Onze webcam

Cul-de-sac Cam

dinsdag, mei 31, 2016

Relaxt middagje zwembad

Het is helemaal zomer hier op het moment en hopelijk blijft die nu.  Rick vertrekt naar zijn werk en ik neem mijn koffie en wafels mee naar buiten. Ik geniet van het vogelgezang en vul de kolibrie buisjes en de vogelvoederbuis bij.  Ook zet ik een nieuwe maiskolf neer voor de eekhoorns.  Ze eten allemaal flink, maar ik vind het zo leuk ze zo dicht bij huis te krijgen!


Voor ik het weet is het tijd om naar de sportschool te gaan.  Eerst doe ik een uur cardio op de ARC trainer en dan komt Sharon me halen voor een uur personal training.  We maken er drie kwartier met allerlei gewichtenoefeningen van en dan rekt en strekt Sharon mijn benen vooral goed.

Nu ben ik klaar met mijn minst favoriete bezigheid iedere dag!  Thuis help ik Saskia met haar treinkaartje voor Berlijn, want ze heeft het kaartje wel maar het tijdschema niet.  Katja meldt dat ze ziek is, maar niet weg kan van haar werk, anders wordt ze niet voor gisteren betaald. Belachelijke regeling en ik zend haar wat virtuele moederlijke knuffels.

In mijn koelste jurk, want het is weer ruim 30 graden, rijd ik het centrum van Vienna in.  Eerst haal ik een heerlijke gerookte zalm boterham met allerlei groentes erop bij Sweet Leaf.  Buiten in de schaduw geniet ik ervan.

Bij Whole Foods haal ik spullen voor het avondeten en laat dan Cosmo uit. Gelukkig hebben de rijst en pompoen van gisteren geholpen en is hij weer helemaal de oude.  Thuis tref ik de eekhoorn etend aan en even later ligt hij lekker uit te buiken op de rand van ons deck.


Tijd om van het zwembad te gaan genieten!  Het geeft zo'n vakantiegevoel om gewoon naar de overkant te lopen en op een ligstoel te gaan liggen ontspannen.  Ik bel Christine terug van vanochtend en we kletsen een uurtje lang bij.

Dan heb ik het warm genoeg om me in het water te wagen.  Dat is vrij koel, maar niet meer koud.  Wel te fris voor mij om in te zwemmen dus ik dompel mezelf onder en ga er dan weer uit.  Het is lekker verfrissend.

Chris komt op de stoel naast me liggen en niet veel later komen Susan en Amy er ook bij.  Amy woonde hier jaren geleden en is nu op bezoek.  We praten dus over waar onze kinderen, die allemaal ongeveer dezelfde leeftijd hebben, nu zijn. 

Toen zij uit Vienna vertrokken zaten de oudsten nog op de basisschool. Toch hebben we allemaal met de jaren contact gehouden via deze en gene.  Dat is wat ik zo leuk vind aan onze buurt.

Na zessen loop ik terug naar huis en geniet met Rick van een Aperol Spritz op het deck (Rick heeft een biertje).  Dan maak ik de komkommersalade en Rick grilt de burgers. Voor mij zalmburgers, een met spinazie en feta en een met truffel en asperges. Rick heeft gewone burgers. De brioche broodjes van Whole Foods zijn ook heerlijk.

Het is zo lekker buiten, maar als het begint te schemeren weten de muggen me weer te vinden.  Ik ga dus toch maar naar binnen. Eigenlijk wil ik de tuin laten behandelen tegen muggen, want die dragen nu ook het Zika virus en wij hebben tenslotte kinderen, die zwanger zouden kunnen raken. Er is nog zoveel onbekend met dat virus en ik wil geen risico lopen.  Binnenkort ga ik kijken hoeveel de Mosquito Squad kost.

Vanmiddag las ik dat Fairfax County op de tweede plaats van "happiest counties" in de VS staat.  Buurcounty Loudoun is nummer een (county = provincie van een staat). Dat zegt nogal wat want er zijn heel wat counties in dit land.  Ik ben het ermee eens, het is hier heel fijn wonen!

maandag, mei 30, 2016

Memorial Day

Vandaag is het Dodenherdenking hier in de VS wat een vrije dag betekent.  Het is ook het onofficiele begin van de zomer en veel mensen gaan naar het strand en vieren een lang weekend.  Zo ook wij, maar we staan ook stil bij alle militairen, die hun leven voor hun land hebben gegeven.  Ik denk ook vooral aan de meer dan 400000, die in de Tweede Wereldoorlog sneuvelden, zodat wij vrij kunnen zijn.

