Tweede verhuisdag

Wat is het heerlijk om weer in ons eigen huis wakker te worden, al zegt Rick nauwelijks te hebben kunnen slapen.  Ik gelukkig wel en om acht uur zijn we alle drie uit de veren.  Rick maakt koffie en eindelijk kunnen we zonder allerlei vreemden om ons heen ontbijten.  Nou ja, dat kon in het hotel natuurlijk ook wel, maar dat was in de slaapkamer en dat vond ik nog erger om de een of andere reden.

Tegen negenen zijn er weer allerlei mensen bezig in huis.  De verhuizers beginnen met het in elkaar zetten van de bedden en dragen de rest van de dozen naar binnen.  De lamellen worden aangebracht, nieuwe boven en schoongemaakte beneden.  En alle electronica worden weer geinstalleerd.  Die zijn door weer een ander bedrijf gereinigd.

Met al die bedrijvigheid en onze elliptical nog niet in elkaar gezet ga ik toch maar even naar de sportschool voor wat cardio.  Sharon is er ook en wenst me een fijne reis. 

Op de terugweg haal ik bij Rite Aid wat medicijnen en benodigdheden waaronder Icy Hot spray om op mijn pijnlijke schouder- en nekspieren te spuiten.  Rick is er vanavond niet om me in te smeren en met een spray kan ik die spieren beter bereiken.

Omdat Cosmo toch telkens in de basement moet verblijven vanwege al de werkmensen breng ik hem maar vast naar de kennel.  Ik vind het altijd moeilijk hem daar achter te laten.  Hij kijkt me altijd zo zielig aan, maar ze zijn dol op hem daar en hij heeft het er goed.

Op de terugweg haal ik eerst geld om de verhuizers een fooi te geven.  Die doen zulk ontzettend goed werk dat ze daar een flinke van verdienen.  Ze zorgen helemaal dat alles naar onze zin wordt opgesteld.  Katja's kamer ziet er bijvoorbeeld helemaal goed uit en haar vroegere bed in de sport/logeerkamer boven ook.

Bij Panera haal ik lunch voor ons drieen.  De keukentafelstoelen staan er allemaal weer en we eten gezellig met zijn drieen.  Dan gaan Rick en Kai snel inpakken en nemen we voor twaalf dagen afscheid.  Ik vind het zo leuk dat Rick nu echt een vader-zoon reisje maakt met Kai.  Ik heb daar natuurlijk veel meer gelegenheid toe dan hij.

Niet veel later nemen de verhuizers na meer dan 250 dozen en de meubelen naar binnen te hebben gesjouwd afscheid.  Een ontzettend aardig viertal is het en ze zijn heel blij met de fooi.  We beloven ze uit te nodigen als we ons feestje houden om te vieren dat alles weer bij het oude is.  Dat vinden ze een leuk idee.

Maar goed dat ons king bed er nog niet is!

 

Het is zulk lekker weer dat ik mezelf een paar uurtjes lezen in de zon gun.  Een paar buurvrouwen komen me welkom thuis heten en even bijkletsen.  Ook laat ik Lorraine het nieuwe alarmsysteem zien.  Terwijl wij weg zijn gaan zij onze katten af en toe los in ons huis laten zodat ze kunnen wennen.  Snickers is al een paar keer binnen geweest, maar hij laat duidelijk blijken niet goed te weten wat ervan te denken.

Sommigen van onze buren hebben al voor Halloween versierd.  Dat zal bij ons nog even duren.

Dan besluit ik toch nog een aantal dozen te gaan legen.  Iedere doos brengt ons dichter bij weer helemaal "als vanouds" tenslotte.  Ik begin met de keuken.  Het is wonderlijk hoe je spullen dagelijks ziet, maar als je ze drie en een halve maand niet gezien hebt herinner je je niet waar ze hoorden.  Gelukkig heeft Rick voor alles werd weggehaald overal GoPro video's van gemaakt.  Die hebben we al regelmatig geraadpleegd.

Tegen zevenen draag ik de lege dozen naar buiten en bestel avondeten van de Chinees.  Dat smaakt na het zo lang niet te hebben gegeten ook bijzonder goed.  Nu nog lekker de Voice kijken helemaal alleen in huis wat nog nooit eerder is voorgekomen.  Dan vroeg naar bed, want de wekker gaat morgenochtend voor dag en dauw.