De zon wekt me alweer heel vroeg. Ik doezel nog even door, maar sta dan om half negen op. Ik pak mijn spullen alvast zoveel mogelijk in en ga dan naar Duck Donuts voor een laatste ongezond, maar oh zo lekker, ontbijt.
Dit keer heeft Kai ook de maple icing met bacon en ik dezelfde. Kai's tweede donut is chocolade icing met hagelslag en samen delen we een geglazuurde donut met regenbooghagelslag. We eten het buiten met zicht op de sound op.
Precies op ons schema van elf uur vertrekken we. Kai werkt en ik rijd. De rit verloopt voorspoedig en Waze leidt ons een paar keer om slecht verkeer heen, zodat we zonder file om een uur of kwart over een halverwege zijn en bij Colonial Williamsburg.
Dit vind ik altijd zo'n leuk plaatsje en Kai en ik besluiten er te gaan lunchen. Ik heb nog steeds last van mijn rechterbeen en een pauze is me zeer welkom. Ik parkeer de van in het historische gedeelte en langs de leuke huisjes lopen we naar Market Square.
Daar weet ik het Trellis restaurant. We krijgen een tafeltje in de schaduw op hun gezellig terrasje. Kai neemt hun overheerlijk klinkende croque monsieur, maar ik houd het na de donuts e.d. eens heel gezond. Ik kies de salade met gerookte en gegrilde zalm, ontzettend lekker!
Dan zetten we onze tocht voort en opeens maakt Waze onze aankomsttijd steeds later. Oei, dat belooft niet veel goeds! En inderdaad, zo'n vijftig kilometer verder komen we stil te staan. Op de tegenoverliggende helft van de weg komt helemaal geen verkeer voorbij, altijd een veeg teken.
We rijden stapvoets verder en na een tijdje zien we inderdaad een verschrikkelijk ongeluk. De hele zuidelijke richting van de snelweg is erdoor afgesloten. Wij mogen er langzaam langs. Ik moet tranen wegslikken, want het is wel duidelijk dat daar een aantal mensen niet levend uit zijn gekomen.
Later lees ik dat het om een man ging, die zijn vrouw en eenjarige kind eerst had doodgeschoten. De politie achtervolgde hem en hij vluchtte, reed de tegenliggende weghelft op en frontaal op een auto, die daar reed. Hij en de inzittenden van die auto overleden ter plekke en de inzittenden van twee andere auto's zijn met verwondingen naar het ziekenhuis gebracht (het artikel erover staat hier).
Geschokt rijden we verder. Helaas komen we onderweg langs nog een paar kleinere ongelukken en ik bedenk me dat je nog zo'n goede bestuurder kunt zijn, maar je bent voor je veiligheid net zo afhankelijk van de bestuurders om je heen. Het is een wonder dat er niet meer ongelukken gebeuren als je ziet hoe sommigen rijden!
Meestal vind ik rijden niet zo erg, maar vandaag ben ik enorm blij als ik onze oprit oprijd! Rick is ook net terug uit Seattle en de mannen helpen de van uitladen. Mijn energie is helemaal opgegaan aan opletten in het drukke verkeer. Ik heb spijt niet de mooie binnendoor route te hebben genomen. Had misschien iets langer geduurd, maar het is zoveel ontspannender rijden.
Buiten op het deck ontspannen we even en ik ga met het kleine katje boven spelen. Olive, zoals ze nu heet, gaat vanavond mee naar Bella, haar eigenaresse. Ze is schattig, maar Saskia is opgelucht haar een weekje niet te hebben, want Olive houdt haar wakker.
Zoals wel vaker hebben we thuis geen drup regen gehad. Cosmo is wel nerveus dus het heeft wel gedonderd. De voeten gaan omhoog en America's Got Talent aan, altijd een zeer onderhoudende show! Ik heb genoten van mijn dagen met Kai, maar het is fijn Rick weer te zien en zoals we hier zeggen "there is no place like home"!
