Via Londen en Brussel naar Utrecht

Zaterdag

Net na zessen zijn we alle drie uit de veren.  We pakken de laatste dingen in, drinken koffie en thee en Saskia eet ontbijt.  Keurig om zeven uur komt de bestelde taxi voorrijden.

De chauffeur is wat eigenwijs (lees onaangenaam) en weigert onze gewoonlijke weg te nemen.  Volgens hem is die te ijzig.  Hij neemt dus de I-66 en route 28.  Qua tijd zal het niet veel uitmaken, maar qua mijlen wel en we moeten uiteindelijk zeker zeven dollar meer dan gewoonlijk neertellen.  Rick geeft hem dan ook de minimum aan fooi.

De hoofdterminal van Dulles Airport, ontworpen door dezelfde architect als van de St. Louis Boog, Eero Saarinen

Bij de United Premier balie zijn we snel ingecheckt en ook de TSA Pre verloopt voorspoedig.  Saskia moet door de rij van medereizigers, die geen Pre hebben, maar dat gaat ook gesmeerd.  Binnen het kwartier staan we dus op de trein voor de C terminal te wachten.

Voor het maandelijkse fotografie thema heb ik voor vandaag “Patroon” of “Lijnen” gekozen. Ik maak een heel aantal foto’s hier, die aan die voorwaarden voldoen.  Dan komt de trein en lopen we naar onze gate C5.

Rick en ik halen ontbijt van Potbelly.  Ik vind hun flatbread met ham, ei, kaas en champignons erg lekker.  Ook lopen we wat drankjes voor onderweg.  Saskia heeft al alles mee aan proviand wat ze nodig zal hebben.

Keurig om tien over half negen kunnen we aan boord van de 757, die ons naar Londen gaat brengen.  We vertrekken dan ook precies op tijd en volgens de piloot zullen we minstens een half uur voor op schema aankomen.

We hebben ieder ons eigen tv schermpje en eerst kijk ik een aflevering van de Antiques Roadshow, de Amerikaanse Tussen Kunst en Kitsch.  Dan wordt er lunch geserveerd.  De keuze is kip met groentes, pasta en Indiaas vegetarisch (die laatste is veganistisch, maar Saskia heeft geen trek).  Ik kies de Indiase maaltijd en die smaakt me zeer goed.

Na de lunch kijken Saskia en ik allebei naar Big Hero 6.  Wat een onverwachts leuke film is dat! Ik raad Rick, die er om de een of andere reden geen interesse in heeft, aan hem toch echt te kijken.

Mijn volgende keus is  The Imitation Game, een heel ander genre.  Het verhaal grijpt me meteen, zeker over de mens Alan Turing.   Vreselijk hoe zo’n briljant iemand zo kapot werd gemaakt door homofobie dat hij zelfmoord pleegde!

Intussen komt het cabinepersoneel telkens langs met jus d’orange en water.  Het valt me echt op dat United’s service enorm verbeterd is de afgelopen paar jaar.  Grappig op deze vlucht is dat er geen vrouwelijke flight attendants zijn.  Het gebeurt niet vaak dat het een compleet mannelijke crew is.

Na een deel van dit blog te hebben geschreven begin ik eindelijk eens aan het eerste seizoen van House of Cards.  Ik wil dat eigenlijk al heel lang kijken, maar heb geen Netflix.  Nu heeft Xbox seizoen 1 en 2 en heb ik die gedownload.  Ik kijk ademloos de eerste twee episodes, ik wist wel dat het een serie naar mijn hart zou zijn (en de beelden van Washington zijn ook erg leuk).

Een uur voor we landen krijgen we een broodje kaas en kalkoen, chips en M&M's.  De flight attendant biedt Saskia aan een salade uit de eerste klas te gaan halen, zo aardig!  Saskia heeft echter al heel wat gesnackt en geen trek.

Na een heel rustige vlucht zonder turbulentie landen we drie kwartier voor op schema op Londen Heathrow.  Saskia en ik zijn met onze EU paspoorten zo door de controlepoortjes en Rick hoeft ook niet lang te wachten.