Rick is weer eens eerder op dan ik.  Het weer is mooier dan voorspeld en niet meer zo warm als gisteren met een graad of 22.  We gaan samen in het centrum ontbijt halen, Rick naar Starbucks, ik naar Panera.

Buiten op het deck genieten we ervan.  Het is inmiddels alweer zo vol gegroeid met groen dat we onze achterburen nauwelijks meer kunnen zien. Alsof we in het bos zitten, heerlijk!


Rick en ik bedenken wat we als beweging willen doen.  Rick stelt voor langs Burke Lake te gaan lopen.  Dat neem ik meteen aan, want het is lekker wandelweer en dat is bijna acht kilometer.  Cosmo gaat mee.

Het is druk, maar we vinden met gemak een parkeerplaats.  Ook zien we dat je hier boten kan huren, kano's en motorbootjes.  Dat lijkt ons wel leuk eens te doen, maar natuurlijk niet vandaag met Cosmo mee.
 
 
Cosmo  blijkt last van zijn ingewanden te hebben.  Waarvan hebben we geen idee.  Met een langharige hond is het altijd zo vies en de verleiding is groot hem met zijn achterwerk in het meer te zetten.  Dat is echter ook modderig dus dat doen we maar niet.

Het is een prachtige wandeling, maar ik vergeet altijd hoe lang die is!  We genieten onderweg van de mooie uitzichten over het meer.  Op een gegeven moment voel ik iets koels en nats op mijn tenen, heel vreemd.  Ik kijk achter me en het blijkt een klein padje te zijn.  Schattig diertje!

Pas na enen zijn we terug bij de van met knorrende magen.  We stoppen in Fairfax om sandwiches te halen bij Potbelly.  Ik neem eens de Mediterranean met feta, hummus en groentes op flatbread.  Het smaakt zeer goed!
Thuis genieten Rick en ik ook van de eerste kersen van het seizoen

Thuis gaat Rick aan de hot tub werken en nemen we de gelegenheid waar om Cosmo's achterkant schoon te spuiten.  Hij laat dat zo lief toe. Hij lijkt verder niet ziek dus ik geef hem rijst met pompoen om zijn darmen tot rust te brengen als avondeten en hopelijk is hij morgen weer de oude.

Rick en ik hebben kaartjes voor de IMAX 3D van Alice Through The Looking Glass.  Grappig genoeg is de zaal bijna leeg, maar wij genieten van de film en vinden hem beter dan de eerste.  Het verhaal is goed en spannend en de karakters perfect.  Vooral Helena Bonham Carter is weer super als de gemene koningin.

Na afloop schijnt de zon weer na een bui toen we hierheen reden.  We besluiten aan de bar buiten van Barrel & Bushel te gaan eten.  We delen eerst de gevulde eieren en dan neemt Rick een hamburger en ik de vegetarische couscous. Het is de "Israelische" couscous en ik vind de gewone lekkerder, maar verder is het een smakelijk gerecht.

Als we terug naar de auto lopen zien we een prachtige zonsondergang.  Wat hebben we genoten van dit lange weekend!  Jammer genoeg voor Rick moet hij morgen weer aan de bak.  Ik pas vrijdag en ik houd angstvallig het weer in de gaten, want ik zou zo graag een mooie dag hebben voor een rondleiding!

 

zondag, mei 29, 2016

Memorial Day weekend

Zaterdag

Als ik beneden kom heeft Rick de koffie al klaarstaan.  Hij is druk aan de tuin bezig en ik eet dus alleen ontbijt op het deck.  Het is bijna te warm om buiten te zitten in de zon! Mijn English muffin met ei en kaas smaakt me prima.


Rond tienen is Rick klaar met de tuin en laden we de fietsen op de van.  We horen op de radio dat de I-66 afgesloten is om de duizenden (bijna een miljoen) motoren voor Rolling Thunder naar Arlington National Cemetery te leiden.  Die weg nemen we dus maar niet.

Via de gelukkig niet drukke I-395 rijden we naar Gravelly Point.  Het is druk, maar we vinden een parkeerplek.  Terwijl Rick de fietsen van de van haalt probeer ik een landend vliegtuig te fotograferen.  Ze komen hier zo laag over dat het lijkt of je je aan het landingsgestel vast kunt grijpen!

