Cosmo heeft de hele nacht op Ricks kant van het bed geslapen. Zo lief, zo'n lekker warm en zacht hondenlijf bij me. Als Rick er is mag hij niet op het bed dus de smiecht maakte er meteen gebruik van.
Net als gisteren heeft het vannacht geregend en is het bewolkt bij het opstaan, maar droog. Ook vandaag wordt er later op de ochtend zon voorspeld. Ik eet een Weight Watchers ei en ham quesadilla als ontbijt en drink een paar koppen koffie.
Saskia vraagt me nog een aantal dingen en dan heb ik weer lang genoeg gedraald. Ik rijd naar Lifetime Fitness en doe daar vandaag mijn cardio. Op drie verschillende machines krijg ik 15000 stappen bijeen.
In de verte, want dit is zo'n enorme sportschool en mijn favoriete machines staan boven helemaal achterin, zie ik inderdaad dat de zon inmiddels schijnt. Het is wel niet zo warm als gisteren, maar ik vind de zeventien graden al heerlijk.
Als ik naar de auto terugloop overvalt me opeens een gevoel van eenzaamheid en gemis van de kinderen thuis hebben. Plotseling lopen de tranen me over de wangen, gelukkig is er niemand om dat te zien!
Tot nu toe is het "empty nest" me vrij makkelijk gevallen dus waarom dat nostalgische gevoel nu ineens opduikt is me een raadsel. Bezig blijven is de enige remedie en gelukkig heb ik een drukke middag voor de boeg.
Thuis douche ik en in deze tijd van het jaar vind ik het altijd moeilijk te kiezen wat ik aan zal trekken. Omdat het hier meestal niet lang koel blijft heb ik weinig "tussendoor" kleding. Het meeste is voor of warm of koud weer. Maar goed, ik vind wat.
Dan rijd ik Vienna in met een boodschappenlijstje. Dat werk ik bijna helemaal af bij Rite Aid en haal ook gelijk wat medicijnen op. Bij Plaka Grill om de hoek heb ik een avgolemono soep als lunch besteld. Nog even naar de stomerij om een broek op te halen en dan weer huiswaarts.
Cosmo weet meteen dat mijn lunch ook een lekkernij voor hem bevat. Ik deel de pita altijd met hem. Ik eet snel, want ik heb een afspraak om mijn nagels te laten doen. Bij de Mint Lounge kennen ze me al bij naam, heel attent. Dat was wel anders bij mijn vorige salon met een norse Vietnamees aan het hoofd. Twee dames van die zaak werken nu hier.
Een van hen, want Thu die ik hierheen gevolgd ben is vrij op maandag en dinsdag (bij de vorige zaak kregen ze maar een dag per week vrij), Katie, doet mijn nagels vandaag. Ik kies een mooie kleur felblauw en Katie haalt me over er kleurrijke glitters bovenop te doen.
Op de terugweg kom ik langs de vlaggenwinkel. Onze Amerikaanse vlag is helemaal versleten dus die willen we vervangen. Als ik naar binnen loop valt me in de etalage al een heel aantal Trump stickers op.
Er is een man voor mij aan de beurt en met de eigenaar van de winkel heeft die een heel pro Trump gesprek. Bijna wil ik vertrekken, maar bedenk me dan dat iedereen recht op een opinie heeft en hij die van mij waarschijnlijk ook absoluut niet begrijpt.
De aardige medewerker helpt mij de vlag te vinden en de eigenaar rekent af. Hij wil weten of ik militair ben of familie van. Ik zie de bui al hangen, want hij heeft een Navy pet op, en vertel hem dat ik Nederlands ben en dus geen band met het Amerikaanse leger. Ik laat maar even weg dat ik ook Amerikaans ben. Hij vindt dat "wij" onze grenzen beter moeten beschermen en zegt niet te geloven dat ik Europees ben, want zo klink ik niet. Tja.
Blij dat ik weer naar buiten kan loop ik terug naar de van. Bij de Safeway haal ik een paar boeketten lelies. Eigenlijk wilde ik tulpen, maar die hebben ze niet vreemd genoeg.
Thuis check ik dat onze logeerkamer en badkamer er goed bij liggen, want mijn schoonzusje komt morgen voor een aantal nachten. Ik zie ernaar uit haar weer te zien, het is alweer twee jaar geleden voor mij. Rick was pas nog in Denver. Lisa komt naar huizen voor het gezin van onze neef te zoeken. Zij komen deze zomer terug uit Japan in dit gebied wonen.