Nog wat laatste strandfoto's hier
PS: Gisteravond was ik nog tot laat bezig mijn blog te schrijven toen Rick belde, Hij vroeg zich hardop af waarom ik dit nog doe en niet gewoon verder alles op Facebook. Ik antwoordde dat ik de interacties met de lezers zo leuk vind, maar de laatste tijd krijg ik bijna geen reacties meer en vraag me dus af of mensen blog moe worden? Zijn blogs iets ouderwets aan het worden? Ik ga voorlopig nog gewoon door, maar Rick zette me wel aan het denken.
52 reacties:
Heel akelig dat ongeluk, ik krijg er kippenvel van.
Ook ik krijg weinig reacties op mijn weblog en overweeg soms om te stoppen.
Toch blijf ik doorgaan omdat het voor mijzelf een soort van dagboek is geworden.
Als ik dan zie hoeveel mensen mijn weblog bezoeken vind ik het jammer dat ik maar
zo weinig reacties krijg. Ik weet dat veel mensen de dag met mijn weblog beginnen.......daar doe ik het ook voor.
En jouw weblog lees ik iedere dag met veel plezier!!
Goedemorgen, zoals je weet lees ik uw blog nog niet zo lang maar sinds ik het gevonden heb lees ik het iedere morgen bij mijn ontbijt met heel veel plezier :-) en inderdaad daar moet je dan ook op reageren, waarom ik dat niet doe, ik zeg het eerlijk geen idee, en zal mijn leven beteren ;-), hoop dat je blijft schrijven en als je het leuk vind nodig ik je ook uit op mijn Facebook zoek op Toos Cantineaux-Streefkerk niet dat het heel spectaculair is maar je krijg daardoor misschien een idee over wie ik ben. prettig weekend grtjes Toos
Wat een domper dat vreselijke ongeluk op de terugweg. Daar kun je alleen maar heel stil van worden.
Ik hoop heel erg dat je niet verdergaat op Facebook! Ik heb namelijk geen Facebook. Ik lees misschien al wel 10 jaar elke dag je blog en zou het heel erg missen!
Vreselijk als je zo,n ongeluk ziet onderweg,daar ben je gelijk erg van onder de indruk.
Vaak word er ook veels te hard gereden en word er veel geriskeerd.
Zelf rij ik nooit geen snelweg meer, het verkeer is mij te druk daar.
Ik reageer hier ook veels te weinig,wel lees ik met veel plezier en interesse steeds je blog.
Zet je deze , dezelfde blog dan ook op facebook?Want dan kun je het copieeren en plakken he.
Ook ik heb geen facebook,zou het ook erg missen als je hiermee stopte.
Maar het is jouw keus en jouw werk om het allemaal bij te houden.
Wens je een fijn weekend toe..
groetjes Joke
Heerlijk dat je leuke dagen met Kai hebt gehad en dar ongeluk....brrrrr altijd akelig zoiets...
Ik hoop van harte dat je wel je blog blijft schrijven, het lezen ervan hoort net zoveel bij mijn ochtendritueel als ontbijten...😊
Ik geniet van je verhalen en dagelijkse dingen die je meemaakt en hoop dat je nog lang blijft schrijven...
Fijn weekend!
Hallo Petra,
Doordat mijn kinderen nu al groter zijn, lees ik je blog nu meer dan vroeger (ook 's ochtends tijdens het ontbijt). Ik zou het ook jammer vinden dat je zou stoppen. Ik volg je ook op Facebook, maar dat is toch niet hetzelfde...
Je reisje naar Outer banks vond ik weer super leuk om te volgen.
Alleen jammer van de terugreis en je been.
Grt, Efie
Eigenlijk lees ik altijd het blog, maar de laatste tijd ook wel via Facebook. Ik vind het leuk om jouw reacties op de reacties te lezen, maar via FB lukt het niet om een reactie achter te laten, dus blijf ik toch het blog lezen. :-)
Vreselijk om zo'n ongeluk te zien. Ik word er ook altijd naar van als ik het zie.
Wat een heerlijke dagen hebben jullie gehad. Altijd fijn om er met goed weer op uit te kunnen trekken. Ik zit op het moment in Venetië en het is, naast fantastisch mooi, ook heerlijk om van het goede weer te genieten.