Terwijl Rick een sim kaart voor zijn telefoon koopt en wat geld wisselt halen Saskia en ik de bagage van de band.  Een taxi is snel gevonden en ons hotel, de Park Inn by Radisson, ligt vijf minuten van het vliegveld.

We hebben twee kamers geboekt en krijgen die op de vierde verdieping.  Rick en ik frissen ons even op en gaan dan naar de lounge beneden voor een hapje en een drankje.  Saskia verkiest op haar kamer te blijven computeren.

Het is een gezellige lounge en we bestellen een biertje en wijntje en beiden een gerookte zalm sandwich.  Natuurlijk is het voor ons gevoel een stuk vroeger dan hier, maar ik denk toch tegen middernacht moe genoeg te zijn om te slapen.  Heerlijk om op deze manier een nachtvlucht te voorkomen!

Zondag

Wat een heerlijkheid om gewoon in een bed te kunnen slapen, in plaats van doezelen in een vliegtuig.  Ik slaap wel niet zo goed als ik zou willen, maar sta om acht uur toch zeker frisser dan na een nachtvlucht op.  Ook Rick en Saskia vinden dit de manier van naar Europa reizen.

We maken ons klaar en checken uit het hotel.  Buiten wachten we op de bus, die om negen zou moeten komen.  Maar negen uur komt en negen uur gaat en geen bus.  Ook tien minuten later niet, dus Rick gaat eens informeren. 

Ondanks dat ik net kaartjes heb gekocht en om hulp vroeg daagde het kennelijk bij de receptionistes niet dat wij die bus nodig hadden.  Voor Rick wordt er gebeld en eindelijk, meer dan een kwartier te laat, komt hij dan voorrijden.

Achteraf gezien hadden we gewoon een taxi moeten nemen.  De bus stopt ook nog bij een ander hotel en gaat eerst naar terminal 1 en 3 voor hij ons eindelijk bij terminal 2 afzet.  De taxi zou sneller en goedkoper (met drie personen kostte de bus 15 pond, de taxi gisteren 12 pond) zijn geweest. 

Gelukkig hebben we ruim de tijd en we worden goed geholpen bij de check in van Brussels Airlines.  Zoals vorig jaar oktober weten ze ook nu hun gate nog niet en moeten we de monitoren in de gate houden.  Ook mogen we naar de Lufthansa lounge, omdat Rick Star Alliance Gold is.

De veiligheidscontrole verloopt vrij soepel, hoewel ik om de een of andere reden blijf "piepen" in het poortje.  Ik moet dus gefouilleerd worden. Natuurlijk vindt ze niets, alleen mijn Fitbit op mijn bh.  Als ik uitleg dat het een stappenteller is mag ik door.

Die Lufthansa lounge vond ik wel leuk klinken, maar Rick wil gewoon de winkels bekijken en ontbijt eten bij een restaurant.  We eten in een "Britse pub", een lekker ontbijt van roerei met gerookte zalm en toast voor Rick en mij en een vruchtensalade voor Saskia.

Daarna kopen we nog wat bij W.H. Smith en Rick geeft Saskia een kleine Paddington van de mini Harrods winkel.  Eindelijk wordt onze gate afgeroepen en blijken we vertraging van ongeveer een half uur te hebben.

Eenmaal aan boord hebben we stoelen bij de exit.  Dat betekent bij deze maatschappij dat je geen bagage aan je voeten mag hebben.  Dat herinnerde ik me nog van vorig jaar en maan Rick en Saskia hun spullen boven ons hoofd te plaatsen.

Daar wil Rick echter niets van weten en ik zie anderen ook hun tassen gewoon onder de stoel leggen, dus twijfel aan mijn herinnering.  Maar die is echt nog wel prima, want net voor vertrek moeten al die tassen inderdaad bovenin. 

Het uurtje naar Brussel verloopt snel.  Daar moeten we door de paspoortcontrole en daar staat een enorme rij!  Saskia en ik zijn er met onze Europese paspoorten nog redelijk snel doorheen, maar voor Rick duurt het bijna drie kwartier!

