.

Intussen ben ik even naar het zwembad gelopen waar het "adult swim and coffee" is.  Onze buren Chuck en Lorraine zijn daar en Niall en Serena ook.  Ik bespreek de katten nog eens met Lorraine.  Meike "woont" al bij hen en Snickers en Flapjack zullen morgenochtend volgen.

Bij de bandenzaak blijkt men Ricks band niet op voorraad te hebben.  Hij zal zijn auto dus pas morgen terugkrijgen.  Gelukkig werken de van en Saskia's auto nog.  Ik heb mijn plan om te gaan sporten met al dit gedoe maar opgegeven. Misschien is een dag echt niets doen wel goed.

"Kleuren" dagelijkse foto

Rick gaat verder in huis en om toch wat nuttigs te doen haal ik lunch voor hem en mezelf in Vienna.  We eten het buiten op ons bankje voor het huis op, daar ruiken we de rook tenminste niet.  Zelfs op het deck begon ik te hoesten en kreeg brandende ogen, helaas, want ik vind het zo lekker daar te zitten!

Op Ricks aanmoediging besluit ik de middag in ons zwembad door te gaan brengen.  Klein probleem alleen, ik heb geen baddoek.  Alweer brengt Target uitkomst.  Ik koop er een supergoedkope baddoek en ook wat tennisballen om mijn schouders te "rollen".

In de hotelkamer eigent Cosmo zich ook gelijk een van de drie tennisballen toe.  Hij begint langzaam te wennen hier.  Hij eet ook gelukkig weer en Kai is er de hele tijd, dus Cosmo is niet alleen.

Na mijn bikini aangetrokken te hebben rijd ik naar het zwembad.  Ik probeer het water daar, maar geloof het of niet het is me te koud.  Ik voel me toch te lui om baantjes te gaan trekken, dus neem een ligstoel en ga lezen.

Als ik Christine's boek uitheb loopt het tegen vijven en ik sms Rick dat ik terug naar het hotel ga.  Daar klets ik bij met Christine, die toevallig ook vanwege waterschade in haar keuken de komende negen dagen ook in een hotel moet.  Zij weet dus, al is het voor hun een stuk korter, hoe wij ons voelen.

Ook mijn zusje belt en we kletsen wat bij.  Haar kinderen zijn natuurlijk erg geschrokken van de brand.  Jammer dat zij er ook getuige van moesten zijn.  Het was al traumatisch voor ons volwassenen, laat staan voor een zes, negen of twaalf jarige.

Rick brengt Zpizza mee voor het avondeten en we eten samen met Kai.  Dan vertrekt Rick terug naar het huis waar hij vannacht ook zal slapen.  Morgenochtend vroeg komen de verhuizers.  Hopelijk krijgen we morgen ook een datum wanneer er met de reparaties begonnen zal worden, want dan kunnen we aftellen tot we weer terug kunnen verhuizen.