Sandra
Ik hoop dat je nog lang doorgaat met schrijven. Iedere ochtend als ik wakker wordt en nog in bed lig dan lees ik jou blog alleen ik vergeet meestal te reageren en dan denk ik doe ik straks wel maar dan vergeet ik het :(. Maar ik hoop echt niet dat je stopt.
Groetjes
Chantal
Hey Petra, ook ik geniet elke dag van je blog. Je bent één van de weinige blogschrijvers die haar dag zo uitgebreid deelt met de lezers. Het is elke keer een lang verhaal en leuk om te lezen. Voor mij ook omdat het dagelijks leven in de States mij boeit omdat ik er als kind een tijdje gewoond heb (in Richmond). Reageren komt er niet van, gemakzucht waarschijnlijk. En dat is jammer want jij steekt heel veel tijd in het schrijven van je verhaal, ik weet het.
Om je toe te voegen op FB heb ik wat schroom want ik denk dan, Petra kent mij helemaal niet.
Dus ik hoop dat je hier blijft doorgaan.
Ook ik lees je blog iedere dag, je hebt een geweldige schrijfstijl. Ik heb ooit als exchange student een jaar in een plaatsje in Iowa gewoond dus ben een beetje bekend met de amerikaanse leefstijl en vind het dus heerlijk om er over te lezen. Mocht je toch stoppen dan maar vrienden worden op FB want volgen blijf ik je zeker. Ook geniet ik altijd van je mooie fofo's.
Groetjes van Nicolet
Hallo Petra ik lees je natuurlijk ook iedere dag bij het ontbijt en heb het idee om even op je schouder mee door je dag te gaan. Zo onwijs uitgebreid. Ik heb natuurlijk op FB gezien wat je hebt gedaan , maar dan alles uutgebreid in NL terug lezen erg fijn. Je steekt er zeker veel werk/ tijd in en een reactie is een kleine moeite.
Je hebt weer een leuke week gehad. Fijn weekend liefs naomi
Wat vreselijk om zo een ernstig ongeluk te zien. En inderdaad, je bent afhankelijk van wat er om je heen gebeurt.
Je blog is bijna het eerste wat ik lees, zelfs op vakantie.
Maar inderdaad daar zit veel tijd in omdat je er ook foto's en linkjes naar websites tussen zet.
Ik zal het zeker missen, maar begrijp best als je er mee gaat stoppen.
Fijn weekend, Bea
Nee, je blog is juist erg leuk om te lezen bij mijn koffie ´s ochtends.
Vreselijk dat ongeluk :-(
Met heel veel plezier lees ik je blog dagelijks, maar het komt er te weinig van om te reageren. Ik zou het erg missen als je zou stoppen met schrijven!
Wat grappig dat jij begint over jouw bloggen. Ik ben zelf toevallig net bezig met het updaten van mijn blog ( http://biancadekkers1photoaday.blogspot.nl/). Ik neem me iedere keer voor iedere dag iets te posten, maar dat lukt me toch niet altijd en ik vind mezelf regelmatig voor een grote inhaalslag staan. Ik heb juist heel veel bewondering voor jouw uitgebreide verhalen iedere dag en lees ze graag. Vooral doorgaan dus! ;-)
Gezellig deze korte vakantie met Kai en het strand is altijd mooi.
Ik zou het heel jammer vinden als je stopt met bloggen, ik zit niet op facebook. En zoals je weet geniet ik er zeer van je blogs te lezen.
Zo blijf ik op de hoogte wat er zoal speelt rond Washington en met je kids.
Duim voor je dat het meevalt met je been; goed van je dat je de vakantie wel hebt volgehouden.
Fijn weekend toegewenst
Ook ik zou het jammer vinden als je stopt met dit blog. Ik heb nl. bewust geen Facebook, om mij te beschermen tegen het verslavende karakter ervan. Dus: doorgaan!!!
Ook ik zou het jammer vinden als je stopt met het blog. Ook al zijn we vrienden op facebook waar ik ook reageer vind ik het toch leuk om je blog te lezen. Zeker met je foto's en je leuke info over amerika. Ga zo door!! 👍🏻
Wat een heerlijke dagen heb je gehad. Super!!