Dan gaan we op weg naar Old Town Alexandria.  Dat is ongeveer 7,5 kilometer rijden over het Mount Vernon pad.  We komen eerst langs Reagan National Airport en daarna door mooi natuurgebied langs de Potomac.  Ook passeren we jachthavens en parken.
Het is een mooie route en ook druk met andere fietsers en joggers.  Ik heb geen helm op, want vind dat onzin, tenzij ik op een racefiets zou zitten.  Rick fietst niet zonder.  Het valt me op dat ik niet de enige ben zonder helm, maar we zijn wel in de minderheid.

Om half twaalf rijden we het gezellige oude plaatsje Alexandria binnen.  We zetten de fietsen op slot en lopen wat rond.  Ik haal een schema voor boottochtjes, maar die duren ons allemaal te lang.  We genieten van de oude straatjes en vragen dan een tafeltje aan het water op het terras van Chart House.  
Het lijkt wel of we weer op vakantie zijn en veel mensen om ons heen zijn dat ook.  Ik hoor mensen achter ons Nederlands praten.  Ze hebben hier soft shell krab, maar alleen gefrituurd en dat vind ik te zwaar.  In plaats daarvan geniet ik van een heerlijke gazpacho en tonijn "nachos", ieder hapje is een genot!
 
Heerlijk uitzicht, wat is het toch met water?
 
Intussen kijken we naar de af en aan varende schepen en de jachten op de rivier.  Het lijkt ons zo leuk om eens een dagje een motorboot te huren en op de Potomac te varen.  We hebben echter nog niet gevonden waar dat mogelijk is.

Na het eten lopen we de historische King Street een stukje, want we willen een koud flesje water voor de terugrit.  Dat vinden we bij een Subway.  We zoeken de fietsen weer op en rijden terug naar de van. Wat een leuk uitje!

Op de terugweg haalt Rick de ingredienten voor margarita's bij de ABC winkel.  Dat is zijn favoriete cocktail. Ik houd het bij Aperol Spritz als het zo warm is.  Bij The Fresh Market kopen we ingredienten voor het avondeten.  We gaan lekker grillen.

Terug thuis laat ik Cosmo even uit.  Het is een graad of 32 en hij vindt het duidelijk te warm.  We lopen langs het zwembad dat vandaag openging.  Ik kan niet wachten er de komende week heen te gaan. Dit weekend is het ons te druk.

Uit Kitty Hawk hebben we een paar "spinners" meegenomen voor op het deck en voor het huis.  We installeren het bijtje op het deck en hangen met vereende krachten (want ik kan er net niet bij) het cardinaaltje bij de voordeur.  Het ziet er allemaal vrolijk uit.

Rick trekt zich terug in de basement om zijn shows te kijken, maar ik kan met dit weer echt niet binnenblijven!  Saskia's katten denken er hetzelfde over en ontsnappen zodra ik de horrendeur opendoe.  Gelukkig blijven ze in de achtertuin en het is schattig hoe Pig het buiten zijn "ontdekt".  Hij gaat achter ieder vliegje aan.  Daarna gaat hij in het gras liggen en ik zie hem gewoon alles in zich opnemen.

Rick en ik genieten van onze cocktails en lekkere prosciutto met mozzarella rolletjes als borrelhapjes.  Dan gaat de grill aan en niet veel later hebben we een heerlijk bord met biefstuk (voor mij filet mignon, voor Rick een gigantische Porterhouse), worteltjes en een maiskolf voor ons staan. 

Het smaakt allemaal prima, al zitten er een een paar slechte stukjes in mijn filet mignon.  Snickers en Cosmo hebben er baat bij en er is dus geen hapje over als ik klaar ben. Rick maakt ook korte metten met zijn biefstuk.  Het is gewoon zo genieten dit zomerse weer na de koele, natte weken! Gewoonlijk hebben wij dit weer al veel eerder.
Mijn filet mignon is groot...
...maar het haalt niet bij Ricks biefstuk!

Ook vanavond komt het ruimtestation weer overvliegen.  Dat lichtje blijft ons genoeg fascineren dat we er weer naar gaan kijken.  Zes minuten lang en dan schijnt de zon er niet meer op en "blinkt" het uit.

Zondag

Eigenlijk wilde ik om kwart over acht opstaan, maar als ik om half negen wakker word is Rick al vertrokken.  Hij belt om te zeggen dat mensen reeds aan het wachten zijn op de Rolling Thunder motoren en wat wil ik eten?

Laat ik nu die hele Rolling Thunder vergeten zijn met mijn slaperige hoofd!  Ik vraag Rick een spinazie foldover mee te nemen van Starbucks en we gaan elkaar op de parkeerplaats van de school ontmoeten. 