Cosmo gaat weer graag mee voor een wandeling door de buurt. Het is werkelijk alsof we door een botanische tuin lopen met alle bloeiende bomen, struiken en bollen. Sommigen hebben seringen in de tuin staan en die ruiken zo ontzettend lekker! Ik ga Rick vragen of we onze saaie struiken voor kunnen vervangen daarmee.
Voor ik weer op pad ga bel ik Christine. Het is fijn weer even bij te praten. Zij heeft me haar nieuwste novelle gestuurd en ik vind het een heerlijk romantisch verhaal. Het is nog niet op de markt, maar Christine wil graag een recensie op Goodreads van mij en een andere vriendin. Die van mij zal heel goed zijn, want ik zit helemaal in het verhaal. Ze is echt een goede romanschrijfster (voor de liefhebbers haar boeken zijn ook online op Amazon, zoek naar Christine Glover).
Omdat we er gisteravond niet terecht konden wil ik vanavond naar Sea Pearl. Vooral hun crispy rice cake met pittige sushi tonijn gerecht wil ik minstens een keer per maand eten. Ik neem plaats aan de bar en bestel dat, sushi en groente dumplings. Ook hier zijn wij inmiddels bekend en de eigenares begroet me vriendelijk. Het smaakt me allemaal zeer goed!
Thuis geef ik de katten hun eten en dan gaan mijn voeten omhoog. Ook vandaag heb ik weer meer dan 20000 stappen bijeen. Heerlijk, de extra energie, die ik in de lente altijd weer heb! Het meer bewegen helpt ook met de pijnen.
5 reacties:
Dat empty nest gevoel herken ik ook van toen die twee van ons allebei weg waren. Daarom geniet ik er zo van nu jongste weer thuis woont tijdens haar vervolgstudie, het is zo ontzettend gezellig. Maar deze zomer gaat ze 2 maanden stage lopen 4 uur hier vandaan, en dan zal ik haar weer enorm missen. Hou je taai!
Seringen zijn heel mooi en ruiken lekker maar ze bloeien al vroeg. Ik heb er ook één gehad maar ik vond het de rest van het jaar een vrij saaie plant.
Je hebt lekkere flitsende nagels zeg!
Heeft Kai zijn paspoort zonder problemen kunnen verlengen?
Fijne woensdag.
Ach Petra toch, ik vond al dat je 't zo ongelofelijk goed oppakte - de kids de deur uit en dan ook nog Rick regelmatig (even) weg. Ik snap enorm goed dat je even overvallen wordt door deze gevoelens; jullie zijn ook zó'n hecht gezin. Fijn dat je dag verder toch nog goed verlopen is - hou je haaks en heel veel liefs uit Leiden!
Herkenbaar, hoor, je kinderen missen. Die van mij wonen minder ver weg dan die van jou, maar door hun drukke levens zie ik ze ook veel minder dan ik zou willen. Als ze maar van je houden, dan is het goed (denk ik dan).
Ik wilde ook eens een sering in de tuin (vanwege nostalgische herinneringen aan de seringenboom in de tuin van mijn opa en oma), maar de tuinman raadde het sterk af. Hij zei dat ze alleen leuk zijn in de tuin van een ander, omdat ze gauw verwilderen.
Ik vind het beschermen van grenzen in deze tijd, helaas, geen overbodige luxe. Mede daardoor zijn er nu toch echt levensgevaarlijke situaties ontstaan. Ik vind dat alle partijen daarvan doordrongen moeten zijn.
@Pascale - Er bestaat natuurlijk een kans dat Saskia ook weer thuis komt wonen op een gegeven moment en in ieder geval deze zomer. Ik denk dat het meer een nostalgisch terug verlangen naar een tijd, die voorbij is, is.
@Anja - Ja, Kai heeft zonder moeite ook zijn paspoort verlengd. Hij kan het nieuwe volgende week ophalen
@Liesbeth - Dank je voor je heel lieve berichtje!
@Marion - Goed om te weten van de sering. Beschermen van de grenzen, tja, ik vond het van een Amerikaan nogal een rare opmerking, aangezien de grenzen tussen de staten ook helemaal niet beschermd zijn.
Een reactie posten