Ook ik vind je blog heerlijk om te lezen. Na al die jaren zou het heel jammer zijn, wanneer je zou gaan stoppen. Ook voor jezelf. Je hebt nu, op internet, een dagboek van jaren. Volhouden, dus!! Haha.
Groetjes uit Oisterwijk!!
Hallo Petra ook ik zou het erg jammer vinden als je stopt met bloggen. Lees smorgens bij de koffie je blog. Geniet enorm van je verhalen. We hebben al heel wat tips gebruikt voor onze rondreizen door The States. Ga alsjeblieft vooral door. Gr Edith.
Ik heb respect voor je dat je trouw iedere dag de tijd vrijmaakt om een heel stuk op je blog te schrijven. Het is leuk om jou/jullie belevenissen te lezen en de foto's te zien. En het is een heel leuk dagboek op die manier. Reageren doe ik niet veel, maar ik snap wel dat dat het schrijven meer interactief maakt. Doorgaan of niet kun je alleen zelf bepalen.
Petra, ik lees je blog soms wekenlang niet en dan af en toe weer wel. Ik sta zelf al heel lang voor de keuze om wel of niet door te gaan met ons blog, maar ik vind het zelf zo ontzettend leuk om terug te lezen vaak. En hoe langer je blogt, hoe groter je archief natuurlijk.
Dagelijks bloggen, zoals jij doet, zou ik niet kunnen. Dat legt jezelf een verplichting op en ik bewonder je enorm voor je doorzettingsvermogen, anderszijds weerhoudt het mij juist vaak van lezen, omdat er veel van hetzelfde is. Waar je eet, wat je eet, wanneer je boodschappen doet ... dat vind ik na zoveel jaren niet meer zo interessant. Maar uitstapjes, zoals nu met Kai, naar New York, naar Katja, dat lees ik nog steeds!
Misschien kan je een evenwicht vinden tussen wat minder vaak bloggen en toch je leven delen op deze manier. Succes!
Groetjes uit Spanje,
Monique
Hoi Petra, ik zou het jammer vinden als je stopt met je blog. Ik vind het altijd heel leuk om te lezen. Het is inderdaad best een werk om elke dag een stuk te schrijven dus ik kan me voorstellen als je er mee stopt en verder gaat met een kortere versie op Facebook.
Wat een verschrikkelijk ongeluk was dat! Ik kan me voorstellen dat het moeilijk is om langs te rijden, als je al die brokstukken zag liggen op de weg. Om koude rillingen van te krijgen.
Ik hoop dat je nog lang je blog blijft schrijven!
Groetjes en een fijn weekend!
Anja L.
@Anja - Ja, ik vind het ook nog steeds leuk dus ga gewoon door en zo te lezen zijn er inderdaad genoeg mensen, die meelezen
@Toos - Ik heb een friend request gestuurd
@Marion - Wees niet bang, ik schreef het om te kijken of blogs nog gelezen worden. Voor mezelf is dit ook een heel goede oefening in het Nederlands, natuurlijk.
@Joke - Ik zet de link naar het blog iedere avond op Facebook
@Wilma - Ja, hoor, ik zal nog lang je ontbijtleesvoer zijn ;)
@Efie - Mijn been doet het vandaag gelukkig weer beter. Ik zie ernaar uit jullie te ontmoeten
@Sandra - Oh, Venetie, dat is wel een van mijn favoriete steden!
@Chantal - Nee, hoor, geen plannen om te stoppen, Rick zette me gewoon aan het denken :)
@An - Als je mij op FB wilt toevoegen is dat prima, hoor. Zo niet, snap ik het ook :)
@Nicolet - Ah, nu weet ik wie mijn Trivia Crack tegenspeelster is :). Je kunt mij toevoegen op FB als je dat wilt. Ik kan jou niet vinden zo gauw.
@Naomi - Liefs terug en ook een fijn weekend voor jullie!
@Bea - Ik heb geen plannen om te stoppen, hoor. Rick zette me gewoon aan het denken.