Gauw loop ik daarheen en dan haasten we ons naar de afslag, die de motoren gaan nemen. Daar staan inderdaad al een aantal mensen met vlaggetjes.  Niet veel later zien we de politiemotoren, die de kop van het peloton vormen.  Deze groep is maar een klein gedeelte van de bijna miljoen motoren, die bij het Pentagon bijeen gaan komen.  Dat maakt het niet minder indrukwekkend.

Dit is de 29e Rolling Thunder en het hele weekend horen we een gerommel in de verte van alle motoren.  We zwaaien en nemen foto's en filmpjes.  Een half uur later komen de laatste motoren voorbij rijden.  Het blijft bijzonder en ik moet ook wel af en toe iets wegslikken. Dit zijn mensen, die bespuugd zijn toen ze terugkwamen, terwijl ze geen keuze hadden want er was nog dienstplicht.

Rick en ik lopen terug en doen wat klusjes rond het huis.  Tegen lunchtijd lopen we naar Viva Vienna, zo'n drie kilometer verderop.  Hier is een braderie en kermis gaande ieder jaar.  Het is warm en zonnig en ontzettend druk!


We bekijken eerst alle standjes met produkten.  Er zijn leuke dingen, maar we hebben niets nodig.  Ik heb nooit zin iets te kopen alleen omdat ik het aantrekkelijk vind.  Ik ben allergisch voor teveel spullen.

Rick en ik hebben trek en lopen het restaurant gedeelte in.  Daar is heel veel gefrituurd en ik kies uiteindelijk falafels, dus ook wel gefrituurd.  Rick neemt een wrap met vlees.  Veel trek heb ik niet dus ik eet maar drie van de vijf falafels.  Nu moet ook gezegd dat die niet zo lekker zijn als ik ze gehad heb.
 

We lopen het kermis gedeelte nog door, maar er is niets waar Rick en ik in zouden willen.  Ricks maag kan niet tegen snel ronddraaien of opeens helemaal naar beneden vallen en dat zijn eigenlijk de enige ritjes voor volwassenen.  Van een glijbaan afgaan trekt ook niet echt. Misschien worden we gewoon oud, maar ik denk dat er gewoon geen leuke kermis ritjes zijn hier.
Op weg terug naar huis halen we een cadeautasje bij Rite Aid.  We steken over en zien dan de Dairy Queen.  Zullen we?  We gaan hier eigenlijk nooit heen, terwijl we er beiden dol op zijn. We gaan!  Ik kies vanille gedoopt in butterscotch en Rick de vanille en chocolade gedoopt in chocolade.  Zo lekker!

Terug thuis genieten we nog even van het lekkere weer, want het begint al gauw te druppen.  We hebben een aantal cadeautjes rond te brengen op ons pleintje dus doen dat snel voor het te hard gaat regenen.

Als eerste lopen we naar de overkant waar een paar weken geleden een jongetje werd geboren.  Nadia, de moeder, ziet er benijdenswaardig goed uit (ik had 3 keizersnedes en het duurde weken voor ik weer de oude was, ik raad het niemand aan).

We geven een leuke pluche inktvis met allerlei leerzame dingetjes en ik denk dat Ella en Miles, hun oudere kinderen, hem om te beginnen leuker zullen vinden dan baby Carter zelf.  Het gaat om het idee zullen we maar denken. Met de derde heb je sowieso vrijwel alles al.

Uit de Outer Banks hebben we salt water taffy, een typisch strandsnoepje hier,  meegenomen.  We brengen eerst een doos naar de buren links van ons. Patricia heeft ook voor onze katten gezorgd dus zij krijgt daarvoor ook een cheque. 

Hoe vaak ik ook lees van Europeanen dat cheques zo ouderwets zouden zijn, ik vind ze heel makkelijk!  Ik schrijf er even een en hoef dan geen geld te halen of wat ook.  Tegenwoordig kun je ze ook online innen, ideaal.

Onze rechterburen zijn nieuw en komen uit Libanon.  Ook voor hen hebben wij een doos taffy mee. Zij hebben schattige dochtertjes van 2 (bijna 3) en 4 en zij is zwanger van een tweeling.  Ze zijn superaardig en koekjes aan het bakken als wij aanbellen.

De meisjes zijn helemaal gecharmeerd van mijn Pandora ketting met jurken van de Disney prinsessen. Zij zijn zelf ook gekleed als prinsesjes.  De jongste biedt mij een stukje van haar koekje aan, zo schattig!  Ze geven Rick en mij ook een van hun hartvorm koekjes mee.

