In de diepvries

Rick moet vanochtend heel vroeg op weg en baalt van de kou.  Het voelt dan ook als -20.  Ik ben wel wakker, maar kan mezelf er niet toe zetten op te staan.  Ik vind het zo moeilijk met deze kou mezelf te motiveren aan de dag te beginnen!  Het is dat ik weet dat blijven liggen funest is.

Beneden maak ik gauw een pot sterke koffie en eet een warme bowl met ei, kaas en andere Amerikaanse dingen (sausage en aardappeltjes, iets wat je in Nederland nooit als ontbijt zou eten) van Jimmy Dean.  Cosmo vindt het intussen heerlijk buiten, het is zijn temperatuur, maar zeker niet de mijne!

Zelfs ons eekhoorntje rilt.  Dat heb ik nog niet eerder gezien.

 

Natuurlijk moet er ook vandaag gesport worden en dat doe ik trouw op de elliptical.  Na iets meer dan een uur heb ik mijn tienduizend stappen bijeen, maar wat zou ik ze liever buiten bijeen krijgen!  Ik merk aan Cosmo ook dat hij zich echt verveelt, maar met deze wind, die door merg en been gaat, heb ik binnen al genoeg pijnen, alsof er messen in mijn rug en heupen steken.

 

Helaas moet ik er na mijn douche toch echt op uit.  Ik stel het nog even uit door alvast in te pakken.  Zo vreemd om allerlei zomerspullen in de tas te doen terwijl het buiten flink vriest!  Er wordt nog steeds een flinke sneeuwstorm voorspeld hier terwijl ik weg ben en ik pak toch maar wat extra dingen in voor het geval ik op de terugweg ergens strand.

Dan zit er niets anders op en rijd ik naar het Pan Am Center.  Gelukkig liggen alle winkels waar ik moet of wil zijn op een rijtje bijna naast elkaar.  Ik begin met een lekker warme lunch bij Pho Thang Long.  Daar zie ik dat ik een van de weinige niet Vietnamezen ben, altijd een teken dat het een goed restaurant is.  Ik smul dan ook weer van mijn pho en bestel er een heerlijke jasmijn thee bij.

Het maakt me ook lekker warm van binnen, zodat ik nog net niet verkleumd ben als ik de UPS winkel binnenloop.  Ik lever mijn pakje dat terug moet naar Amazon in en ren dan bijna naar Safeway.  Het waait zo hard dat mijn gezicht voelt alsof het bevroren is in dat kleine stukje!

In Trinidad heb ik een gids gereserveerd, die net als ik alleen contant betaald kan worden.  Sowieso denk ik dat daar meer met contant geld gebeurt, dus ik haal dollars bij de Suntrust in de Safeway.  De medewerkster vraagt nieuwsgierig of ik op reis ga en is zeer jaloers als ik naar het Caribisch gebied blijk te gaan.

Onderweg stop ik nog even voor mijn "S" foto.  Veel oudere huizen hier hebben ijzerwerk bij de voordeur dat op een S lijkt.  Gewoonlijk zou ik er met Cosmo heen wandelen, maar zelfs een paar minuten buiten is me nu teveel.

Gelukkig hebben we onze grote achtertuin, die Cosmo naar hartelust kan verdedigen en met de honden van de achterburen van links naar rechts rennen.  Ideaal is het niet, maar zo krijgt hij tenminste wat beweging.  Ik kan niet wachten tot het weer lente-achtig wordt!

Christine is vandaag jarig en ik bel haar om te feliciteren.  Voor we het weten is er meer dan een uur voorbij.  Op zulke dagen missen we elkaar echt, vroeger gingen we dan gezellig lunchen o.i.d.  Maar het gaat (eindelijk) goed met haar en dat is fijn om te horen.  Ik hoop dat we elkaar dit jaar weer eens kunnen zien.

Als ik vrijwel helemaal ingepakt en online ingecheckt ben kijk ik de Downton Abbey aflevering, die ik zondag gemist heb.  De verleiding is groot het hele seizoen te downloaden van Amazon, maar ik wil eigenlijk nog zo lang mogelijk genieten van de serie.  Ik heb dus besloten via PBS hun wekelijkse afleveringen te kijken.

Rick sms-t waar ik wil eten op mijn weer even laatste avond in de VS.  Ik kies Pazzo Pomodoro.  Als we er binnenlopen worden we meteen als oude vrienden begroet door Jimmy, een van de eigenaren.  Aan de bar is het ook weer gezellig en we bestellen pizza's.  Voor mij quattro stagioni, want die wordt hier net zo gemaakt als bij de Italiaan in Utrecht.

Vanavond ga ik bijtijds slapen, want morgen gaat de wekker om kwart voor zes.  Het is gek, ik heb erge zin in dit avontuur, maar ben ook wat nerveus over alleen zo ver weg gaan en de sneeuwstorm, die mijn terugkomst wellicht zal vermoeilijken.  Maar ik ga van ieder moment genieten, weet ik zeker!