@Anoniem - Ja, ik heb die beelden van dat ongeluk nog op mijn netvlies staan :(
@Marieke - Dank je voor je reactie. Voorlopig blijf ik nog schrijven, hoor.
@Bianca - Mooie foto's! Ik heb je blog opgeslagen.
@Tineke - Wees gerust, voorlopig schrijf ik vrolijk door. Het is ook erg goed voor mijn Nederlandse woordenschat.
@Anoniem - Ok! Uw wens is mijn bevel zoals we dat zo mooi in het Engels zeggen :)
@Marielle - Dank voor het compliment :)
@Jeanny - Inderdaad en wie weet laten de kinderen het ooit vertalen. Ik ga vrolijk verder :)
@Edith - Fijn te lezen dat jullie veel tips uit mijn verslagen halen.
@Ymkje - Het is meer Rick die vindt dat ik er zoveel tijd in stop, maar ik vind het zelf ook een leuke manier om de dag nog eens te beleven of bij een slechtere dag het van me af te kunnen schrijven
@Monique - Misschien heb je dat met de jaren wel door, maar ik ben echt een alles of niets mens. Dat heb ik met sporten ook. Ik moet een routine hebben, anders gebeurt het niet en dan is het beter om bijna dagelijks te sporten of in dit geval schrijven. Grappig genoeg krijg ik ook vaak de meeste reacties op de meer "dagelijkse" blogs.
@Anja - Het blog is ook erg goed voor mijn Nederlands en ik vind het nog steeds leuk, dus ga vrolijk verder. Rick snapt het niet, want hij is een stuk minder extravert dan ik.
Nog even een late reactie, ik lees je blog graag en geniet er enorm van. Je moet natuurlijk doen wat je zelf het leukst vindt maar zolang je schrijft, blijf ik je volgen....
Fijn dat je zo'n gezellige week met Kai hebt gehad!
Beterschap met je been!!
Hoi Petra, ik reageer ook bijna niet maar ik lees je blog wekelijks met veel plezier! Groetjes, Emma
Hoi Petra, ook ik lees je blog elke dag met veel plezier. Ik vind je schrijfstijl prettig om te lezen en vind vooral ook je foto's erg mooi.
Ik heb zelf sinds kort een dagboek app en merk dat ik soms dagen heb waarop ik simpelweg geen inspiratie heb om te schrijven.
Ik heb daarom des te meer respect voor je dat het jou lukt elke dag je blog te schrijven.
Groetjes en een fijn weekend! - Monique
Hoi Petra,
Ik lees je blog elke dag. Ik vergeet meestal te reageren. Ik hoop wel dat je niet stopt met het schrijven, want ik vind het heerlijk om jullie belevenissen aan de overkant van de plas te volgen.
Groetjes Marja
Hoi Petra, het is altijd een van de eerste dingen die ik doe als ik de computer opstart jouw blog lezen, dus voor mij is het zeker niet ouderwets. Via facebook zie ik ook wel dingen voorbij komen, maar dit is toch leuker! Bovendien vertel je altijd zoveel leuke dingen en laat je mooie dingen zien bij jullie uit de buurt! Groeten, Anne-Marie
Dag Petra ...Morgenavond ,zondag de 31e Mei ,is de koning en koningin van Nederland in Washington bij Obama..weet niet of je dat weet..dacht laat het maar even weten.
Verenigde Staten
Het koningspaar vertrekt zaterdagmorgen uit Toronto naar de Verenigde Staten waar zondagavond met een diner in Washington een officieel bezoek van start gaat. Dat is in het internationale protocol een stapje lager dan een staatsbezoek maar geeft zowel gast als gastheer meer flexibiliteit omdat er minder verplichte onderdelen aan vast zitten. President Barack Obama ontvangt Willem-Alexander en Máxima meteen al op maandag in het Witte Huis. Tijdens het verblijf in Amerika worden behalve Washington ook Grand Rapids en Chicago bezocht.
Bron: ANP
groetjes Joke
Hallo Petra,
Ook hier een trouwe lezer en ik geniet van je blog. Het leven in Amerika boeit me mateloos.
