Onze webcam

Cul-de-sac Cam

woensdag, maart 25, 2015

Liefhebbende leeuwen en tijgerende tijgers

Vannacht heb ik het best koud gehad en op mijn telefoon zie ik dat we een "freezing rain advisory" hebben.  Alleen is het droog buiten en het vriest niet.  Als ik beneden kom vallen er inderdaad een paar spetters, maar verder niet.

Toch betekent het dat de lente nog steeds niet echt gearriveerd is.  De eekhoorn en cardinaaltjes komen dan ook lekker van ons proviand op het dek genieten.  Binnen bloeien de tulpen en hyacinten mooi.


Na een ontbijt van wafels met Old Amsterdam smeerkaas en koffie dwing ik mezelf tot een uur op de elliptical.  Al lezend en spelend op mijn telefoon gaan er zo 55 minuten voorbij.  Dan hoor ik opeens een stofzuiger beneden.  Aangezien Kai die nooit gebruikt maak ik eruit op dat de schoonmaaksters zijn gearriveerd.

Gauw spring ik dan maar onder de douche.  Die laatste vijf minuten van mijn sportroutine maken ook niet uit.  Ik ga volgende week wel vragen of ze 's middags kunnen komen.  Dan kunnen Kai en ik gewoon zorgen niet voor hun voeten te lopen.

Anja komt om half twaalf en we gaan eerst in Vienna bij Noodles & Company lunchen.  Anja probeert ook eens de Tuscan fresca, die ik altijd erg lekker vind.  Dan rijden we naar de dierentuin in Washington.

Zonder problemen bereiken we de parkeerplaats.  Dat is weleens anders als het druk is hier.  Maar vandaag laat ik mijn Fonz kaart (Friends of the National Zoo) zien en hoef zo de $22 voor het parkeren niet te betalen.  Ik neem me weer eens voor vaker te gaan, zodat ik de kosten van de kaart eruit krijg.

We lopen eerst naar de leeuwen en tijgers en worden daar getrakteerd op zeer actieve dieren.  We zien de leeuwenvader met zijn zes kinderen en hij laat even zien dat ze hem lief zijn.  De jonge tijgers spelen hard.  Alleen de oudere tijger ligt te slapen.

Anja krijgt een sms van haar man of ze hem naar de metro kan brengen om kwart over vier.  Dat geeft ons wel tijd om alle grote dieren te bezoeken, maar we moeten de tijd wel in de gaten houden.  We lopen richting de panda's en zien intussen de orang oetans "oversteken" boven ons hoofd.  Zo leuk om te zien!

Onderweg lopen we door het olifantenhuis en zien de twee jongste olifanten.  We hopen de panda's buiten te zien, maar die zijn binnen.  Bao Bao, die intussen alweer anderhalf jaar oud is, ligt vredig te slapen.  Haar moeder Mei Xiang zit wel lekker te eten.  De vader is buiten zicht.

We lopen terug via de gorilla's, die ook al niet buiten zijn ondanks de zon, die intussen vrolijk schijnt.  Binnen zien we ze toch lekker actief zijn.  Helaas is het glas heel vies en foto's zijn moeilijk te maken. 

In ieder geval hebben we de meeste dieren heel actief gezien.  We lopen terug naar de van en met een half uurtje zijn we terug bij ons huis.  Anja gaat gauw huiswaarts en ik loop ons schone huis binnen.  Dat is op woensdag altijd om door een ringetje te halen.

Kai neemt net Cosmo mee voor een wandeling.  Ze blijven lekker lang weg.  Goed voor de hond, maar ook voor Kai, die vrijwel niet buiten komt op het moment.  Hij werkt nog steeds aan dezelfde catalogus.  Rick en ik hebben hem aangeraden te vragen per uur betaald te worden, i.p.v. per woord.

Vastbesloten om vandaag de Jan van Haasteren puzzel af te krijgen ga ik daaraan verder.  Hij lijkt bijna af, maar het valt nog niet mee! Ik ben al zeker een uur bezig als Rick thuiskomt.  Hij kondigt aan wat in de tuin te gaan werken en over twintig minuten te komen helpen met de puzzel.

