Onze webcam

Cul-de-sac Cam

maandag, januari 18, 2016

Het National Postal Museum

Vandaag is het Martin Luther King Jr. Day, de dag dat de verjaardag van de burgerrechtenleider wordt gevierd (zijn eigenlijke verjaardag is vrijdag).  Voor veel mensen is dit een vrije dag en voor het eerst dit jaar ook voor Rick.

We slapen dus weer lekker uit en ik hoor de wind om het huis loeien als ik wakker word.  Wat is mijn warme bedje dan moeilijk te verlaten!  Het vriest ook flink, -10 en met de wind voelt het als -20.  We maken muffins met ei en kaas als ontbijt en koffie voor mij, thee voor Rick.

Dan vertrek ik rillend naar de sportschool.  Ik heb geluk, want er komt net een parkeerplaats vrij voor de deur.  Met dit weer wil ik al zo min mogelijk buiten zijn en al helemaal niet bezweet na het sporten.

Na even opwarmen op de elliptical komt Sharon me halen voor een half uur personal training.  Na afloop doe ik nog drie kwartier op de cross trainer en de rest van mijn stappen moeten vanmiddag maar komen. 

Thuis tref ik Rick aan het werk voor een presentatie, die hij morgen moet geven, maar hij vindt het gelukkig ook leuk om iets te gaan ondernemen.  Ik kijk wat voor tentoonstellingen er in de musea in Washington te vinden zijn en ons lijkt de postzegeltentoonstelling over de stad New York in het National Postal Museum wel iets.

Gelukkig heb ik geen rondleidingen nu!

Dat ligt tegenover Union Station waar we kunnen parkeren.  We willen eerst even lunchen en ik heb online gezien dat de Ierse pub The Dubliner, waar ik vroeger vaak kwam, tegenover het Postal Museum ligt.  Het lijkt ons gezellig en warm daar te gaan eten.

Terwijl we naar het restaurant lopen komen we langs een aantal dakloze mensen.  Met dit weer zijn er overal opvangplaatsen en ze zouden in het station kunnen schuilen dus ik weet niet waarom ze buiten zitten.  Ik geef een aantal van hen $5 om er iets warms van te kopen. Hun dankbaarheid is zo groot dat ik zou willen dat ik veel meer kon doen!

Zelfs tijdens dat kleine stukje lopen heb ik al hoofdpijn van de wind als we het restaurant binnenlopen.  Gelukkig is het inderdaad behaaglijk warm en we bestellen "comfort food".  Voor Rick de Ierse stoofpot en voor mij de shepherd's pie.  Die is heerlijk, maar ik kan er nog niet de helft van op!

Terwijl we zitten te eten zegt Rick opeens: "Kijk eens, die man heeft een doos vol stroopwafels".  De man geeft er een van aan een collega en ik vraag hoe hij hem vindt.  We raken in gesprek en hij blijkt in Amsterdam kennis gemaakt te hebben met de koekjes en wil ze nu ook in het restaurant beschikbaar maken.  Rick en ik krijgen er een aangereikt als dessert. Daelmans wordt hier steeds bekender, United gaat ze ook als snack uitreiken!

De stroopwafel smaakt ook prima, natuurlijk, en we rekenen af.  We rennen praktisch naar de overkant het museum in.  Wat een enorme vrieskou opeens!  En dan hebben ze het over een historische sneeuwstorm vrijdag en zaterdag.  Die mis ik dan hopelijk, al hoop ik ook dat ik maandag wel terug kan komen.  Maar wie dan leeft, die dan zorgt, eerst de warmte!

Rick en ik zijn nog nooit in het Postal Museum geweest en het is een aangename verrassing.  We leren van alles en nog wat over de geschiedenis van de postzegel, het post bezorgen, de post inspectie en politie en veel meer.  Tot onze verrassing zijn er bijna drie uur om als we alle tentoonstellingen hebben bekeken!  Ik vind hoe de tekenaars de postzegels ontwerpen nog het interessantst.
Een postzegel plafond in het nieuwere gedeelte en mooi oud stucwerk in het historische gedeelte
 

De tentoonstelling met de New York postzegels is uiteindelijk maar heel klein, maar de rest van het museum groot en in een mooi historisch gebouw.  Er staat zelfs een oude Nederlandse postbus!
 
Het standbeeld is tenminste uit de steigers, nu de koepel nog
 
We haasten ons weer het station in en zoeken de auto op. Terug thuis gaat Rick weer aan het werk.  Ik zet de open haard aan en programmeer onze nieuwe DVR.  De oude deed vreemd en moest vervangen worden, maar er is dan geen manier om de programma's over te plaatsen.  We beginnen dus met schone lei.

Als avondeten maakt Rick zijn fameuze omeletten gevuld met groentes en gerookte zalm  Hij gaat er prima in! Het zal vannacht gevaarlijk koud worden.  Het is nu al -11 en de gevoelstemperatuur vannacht zal -23 worden.  Hopelijk zijn die arme mensen, die ik vanmiddag zag nu wel onder de pannen!

4 reacties:

Sandrah zei

Wat grappig om die Nederlandse postbus tegen te komen in een museum in Washington. Enig idee uit welk jaar die postbus stamt?

Brrr... en ik vind het hier al koud met een gevoelstemperatuur van -4 graden! Maar voor jou is het een heerlijk vooruitzicht om met de storm weg te zijn. Hopelijk levert de terugreis daardoor geen problemen op, maar, zoals je zegt, wie dan leeft, die dan zorgt.

Sandra

Anja zei

Brrr wat een kou, hopelijk slaat onze verwarming aan.
Ook hoop ik dat de daklozen een warm plekje hebben voor de nacht.
Stay Warm!!

Petra zei

@Sandra - Nee, er waren geen jaartallen bij de postbussen. Ik probeer het "wie dan leeft wie dan zorgt" aan te houden, maar ik heb er toch maar op gepakt.

@Anja - Hopelijk is het als jullie terugkomen een stuk warmer, duimen!

Jort & Suus - On the road zei

Hoi Petra,
Nog even een reactie op een eerdere vraag, maar ik lees ELKE dag onderweg in het OV naar mn werk, maar kan niet altijd reageren.

Geniet ontzettend van je reisje, ben benieuwd naar de foto's, ik kan me total geen voorstelling van het land geven. Fijne vakantie en geode reis, hopelijk niet te veel last van de stormen!
Lieve Groetjes,
Suus