Saskia en ik hebben inmiddels de tassen al van de band gehaald en we lopen naar Sixt om onze auto op te halen.  Daar biedt de heel vriendelijke medewerkster ons een 9 personen van aan in plaats van de 7 personen van, die we hebben geboekt.

Bekend met de toch kleinere Europese auto maten gaat Rick akkoord met de grotere van.  Het duurt even voor de medewerkster de sleutel heeft gevonden en dan kunnen we hem op gaan halen.  We lopen erheen en Rick ziet de van als eerste. 

Hij schrikt zich lam!  Het is even een bakbeest!  Daar wil Rick niet mee rond gaan rijden in Nederland.  Hij gaat terug om deze om te wisselen voor de 7 personen van, die wel te doen is.  Dit alles neemt allemaal meer tijd dan we gedacht hadden, dus ik zend  een berichtje naar Rosemarie dat we nog wat vertraagd zijn.

Eindelijk verlaten we dan dus het vliegveld van Brussel in een zeer comfortabele van. We rijden naar Colin en Rosemarie, vrienden van ons, die 23 jaar geleden weg uit Washington verhuisden.  Rosemarie heb ik door de jaren heen, voor het laatst zelfs nog in oktober, vrij regelmatig gezien, maar dit is voor Rick en de Brit Colin de eerste herontmoeting in al die jaren!

We hebben natuurlijk geen kans gehad lunch te eten en zijn zeer dankbaar dat Colin een heerlijke pittige linzensoep met versgebakken brood en rookworst (behalve voor Saskia) heeft gemaakt.  We eten nota bene buiten!  Zo lekker warm is het.  Wat een verschil met de sneeuw en kou, die wij achterlieten (hoewel het vandaag bij ons ook 14 graden werd zag ik).

Colin en Rosemarie hebben een foto van ons vieren vlak voor zij vertrokken en we laten Saskia een nieuwe maken.  Ik vind Rick het minst veranderd, maar dat vindt hij zelf niet. 

Jammer, dat alles op het vliegveld zo lang duurde, want nu hebben we minder tijd hier.  Kai zal ons in Utrecht treffen en sms-t dat hij al op de kamer daar zit.  We nemen afscheid van Colin en Rosemarie en Rick en Colin hopen dat de volgende ontmoeting een stuk minder dan 23 jaar zal duren!

De rit van Brussel naar Utrecht verloopt voorspoedig en een uur en drie kwartier later rijden we de Domstad in.  Daar is de wedstrijd tussen FC Utrecht en AZ net afgelopen, Utrecht won 6-2.  We komen dus even in verkeer te staan, maar lang duurt het niet.

Niet veel later rijden we het parkeerterrein van het Grand Hotel Karel V op.  We parkeren de van en slepen de bagage naar binnen.  Daar worden we allervriendelijkst begroet en de bagage ook naar onze kamer gebracht. 

We hebben allemaal alweer trek dus gaan op zoek naar een leuk restaurant. Dit hotel ligt werkelijk prefect!  We lopen zo het centrum in.  Bij Sirtaki, onder de rook van de Domtoren, vindt Saskia ook iets wat zij kan eten op het menu.

Dit restaurant is een aanrader!  Heerlijk eten, ik heb de garnalencocktail en de visspies.   De mannen een vleesgerecht en Saskia pasta, want helaas had het gerecht dat ze lekker vond toch kaas, ondanks dat dat niet bij de ingredienten op het menu stond.  Dat komen we overal tegen, waarom restaurants zo'n toch vrij belangrijk ingredient vaak weglaten is een raadsel.

De bediening is ook heel attent.  We krijgen ouzo en olijven gratis vooraf en ook een mandje met broodjes en boter.  Bij elk hoofdgerecht kun je gebruik maken van hun salad bar, ook lekker.  We hebben er een gezellige en zeer smakelijke maaltijd.

Rick wil nog even onder de Dom doorlopen en dan gaan we terug naar de hotelkamer. Daar kijk ik nog wat tv, Zondag met Lubach.  Hm, tja.  En ik schrijf dit blog.  Morgen een drukke dag voor de boeg, dus slaaptijd!