Grappig genoeg voel ik een band met hen, want wij kwamen hier oorspronkelijk ook via de Wereld Bank.  Carol vertelt dat ze hier nu drie jaar zijn en het hangt van het werk van Chadi, haar man, af hoe lang ze zullen blijven.

We bedanken voor het lekkere koekje (is het raar dat ik zin had de kinderen van onze buren een grote knuffel te geven? Duidelijk mis ik mijn neef en nichtjes!) en lopen weer naar huis.  Inmiddels regent het gestaag.  We krijgen een staartje van tropische storm Bonnie.  Jammer van het mooie weer, maar het is tenminste warm.

Tysons heeft nu een echte "biergarten" en Rick wil gaan kijken hoe die is.  Ze hebben lekkere bieren, maar ik wil een glaasje wijn.  Hun rose is werkelijk heerlijk, maar hij wordt geserveerd in een plastic glas, terwijl alle bierglazen echt zijn.  Wijn uit plastic is niet hetzelfde, dus ik zend een Facebook berichtje naar de eigenaar om daarover te klagen.

Hij antwoordt bijna meteen en het wordt een leuke conversatie.  Ik weet niet of ik gewonnen heb, maar hij overweegt nu wijnglazen zonder steel.  Die vallen niet zo snel. We zullen zien. In ieder geval wel leuk dat er zo enthousiast gereageerd wordt.

Als Rick zijn biertjes heeft geprobeerd rijden we naar de mall. Vandaag is er geen probleem om een tafeltje bij Earls te krijgen.  We delen de calamari en dan heb ik de kung pao garnalen.  Lekker en pittig, maar wel veel te veel! Ik eet de garnalen en groentes en wat van de noedels. Rick smult van zijn kip. 

Saskia is inmiddels weer terug in Nederland na een weekend met Kai en Bea.  Ze logeert bij mijn vriendin Petra en wordt daar supergoed opgevangen.  Hopelijk gaat ze morgen Amersfoort verkennen.  Ik benijd haar wel een beetje, maar krijg het gevoel dat ze minder geniet zonder Kaylee.

Dit is denk ik een heel leerzame reis voor Saskia en ik hoop dat ze nu uitvindt dat je alleen ook veel plezier kan hebben. Dat heeft voor mij decennia geduurd dus als het Saskia dit keer niet lukt snap ik het helemaal.

Morgen hebben wij nog een vrije dag.  Ik vond het erg leuk te lezen hoe jullie weekends eruit zouden zien.  Ik lees ook graag de plannen voor de week!

vrijdag, mei 27, 2016

Een luie zomerse vrijdag

Alweer is het een schitterende dag  als we opstaan. Vanochtend zelfs al 26 graden als ik om half negen naar buiten stap.  Rick vertrekt naar zijn werk en ik geniet van gepocheerde eieren en de door hem gezette koffie op het deck. 

De broeders van een andere moeder, zo schattig!
 

Voor ik naar de sportschool vertrek vervang ik de lentespullen voor het huis met de zomerse vlaggetjes en deurhangers.  Ook wied ik het feeentuintje want alle esdoorn helicoptertjes willen kleine esdoorntjes worden.  Nu zijn miniboompjes best leuk, maar ze groeien snel uit tot echte bomen.

Dan moet ik eraan geloven en rijd naar Anytime Fitness.  Daar volbreng ik een uur cardio en mijn 10000 stappen doel.  Na nog wat rekken en strekken rijd ik gauw weer huiswaarts, want ik wil eigenlijk helemaal niet binnen zijn met dit weer.

Toch besluit ik thuis ook even gauw binnen de lentespullen op te ruimen en de zomerspullen van zolder te halen.  Het moet maar gedaan zijn.  Verder doe ik de nodige huishoudelijke taken zodat ik vanmiddag echt "vrij" ben.

Voor de lunch heb ik enorme zin in de bak koude verse crudites van True Food Kitchen.  Ik neem plaats aan de bar buiten en bestel de "Kale-Aid" als drankje, een lekker fris sapje van o.a. boerenkool en citroen.  De crudites zijn als gewoonlijk heerlijk, vooral met de yoghurt en dille dipsaus.

Nu ik hier toch ben loop ik ook Target even binnen voor een kaart voor onze buren, die net een baby hebben.  Natuurlijk kan ik het niet laten rond te kijken en ik vind ook een nieuwe tafelloper en een lekker zomerse citroen zout- en peperstelletje.