Ik vind het overigens heel bijzonder dat je al zo lang schrijft.
Groetjes
Sonja
Wat een nare trip Petra. Gelukkig zijn jullie weer veilig thuis.
ik begrijp Rick inderdaad wel, alhoewel ik tijdens deze vakantie ook een blog doe omdat Ik op FB niet van die ellenlange stukken wil zetten.
Zelf lees ik wel blogs maar niet elke dag.
@Greet - Dank je wel, dat been voelde vandaag gelukkig een stuk beter
@Emma - Leuk dat je een reactie achterliet!
@Marja - Ik ga gewoon vrolijk door, hoor :). Het is ook echt een deel van mijn leven geworden de afgelopen twaalf jaar
@Anne-Marie - Groeten terug! Leuk dat je nog steeds meeleest
@Joke - Ja, ik hoop dat we maandagochtend vroeg op kunnen staan om een kranslegging bij te wonen
@Sonja - Dank je voor je reactie. Dit blog is me inderdaad inmiddels eigenlijk te lief om op te geven, hoezeer het Rick soms kan ergeren dat ik mijn aandacht hieraan besteed.
@Corry - Wat mij vandaag eigenlijk duidelijk werd en wat Rick en wellicht jij en anderen zich echter niet realiseren is dat dit blog mij ook dwingt om Nederlands te denken en schrijven. Na 31 jaar in het buitenland verstompt de vocabulaire en dan is het vooral goed om te moeten denken aan synoniemen e.d.
Mijn dochter en gezin gaan morgen ook naar de kranslegging van Willem Alexander en Maxima, kunnen de kids het koningspaar ook life zien.
Gisteren is mijn jongste kleindochter 1 jaar geworden; geskyped , jammer dat we ze niet life konden knuffelen.
Mijn dochter is ook voor haar werk op de meeting over energie die Willem Alexander en Maxima gaan bezoeken en ze hebben ook kaartjes voor de base/voetbal(?) wedstrijd die ze 's avonds uitnodigen. Ik ga zaterdagavond een keer naar het koningshuis programma kijken of het amerikaanse bezoek te zien.
Leuk dat je zoveel reacties krijgt
Ha Petra,
Ga maar lekker door met je blog hoor. Ik lees het niet meer iedere dag(helaas ontbreekt de tijd) maar er staat wel veel meer info in dan op facebook over leuke plekken bij jou in de omgeving.
Je blog over NC vind ik nu zeker heel erg informatief omdat wij in september die kant op gaan.
Het is heerlijk ontdpannend om je blog te kezen als ik even tijd heb.
Ik denk dat iedereen een verschillende mening heeft over het lezen en een reactie achtertelaten op een blog.Voor mij personlijk ik kan geen reactie achterlaten met alleen een paar woorden. Zoals; wat leuk, of heerlijk dat jullie het zo fijn hebben. Ik bewonder mensen die dat wel kunnen.
Een blog is voor mij een klein verslag van een levens belevenis van die persoon en daar wil ik dan ook een voor mij doordachte reactie op geven die meer dan 1 of 2 regels lang is. Ik begrijp nu dat dat niet voor iedereen leuk of interessant is. Ik weet dan ook niet wat wel als leuk gezien wordt. Jou blog is bv heel anders dan de andere blogs die ik lees. Er zijn weinig discussies op je blog en dat is natuurlijk prima. Iedereen doet wat hij of zij gewend is te doen en ik zal me beperken tot kleinere berichtjes :-)
Mijn RV blog kennissen bijvoorbeeld genieten van dingen die ik schrijf als reactie van wat mij overkomenen is, daar komen dan weer reacties op en dat lijdt dan weer to een hele discussie, met goede tips en oplossingen voor een problemen. Het is ook een plaats waar ik advies vraag. Voor mij is dat het voornamelijkste van het bloggen het uitwisselen van ideeën meningen.