Optimistisch zeg ik in die twintig minuten de puzzel wel af te zullen hebben.  Niet dus!  Pas om kwart over zeven leggen we het laatste stukje neer.  Deze puzzel leek makkelijker dan het concert, maar er was aan het einde zoveel groen over dat het juist toen moeilijk werd.  Maar hij is klaar, op naar de volgende (de puzzel, die we in Nederland van Naomi kregen)!
Klaar!

Het is alweer even geleden dat we Japans aten en ik haal Rick over naar Sushi Yoshi te gaan voor het avondeten.  Het is er druk en we kunnen gelukkig nog net het laatste tafeltje voor twee veroveren.  De mensen na ons vissen achter het net.

Dit is mijn favoriete Japanse restaurant, want je kunt de sushi en sashimi per stuk bestellen.  Overal elders zijn het twee stuks.  Ik bestel dan ook een lekkere mix van vis en een groente rol en tonijn rol.  Rick vindt de rollen altijd het lekkerst en neemt daar verschillende van.  Voor Kai nemen we een kip katsu mee terug.

Moe van de drukke dag kijken we thuis een hele rits "sitcoms".  Eerst The Middle, dan The Goldbergs (wat een leuke nieuwe comedy is dit!) en dan Modern Family.  Morgen krijgen we een echt voorproefje van de warmte, ik kan niet wachten!
Meike geeft Cosmo een schoonmaakbeurt

Foto's van de dieren staan hier

PS: En dan ben ik weer benieuwd wie hier uit Metslawier, Friesland of Okotoks, Alberta meeleest?  Kortom, ik vind het altijd leuk te weten wie mijn blog zoal bezoeken.


8 reacties:

Anja zei

Daar ben ik ook wel benieuwd naar want deze personen uit Metslawier, Friesland en Okotoks lezen ook bij mij mee. Grappig toch !?

Anoniem zei

Heerlijk zo een spik en span huis terwijl jij gewoon iets leuks doet.
Het is zo schattig om de foto's te zien waarop Cosmo gelikt wordt door Meike.
Geniet van de warme dag, wat een verschil weer met de andere dagen.
Groet, Bea

jolanda zei

Ik lees mee vanuit of Grubbenvorst of Sevenum volgens je blog, maar ik woon in geen van beide en ben daar ook niet als ik je blog lees. Ik woon er wel in de buurt. Wat dat betreft klopt de plaatsbepaling niet helemaal.

Jurgen de Bruin zei

Wat zijn die welpjes groot geworden in 1 jaar tijd! Ik vond de zoo erg mooi in Washington alleen was ik liever bij de parkeerplaats begonnen dan bij de Metro. :-) Ik leg het verder niet uit, het moet een verrassing blijven voor de mensen die nog willen gaan. Groetjes uit Amsterdam/Sliedrecht

Anoniem zei

ik lees vaak ook mee met je interessante verhalen. groet
opa van Teddie

Anoniem zei

Ja, schuldig ! Vanuit Okotoks... Ik lees al jaren mee op je blog en op die manier waarschijnlijk ook op die van Anja terecht gekomen :-)
Beiden blijven schrijven, de verhalen en de foto's zijn altijd leuk om te lezen.
Groetjes Yvonne uit Okotoks.

Petra zei

@Anja - Ha ha, zeker grappig!

@Bea - Het was een waar genot, helaas blijft het nog niet

@Jolanda - Ja, dat zie ik bij Katja op FB ook, nooit in haar eigen woonplaats. Het zal wel met het IP adres te maken hebben

@Jurgen - Het is best nog een flinke wandeling vanaf het metrostation

@Opa van Teddie - Superleuk dat u ook meeleest! Doe de groeten aan Teddie en vooral haar ouders!

@Yvonne - Wat leuk dat je een berichtje achterliet! Bijzondere naam heeft jouw woonplaats, is het dicht bij Calgary?

Nel (Kyiv) zei

Ik lees vanuit Moskou mee maar dat weet je vast wel. Via jouw blog ben ik ook bij Anja gaan kijken....
Omdat wij zelf 8 jaar in Amerika hebben gewoond blijft het Amerikaanse leven toch trekken...