Die staan erg leuk op de keukentafel.  Eindelijk mag ik van mezelf gewoon "niets" gaan doen.  Ik haal mijn kleurspullen tevoorschijn en kies een plaat van Amy Brown om te kleuren.  Haar feetjes zijn na de prachtige kunst van Josephine Wall mijn favoriete fantasietekeningen.  Het zoeken van kleuren die bij elkaar passen vind ik zo ontspannend en ik ben tevreden met het resultaat.

Om half zes heb ik met Chris afgesproken met de honden te gaan wandelen.  Het is maar liefst 32 graden en de honden vinden het duidelijk warm, vooral PJ, die al 12 is.  We verkorten de wandeling dus een beetje, maar kletsen gezellig bij.  Chris is een zwemster dus ziet er zeer naar uit dat het zwembad morgen opengaat.  Ik ook, maar het zal nog even duren voor ik het water inga, denk ik.

Rick is inmiddels ook thuis en het lange Memorial Day weekend kan beginnen. Hij schenkt een Aperol Spritz in, die we op het deck samen drinken.  Dan bedenken we waar we willen gaan eten.

Earl's in Tysons Corner heeft een leuk terras en naief besluiten we daarheen te gaan.  Helaas, de wachttijd is tussen de een a twee uur, afhankelijk van binnen of buiten.  Barrel & Bushel ertegenover heeft soortgelijke wachttijden.  Daar hebben we geen zin in, plus ik had mijn zinnen gezet op sushi, die Earl's ook heeft.

De keuze valt dan op Kizuna, een nieuw Koreaans-Japans restaurant.  Ze hebben wel een terrasje, maar Rick wil dan liever aan de sushi bar eten.  Vind ik ook altijd leuk, dus geen protest.  Ons eten wordt als een kunstwerk gepresenteerd en we smullen ervan.  Dit restaurant is wat duurder dan wat we gewend zijn, maar we zijn het erover eens dat het echt voortreffelijk, vers en bijzonder was.
Schattig sake glaasje dat ik mee naar huis mag nemen
 

Intussen is Saskia naar Frankfurt gereisd en daar brengt zij dit weekend door met Kai en Bea.  Ze logeren in een Airbnb, onze eerste ervaring daarmee en die is zeer positief.  Ik probeer Rick al een tijdje over te halen het ook te proberen.  Wie weet lukt dat nu beter.

Net na tienen lopen we naar buiten, want het Internationale Ruimtestation zal over komen vliegen.  Rick heeft een email naar onze straatgenoten gestuurd en een familie komt inderdaad naar buiten.  Zij hebben het nog nooit gezien, erg leuk. Het blijft ook een bijzonder iets om het zo over te zien komen.

Allemaal een fijn weekend gewenst! Wat zijn de plannen?  Vind ik leuk om in de reacties te lezen!

donderdag, mei 26, 2016

Een zeer zomerse dag

Om zes uur ben ik al wakker en verval dan in rare dromen.  Om de een of andere reden droom ik zeker eens per maand dat al mijn credit cards (zoveel heb ik er niet, hoor) worden gestolen.  Nu ook weer, waarschijnlijk geinspireerd door Saskia's verlies van haar portemonnee.

Rick staat op en ik niet veel later.  Het is om half negen al 24 graden.  Heerlijk om buiten te ontbijten dus.  Ik maak een Weight Watchers Smart Ones ei gerecht en zet het op de decktafel.  Dan loop ik naar binnen om mijn koffie te halen en Snickers ziet zijn kans!

Als ik naar buiten stap zie ik hem net nog een hapje van mijn ontbijt stelen, de smiecht!  Voor hij voor meer komt eet ik het dus maar gauw op.  Onze tuin is zo groen, ik krijg het gevoel in de natuur te zitten.  We kunnen de straat en de huizen achter ons bijna niet zien.


Sharon sms-t dat ze vandaag een uur personal training kan doen.  Helemaal goed, alleen wil ik ook mijn stappen bijeen krijgen.  Tien minuten later sta ik op ARC trainer en tegen de tijd dat Sharon me komt halen heb ik 7000 stappen bijeen.  De andere 3000 haal ik hopelijk de rest van de dag.

Het uur personal training gaat snel.  Sharon heeft wat heel andere oefeningen en we werken ook aan mijn benen en knieen.  De pijn daarin is duidelijk spier- en peespijn. Ik hoop van harte dat Lisa er vanmiddag wat mee kan tijdens de massage.

Om elf uur haast ik me naar huis en maak me klaar om op pad te gaan.  Lekker luchtige kleding aan, want het loopt intussen tegen de 30 graden! Onvoorstelbaar dat het maandag nog maar net boven de 10 graden uitkwam hier!