Facebook bied zich voor mij alleen om op de hoogte blijven van research, behandeling en contact my ME en Lyme vriendinnetjes. Voor mij is FB niet om persoonlijke dingen van mijn familie op te zetten, dat zouden ze niet leuk vonden
Hoi Petra, ik lees je blog al jaaaren iedere dag. Hoort helemaal bij mijn routine. Ik reageer inderdaad zelden, maar dat is vooral omdat ik niet zou weten wat ik moet zeggen. Wat ik zelf het interessantste vind is hoe het met jou, de kinderen en je man gaat, maar durf daar weer moeilijk iets over te vragen of zeggen. (Zo vraag ik me al tijden af hoe het nu echt gaat met je zoon, waarom heeft hij geen vrienden, hij lijkt me zo eenzaam). (ook vraag ik me af waarom je zo weinig contact hebt met je ouders, terwijl je wel heel erg hecht aan het contact met je kinderen, zouden je ouders dat op hun beurt ook niet willen met jou?) Maar ja, dat soort rare vragen heb ik niets mee te maken, dus zal ze ook niet stellen ;) Zo sta ik nu ook te kijken dat je man iets negatiefs zegt over het blog, dat vind ik helemaal niets voor hem, hoewel ik hem uiteraard niet ken, maar het lijkt me altijd zo'n ongelooflijke positieve lieverd. Op alle foto's staat hij zo aardig en breed lachend. Katja vond ik er ineens zo veel ouder uitzien op de foto's vorige week, net of het nieuwe leven haar niet gelukkiger maakt. Het zijn vooral dat soort dingen waarover ik nadenk als ik je blog lees. De dagelijkse verhalen over het sporten, eten, boodschappen doen, maken vooral dat ik wel eens heel stiekum erg jaloers ben op je leventje :) Niet hoeven werken, schoonmaaksters voor je huis te poetsen, vrijwel nooit koken maar altijd uiteten, veel vakantietripjes, lekker alle tijd om te sporten, lezen, wandelen, luieren. Ik zou zo met je willen ruilen omdat ik naast een 40 urige werkweek ook nog moet poetsen, koken etc. Ook ik heb erg last van mijn spieren dus dat herken ik helemaal, en is het enige waar ik niet jaloers op ben :) Maar ik hoop dus heel erg dat je lekker blijft schrijven, grote bewondering voor hoe je nederlands nog altijd is, en heel fijn om je leven te mogen volgen. Groetjes Anita
@Tineke - Gefeliciteerd met je kleindochtertje! Wij gaan woensdag ook al naar een basebalwedstrijd dus slaan die morgenavond maar over. Hopelijk zien we het koningspaar een beetje morgenochtend bij de kranslegging
@Marolijne - Jullie gaan er genieten! Ik wilde altijd dat we wat langer de tijd hadden
@Tink - Grappig, ik gebruik juist FB meer voor het uitwisselen van meningen en ideeen. Daar zitten ook mijn Amerikaanse heel goede vriendinnen, die dit blog natuurlijk al niet lezen.
@Anita - Sommige dingen, zoals de relatie met mijn ouders, zijn te prive en te gecompliceerd om ze aan "de hele wereld" uit te gaan leggen. Laten we het erbij houden dat ik juist daarom zo hecht aan het contact met mijn kinderen. Rick was trouwens niet negatief over dit blog, hoor, hij snapt alleen niet dat ik het ook als ik moe ben nog wil schrijven. En grappig dat je dat aan Katja zag, ze mist ons inderdaad erg, maar het is nog maar nieuw daar in NJ. Kai gaat het wel redden, hij heeft vrienden over de hele wereld, alleen helaas niet hier lokaal. En ja, ik ben ook heel blij met mijn leven. Alleen heb ik wel geleerd niet jaloers op anderen te zijn, ieder huisje heeft zijn kruisje.
@Anita - Nog even, ik bedenk me dat dat laatste zinnetje wat belerend over kan komen. Zo bedoel ik het niet, ik heb (had?) alleen zelf ook de neiging om wat jaloers te zijn op wat anderen hebben, maar probeer me er bewust van te zijn dat we nooit het hele verhaal weten
Ha Petra,
Zeker niet blog moe! Jouw blog is voor mij dagelijkse kost. Reageren is niet mijn sterkste punt. Maar weet dat je ook in Purmerend een trouwe volger hebt!
