Dag 2 Las Vegas: Spa en show

Als ik wakker word hoor ik de regen op het raam van de pyramide tikken, maar ik hoor ook iets wat verdacht veel als gedruppel in de kamer klinkt.  Bij nader onderzoek blijkt het niet op een, maar zelfs op twee plekken te lekken.  Gelukkig niet boven mijn bed, maar het drupgeluid is heel ergerlijk.

De guest services vertegenwoordigster belooft iemand te sturen om ernaar te kijken.  Daar ga ik niet op wachten en bedenk me waar ik wil gaan ontbijten.  Ik loop weer eens naar het Mandalay Bay hotel en herinner me dat Rick en ik, toen wij daar logeerden, bij House of Blues hebben ontbeten.

Daar vraag ik een tafeltje en bestel een gezond ontbijt van twee gepocheerde eieren, vers fruit en sourdough toast.  Ik laat het me goed smaken en de vriendelijke serveerster houdt mijn koffiekop goed vol.

Dan is het weer tijd om te sporten.  Ik doe dit keer afwisselend vijf minuten cardio en dan 25 repetities van arm en schouder gewichtenoefeningen.  Na drie kwartier vind ik het wel genoeg en koop een dagpas voor spa hier.

Het worden een paar heerlijk ontspannende uren.  Er is een hot tub, sauna en stoomkamer.  Ik krijg een badjas en slippers.  Er zijn gratis vruchten, sappen, water en nota bene Douwe Egberts koffie.  Daar neem ik meteen een kop van mee om in het bubbelbad te drinken.

Foto van het internet geplukt, mijn medebezoeksters en ik zagen er zeker niet zo uit!

Er komen ook stralen water van boven en die vallen lekker op mijn nek en schouders.  Ik eet eens een banaan en drink wat V8 en ga dan met een ijskoud handdoekje op mijn ogen in de sauna liggen.  Als laatste nog een keer in de hot tub en dan begint mijn maag te knorren.

Alles is ook aanwezig om mijn haar te doen e.d.  Een kwartiertje later  loop ik terug naar de kamer.  Daar tref ik de schoonmaakster.  Ik mag mijn kamer in, maar moet eerst met mijn sleutel laten zien dat het inderdaad mijn kamer is.  Een heel goede veiligheidsmaatregel. Ze geeft me een compliment over hoe netjes ik mijn kamer houd.  Dat zal ze inderdaad wel vaak anders zien.

Voor mijn lunch loop ik weer naar de Mandalay Bay.  Aan de bar van Citizens bestel ik een gezonden salade met geitenkaas, boerenkool en bruine rijst.  Het is een gigantische salade en ik kan hem niet helemaal op, maar hij is erg lekker.

Na nog wat door het Mandalay Bay gelopen te hebben ga ik op zoek naar een van de Luxor souvenirwinkels.  Rick wil graag een gebruikt kaartspel van dit hotel en dat vind ik meteen.  Ik kijk nog verder wat rond, maar zie niets van mijn gading.

In het Excalibur hotel kijk ik in de leuke winkel met draken, feetjes en andere fantasiefiguren.  Er zitten best wat leuke dingen bij, maar ik zou niet weten hoe ik ze heel naar huis zou moeten krijgen.

Het Excalibur hotel is een nog groter labyrint dan het Luxor!  Ik ben op zoek naar de brug naar New York New York, maar kom op de parkeerplaats terecht aan de verkeerde kant van het hotel.  Ik loop een stuk en zie dat er sneeuw ligt in de bergen. De lucht ziet er ook weer dreigend uit, maar het is even droog.

Eindelijk zie ik de brug opduiken en loop het New York, New York hotel binnen.  Daar ziet het eruit alsof je in New York loopt, als je de slotmachines niet meerekent.  Ik loop wat rond, maar ben eigenlijk best moe en wil wat energie houden voor de show vanavond.

Terug in het Luxor sluit ik aan bij een van de $5 blackjack tafels.  De al aanwezigen verwelkomen me enthousiast in de hoop dat ik hun spel positief zal beinvloeden.  Ik zet $20 in en drie kwartier later loop ik met $50 winst weg.  Toch leuk!

Die groene zijn mijn winst!

Boven op de kamer ga ik even met de voeten omhoog wat computeren.  Dan loop ik voor de verandering weer naar het Mandalay Bay hotel om een hapje te eten voor de show start.  Dit keer probeer ik het andere Japanse restaurant.

Daar neem ik plaats aan de bar en bestel een interessant klinkende "kumikaze" rol en een handrol met garnalen erin.  Beiden smaken me zeer goed.   Inmiddels zijn de deuren naar de zaal voor de Believe show van Criss Angel open.  Ik koop water en een glaasje wijn voor tijdens de show en zoek dan mijn stoel op.

De show "Believe" is een mix van humor, speciale effecten en onvoorstelbare illusies en magische kunsten.  De anderhalf uur vliegt voorbij.  Mijn enige "klacht" is dat die arme door midden gezaagde dame niet weer in elkaar wordt gezet. 

Aan het eind praat Criss over zijn vader, die hij aan kanker heeft verloren, en een 16-jarige vriend, die hij net is verloren, en ook heel persoonlijk over zijn bijna tweejarige zoontje dat recentelijk de diagnose van leukemie heeft gekregen.

Criss heeft al jaren de CA Believe organisatie waarvan alle opbrengsten naar zwaar zieke kinderen gaan.  Ironisch dat zijn jochie nu ook zwaar ziek is.  Hij roept iedereen in het publiek op te geven.  Er staat buiten de zaal een collectedoos en ik sluit aan in de rij om te doneren. 

Dan loop ik het theater uit en ben blij gegaan te zijn.  Rick had deze show ook fantastisch gevonden.  Ik heb nog best trek en besluit naar hetzelfde Japanse restaurant van gisteren te lopen.  Daar bestel ik de pittige rol, die ik gisteren ook had. 

Op de terugweg naar mijn kamer kan ik het niet laten nog even poker te spelen op een van de machines.  Met $5 speel ik toch nog een half uurtje.  Dan voel ik me echt moe en zoek mijn bed op.  Ik schrijf dit blog even af en denk dan dat het licht snel uit zal gaan.  Morgen alweer de laatste volle dag hier, ik ben van plan er alles uit te halen!

PS: Dit is mijn 3800ste blog, wie had dat ooit gedacht!

Foto's van vandaag staan hier