Met Anja en bloglezeres Greet, die een vriendin van Anja is, en haar man heb ik afgesproken bij Clyde's in Reston te gaan lunchen.  Ik parkeer de van op de parkeerplaats bij Ricks kantoor en loop de brug over naar het Reston Town Center.

Anja zond een berichtje dat ze iets verlaat zijn dus ik wacht even voor het restaurant.  Grappig genoeg heb ik Rick zo net gemist, die liep tegelijkertijd naar zijn lunchplek, Cosi.  Een paar minuten later komen Anja, Greet en Louis aanlopen.

We vragen een tafeltje op het grote terras en krijgen er een in de schaduw.  Het wordt erg gezellig.  Greet en Louis hebben vroeger in dit gebied gewoond dus kennen het goed. De anderen bestellen verschillende salades, maar ik kan het weer niet laten de soft shell krab te kiezen.

De Old Ebbitt Grill maakt ook deel uit van deze keten en ik zag dat gerecht al een aantal keer op hun menu staan.  Het kost echter net wat meer, dus ik bestel het daar niet tijdens de rondleidingen.  Vandaag mag ik lekker kiezen wat ik wil en ik weet het dus al binnen de minuut! Wel bestel ik de krab weer gesauteed en niet gefrituurd. Gelukkig kan dat hier ook.

We smullen allemaal en het is heerlijk zo buiten te zitten.  Voor we het weten is het anderhalf uur later en moet ik helaas afscheid nemen, want mijn masseuse komt altijd een kwartier te vroeg om op te zetten.  Greet en Louis zijn van plan het Billy Goat pad langs de Potomac te gaan lopen, ik hoop dat ze een mooie wandeling (lees klimpartij) hadden!

Thuis pak ik uit van de reis terwijl ik op Lisa wacht.  Zij is echt zo goed!  Na het uur masseren voelen mijn knieen al meteen stukken beter.  Ze neemt mijn benen en heupen goed onderhanden en wat ik nog het fijnst vind is dat ik nooit het gevoel heb van de tafel te moeten springen van de pijn zoals bij andere masseerders.

Als Lisa weer vertrokken is bel ik mijn zusje, die tijdens de massage belde, terug.  Zo jammer dat we niet dichter bij elkaar wonen, want we zouden volgens mij constant bij elkaar over de vloer zijn en mijn neefje en nichtjes hier ook.  Maar ik houd me vast aan een strandvakantie volgend jaar met zijn allen.

Eindelijk is het dan tijd om mijn vriendje uit de kennel te halen!  Dezelfde dame, die hem mee naar achteren nam, brengt hem terug.  Ze vindt het duidelijk niet leuk afscheid te nemen en vraagt wanneer Cosmo weer komt. Over iets meer dan een maand stel ik haar gerust en ze loopt blij weer naar achter.  Echt fijn om hem zo geliefd te weten!

Cosmo is dolblij mij weer te zien natuurlijk en gaat tegen alle regels in op de passagiersplaats voorin zitten op weg naar huis.  De hele weg tingelt het alarmpje dat hij geen riem aanheeft, maar ik hoop maar dat er die paar kilometer niets zal gebeuren (ik weet het, zeer onverantwoordelijk). 

Na Cosmo gevoed te hebben vertrek ik naar Whole Foods.  Daar haal ik avondeten en wijn en bier.  De man voor me bij de kassa ziet dat ik zes flessen Brancott sauvignon blanc heb.  Hij zegt dat ik daar wel dol op moet zijn en dat is zeker het geval. Ik niet alleen, want dit merk is vrijwel altijd uitverkocht dus ik grijp altijd alle flessen, die ik kan krijgen! De sauvignon blancs uit Nieuw Zeeland zijn mijn absolute favoriet.

Thuis geniet ik op het deck van het heerlijke weer.  Ik kan niet wachten tot ik mijn gisteren bestelde schommelstoel heb!  Eindelijk is het zomerse weer gearriveerd.

Rick komt thuis en maait het gras.  Daarna grilt hij de kipspiesjes, terwijl ik komkommersalade, bruine rijst en pindasaus maak.  Allemaal neemt het nauwelijks tijd.  De sate saus heb ik gekregen van bloglezeres Ingeborg, die ik een paar weken geleden rondleidde.
Echte sate saus van iemand van Indonesische afkomst

Het is echte Indonesische pindasaus en het smaakt ons opperbest.  We zitten lekker buiten en het is nog te vroeg voor muggen, hoewel ik in North Carolina al wel gebeten ben.  Na het eten gaan de voeten omhoog en de tv aan.  Massages maken me altijd heel moe, maar ik blijf Lisa super vinden!

woensdag, mei 25, 2016

Nog even genieten van het strand en dan huiswaarts

Het is onmogelijk om door te slapen met de zon die de kamer binnen schijnt.  We staan dan ook net na achten op. Ook wel lekker, zo hebben we meer tijd voor we huiswaarts moeten.

