De maandag voor Thanksgiving

Rick moet vanochtend al heel vroeg naar de stad voor een presentatie bij het Bureau of Engraving and Printing.  Daar worden de dollars gedrukt dus ik vraag hem of hij daar de rondleiding ook gaat doen.  Dat is niet het geval, maar hij wil wel even in de "dollar" winkel rondkijken, daar kun je o.a. een hele zak versnipperde dollars kopen.  Wat je daar dan mee zou moeten?

Na me nog eens omgedraaid te hebben probeer ik verder te slapen, maar dat lukt helemaal niet goed.  Ik heb weer veel pijnen en me voor het slapengaan ondergespoten met Icy Hot.  Daardoor heb ik toch nog goed kunnen slapen.  Nu is die echter vooral koud en ruik ik overal menthol. 

Voor ik personal training heb ga ik alvast wat cardio doen op de elliptical.  Net als ik al mijn spelletjes op mijn telefoon heb gespeeld komt Sharon me halen voor een half uur weerstandstraining.

Sharon zegt dit weekend ziek geweest te zijn en zich nog niet helemaal lekker te voelen.  Klinkt als wat Katja heeft en waarvoor zij vanochtend toch maar naar de dokter is gegaan. Ik hoor ook iemand flink hoesten bij de gewichten. Met de kou komen ook gelijk de verkoudheden.

Het halve uur gaat snel voorbij en ik maak mijn sportroutine af met nog wat cardio tot 7500 stappen.  De rest krijg ik de rest van de dag vast wel bij elkaar.  Het is vandaag wel heel koud en het waait dus een lange wandeling met Cosmo zit er weer niet in.

In plaats daarvan kleed ik me warm aan.  Rick is inmiddels thuis, want er moet een Fairfax County (provinciale) inspecteur komen om zich ervan te verzekeren dat de electrische oplader voor Ricks auto goed is geinstalleerd.  Gelukkig is dat het geval.

Rick vertrekt weer naar kantoor en ik ga Vienna weer in.  Bij Manhattan Bagel haal ik een dunne bagel met kaas, asperges en champignons als lunch.  Dan ga ik naar de Birdwatchers winkel om proviand voor onze gevederde vriendjes te halen.  Helaas zijn de zakken met mais voor de eekhoorns uitverkocht dus daar zal ik terug voor moeten.

Gelukkig heb ik nog drie maiskolven voor ons deckvriendinnetje, die hier nieuwsgierig naar mij achter het raam kijkt

Als laatste ga ik naar Whole Foods.  Ik neem mijn Nederlandse boodschappentas mee naar binnen en probeer behalve de benodigde boodschappen ook mijn "color pop" themafoto van vandaag te vinden.  Opeens zie ik dat de muren bij het kaasgedeelte in de winkel net zo oranje zijn als mijn tas. Kaas is natuurlijk perfect voor Nederland, dus voila mijn themafoto is geboren.

Met avondeten en meer rijd ik niet veel later huiswaarts.  Ik heb nog ongeveer een uur voor ik heb afgesproken met Chris en de honden te gaan wandelen.  Perfect om de was op te vouwen, gelukkig is dat tegenwoordig met zijn tweeen niet zoveel.

Om kwart voor vier sms-t Chris dat ze verlaat is en kunnen we om vier uur vertrekken.  Ik vind het prima.  Intussen vermaak ik me met grappige commentaren op domme opmerkingen over de nieuwste reclame van Campbells soep die twee vaders en hun zoontje laat zien.

Voor ik het weet hoor ik onze grootvaderklok half vijf slaan en ik heb nog niets van Chris vernomen.  Ik sms haar of we nog gaan, maar een kwartier later heb ik nog niets gehoord.  Cosmo is intussen helemaal klaar voor een wandeling dus ga ik dan maar zonder Chris voor de zon helemaal ondergaat.

Nog steeds wat kleur in de cul de sac (plein)

Pas als ik thuiskom belt Chris met enorme verontschuldigingen.  Er was een crisis op het werk (high school) en ze had geen gelegenheid mij te laten weten dat het haar vanmiddag toch niet ging lukken.  Geen probleem natuurlijk, zulke dingen gebeuren nu eenmaal, maar blij dat ik Cosmo toch maar uit heb gelaten.  Het dier geniet daar zo van.

Rick komt thuis en we genieten van een lekker makkelijk maaltje van zalm, erwtjes en worteltjes en zoete aardappelfrietjes.  En zo eindigt de eerste dag van deze Thanksgiving week.  Ik ben vandaag vooral dankbaar voor de Facebook chat groep met Rick en de kinderen waardoor het veelal voelt alsof we toch constant met elkaar verbonden zijn.