Dus zeker niet stoppen.
Gr. Willem
Ik lees nog steeds met veel plezier je Blog
Dus niet stoppen hoor!
Ook ik ben helemaal niet blogmoe! Graag op deze manier doorgaan, dan zal ik proberen vaker een reactie te geven ;)
Groetjes uit NL.
Hallo Petra,
Ik lees je blog nog elke dag, maar vind het moeilijk om altijd te reageren. Wat moet je altijd als reactie geven... leuk, mooi enz. en als je dieper op een onderwerp ingaat of advies wil geven over een onderwerp dan komt dit soms belerend over...
Onderwerpen zoals jullie/jouw reizen vind ik nog steeds leuk om te lezen en als moeder vooral ook de dagdagelijkse dingen met je gezin. Rondleidingen durf ik wel eens overheen scrollen omdat ik dit al zo dikwijls gelezen heb. Je foto's vind ik wel leuk.
Doe zeker verder.
Groeten,
Brin
@Willem - Ha, leuk! We waren in maart nog in Purmerend :)
@Ditty - Zal ik niet doen :)
@Anoniem - Groetjes terug!
@Brin - Ik vind de blogs over de rondleidingen ook het moeilijkst, want ook voor mij natuurlijk niet heel anders telkens. Maar ik weet ook dat sommigen juist die blogs graag lezen.
Hoi Petra,
Niet stoppen met bloggen hoor....!!!
Ik lees je blog altijd als eerste als ik op mijn werk kom.
Als je je blogs op facebook post zal ik ze ook zeker blijven lezen.
Misschien kan je anders een weekje of zo het dubbel doen.
Dus en je blog post en die ook posten op facebook.
Maar zal wel proberen meer te reageren.
Groetjes
Karin
Ook maar een reactie van mij. Ik las vroeger je blog dagelijks maar ben er mee gestopt.Ik zal heel eerlijk zijn; de reden voor mij was dat je inderdaad heel uitgebreid schrijft. Voor mij TE uitgebreid. Ik vond het op een gegeven moment niet interessant meer dat je elke maaltijd precies beschreef, welke boodschappen je deed en wat je precies op de sportschool deed.
Ik volg je nu dus op facebook en als je op reis gaat of als er iets speciaals is lees ik je blog. Want ik vind het nog steeds wel leuk om te lezen wat jij en je gezin meemaken.
Marjon
Hoi Petra,
Beetje laat... Maar ik lees je blog elke (werk)dag en reageer af en toe. Zoals hier al meer is geschreven vind ik het fijn om te lezen hoe jullie je leven daar leven, ook al lijken sommige dagen wat op elkaar. Dat is bij ons hier niet anders. Je manier van schrijven is prettig en heb het idee dat ik jou en je familie enigszins ken :-). Dat is wel apart want we hebben elkaar nooit gezien. Vooral blijven schrijven, je bent onderdeel van mijn Morning routine op t werk haha.
Gr Ron
blijven schrijven! ik ben een van de velen die hier komt lezen (en maar zelden een reactie achterlaat). ga maar lekker door; ik geniet van wat jullie allemaal beleven. en 1 ding is zeker als we eens naar Washington komen en een gids nodig hebben, ken ik maar 1 adres ;-)
@Karin - Nee, hoor, ik blijf hier schrijven. Wel plaats ik altijd een link op Facebook
@Ron - Inderdaad, niet alle dagen zijn heel verschillend, maar ik probeer het wel ;). Dank voor je reactie!
@Griet - Hopelijk gaat die rondleiding ooit bewaarheid worden :)
Hoi Petra,
heel erg bedankt voor je aardige en openhartige reactie, het is net of ik je ken en nog iedere dag beter leer kennen. Ik leef echt mee met jou en je familie, en denk er ook vaker aan, net als over mijn eigen familie en vrienden. En je hebt ook gelijk, jaloers zijn heeft geen zin, want ik weet ook niet alles. Ik wens je het allerbeste en hoop dat ik je nog lang mag blijven volgen. Groetjes Anita.
Een reactie posten