Meadowlark Gardens

Vanochtend hoef ik nergens te zijn en blijf dus lui tot kwart voor negen in bed liggen.  Dan kleed ik me aan om op mijn gemak te gaan ontbijten.  Een van de medewerksters van het restaurant ziet me en vraagt of ik mijn gewoonlijke eiwitomelet wil.  Eigenlijk had ik iets anders in gedachten, maar ze vraagt het zo vriendelijk en het is gezond dus ik zeg ja.

Intussen lees ik de Wall Street Journal en luister ongewild naar CNN.  Dat laatste ga ik niet missen straks, het is een en al kommer en kwel wat er langs komt.  Ik luister altijd naar WTOP, de plaatselijke nieuwszender, in de auto, maar zo bij het ontbijt vind ik het moeilijk te verteren.

In de sportruimte stel ik de elliptical op aerobics training en een hoog niveau in.  Terwijl ik sport belt Rick dat zijn vlucht uit Albuquerque ernstig vertraagd wordt door onweer in Houston.  Echt balen, want hij zou zo mooi net voor het avondeten thuis zijn.  Nu moet hij waarschijnlijk een latere aansluiting nemen in Houston.

Als ik de 10000 stappen heb bereikt in iets meer dan een uur ga ik naar boven om me klaar te maken.  Dan ga ik vast in de lobby op Anja wachten, want dit keer komt de schoonmaakster al vanochtend.  Anja komt met nog een verlaat verjaarscadeautje voor mij, heerlijke wijn en trail mix. 

We vertrekken eerst naar Vienna waar we gaan lunchen bij Bazins.  Op de stoep voor het restaurant zwaait er opeens iemand naar mij.  Het is buurtgenote Mary, die net weer terug is na een aantal jaren in Stuttgart te hebben gewoond.  Het is leuk haar weer te zien.

We krijgen een tafeltje in het restaurant en ik weet eigenlijk al wat ik ga bestellen.  Ik kan het niet laten de salade met zalm met een korstje van mosterdzaad te nemen, die is zo lekker!  Anja neemt een er ook erg lekker uitziende kipsalade. Na afloop zie ik Patrick, de chef van het restaurant zitten, en vertel hem hoe goed onze gerechten ons bevielen.  Hij sport ook bij Anytime Fitness dus kent mij daarvan.

Het is alweer een aantal maanden geleden sinds ik bij Meadowlark Gardens ben geweest en ik stelde Anja voor daarheen te gaan om te fotograferen.  Anja heeft er een lidmaatschap voor en daarmee mag ik ook gratis naar binnen. 

We lopen door de vlindertuin en naar de vijvers.  Wat een genot is het weer hier, al die kleuren!  We zien in een van de vijvers ook een muskusratje zwemmen en eten.  Verderop staat een statige reiger, die opvliegt als wij te dichtbij komen naar zijn smaak.

Het is volop genieten en we nemen lekker de tijd.  Intussen is Rick eindelijk in Houston aangekomen en heeft inderdaad zijn aansluiting gemist.  Gelukkig kan hij met de latere vlucht mee, maar mist zo wel het avondeten.  Jammer, want Katja is ook onderweg naar huis en zal voor het eten hier zijn.

Als we uitgefotografeerd zijn rijden Anja en ik terug naar Vienna.  Nu we toch in de buurt van ons huis zijn stel ik voor daar even doorheen te lopen.  De schilders zijn nog volop aan het werk en zullen morgen terugkomen.  Ook ligt het laatste tapijt er nog niet.  Hopelijk wordt dat morgen gelegd.   Ik probeer niet te hard te hopen, maar ergens volgende week terugverhuizen zou wel fantastisch zijn!

Bij het hotel nemen Anja en ik weer afscheid.  Ik ga op de kamer in afwachting van Katja de foto's van vandaag alvast sorteren en een deel van dit blog schrijven.  Via Facebook heb ik ook een aantal oude collega's teruggevonden en "praat"  (of liever schrijf) ook met hen bij.

Op het terrasje van Le Pain Quotidien bestel ik een rose en lees verder in mijn boek.  Katja sms-t dat ze Django in onze tuin zet en ddan hierheen komt.  We gaan, hoe kan het ook anders, sushi eten bij Passion Fin. 

Onze borden zijn ware kunstwerken en het smaakt ook nog eens heerlijk.  We kletsen fijn bij en Katja vertelt over haar werk met de orgaandonor kadavers.  Ze vindt het wel jammer dat ze maar weinig gevallen toegewezen krijgt en daardoor er niet mee door kan gaan.  Morgen heeft ze een sollicitatiegesprek voor een baan bij een cardioloog hier in de buurt.  Allemaal dus even hard duimen voor haar!

Rick komt eindelijk na al zijn vertragingen ook terug en krijgt Katja dus ook nog even te zien.  Dan gaat Katja terug naar ons huis waar ze vannacht in de basement zal slapen met Django.  Ze hadden ook hier in het hotel bij ons kunnen logeren, maar Katja vond het zonde van de $75, die Django dan zou kosten.

Foto's van vandaag staan hier.