We pakken vast in en fietsen dan naar Duck Donuts. Rick wil die ook eens in het oorspronkelijke restaurant eten.  Het is weer heerlijk weer, we kunnen zelfs zonder jas fietsen.  Ik neem mijn favoriete combinatie maple icing en bacon en dit keer ook vanille icing met salted caramel.  Die laatste vind ik maar matig, jammer genoeg. Rick heeft drie verschillende icings.



We eten het aan een van de picknicktafel aan het water op.  Hun ijskoffie is ook heerlijk, dus het is genieten.  We blijven nog even kijken over het water en zien daar zelfs een zeeschildpad.  Kennelijk is die uit de oceaan de sound ingekomen.
 
Dan fietsen we naar Nags Head Hammocks waar we de schommelstoel bestellen.  Precies de kleurencombinatie, die ik wil staat er, alleen wil ik er een kobaltblauw in plaats van rood hoofdkussentje in. De verkoopster knoopt de hangmatten ook zelf en die van mij dus ook.  Bijzonder om te weten.  Over een week of drie kan ik er op het deck in schommelen, heerlijk!

We brengen de fietsen terug en lopen dan naar het strand.  Daar lopen we een eind naar het noorden waar de mooiste huizen vlak aan het strand staan.  Rick en ik bedenken dat het superleuk zou zijn zo'n huis met mijn broer en zus en gezinnen te huren..  Die zijn daar ook voor te vinden en hopelijk gaat dat volgend jaar lukken.
 

Terug in het appartement pakken we de van in en ruimen op.  Dan geven we de sleutels af bij de receptie.  Het was weer leuk om hier te logeren al hebben we deze timeshare al jaren te koop staan.  We raken hem echter aan de straatstenen niet kwijt zoals zoveel mensen met timeshares.

Gisteren hadden we zo'n heerlijke lunch bij Fish Heads op de Nags Head Pier dat we besluiten daar onze vakantie af te gaan sluiten.  We nemen een tafeltje aan de rand met prachtig uitzicht over zee en strand.

We bestellen de vis dip weer en de serveerster vertelt dat zij zelf de vis daarvoor gevangen heeft.  Hij is dus heel vers en ontzettend lekker. Ook mijn broodje gegrilde vis smaakt weer super.  Rick neemt dit keer een hamburger.

Terwijl we zitten te eten komt er opeens een hele groep dolfijnen langs zwemmen.  Meestal zien we alleen hun rugvin, maar vandaag springen ze de hele tijd uit het water. Zo leuk!  Echt de kers op de vakantietaart is het.

Voor we de Outer Banks uitrijden stoppen we nog even bij Forbes.  Salt water taffy is een typisch snoepje in de badplaatsen aan de oostkust en we nemen een doos voor onze buren aan weerszijden mee.  Voor de ene om ze welkom te heten in de buurt en voor de andere omdat ze altijd weer klaarstaan voor ons en de katten.
Nog een laatste blik op zee, tot weersziens!

Dan beginnen we aan de lange rit terug naar huis.  Het gaat allemaal goed tot we bij Norfolk een verkeerde afslag nemen.  Nu moeten we een tunnel door en daarvoor staat een file, helaas. Gelukkig is het na de tunnel opgelost en kunnen we verder goed doorrijden.

Bij Potomac Mills, ongeveer drie kwartier van huis verwijderd, zoeken we een restaurant.  We zijn al lang niet meer in dit gebied geweest en we zijn blij verrast met de goede keuze aan restaurants tegenwoordig. 

Wij kiezen Matchbox met een lekker groot terras, want het is nog 28 graden buiten. Rick en ik bestellen beiden een pizza.  Die van mij komt met vijgen, prosciutto, gorgonzola en peperhoning, een heel smakelijke combinatie.

Het spitsverkeer is inmiddels opgelost en zonder oponthoud rijden we huiswaarts.  Daar worden we enthousiast begroet door vier kattenbeesten.  De airconditioning gaat aan, want het is warm in huis.  Heerlijk, eindelijk ook hier zomerse temperaturen!

Foto's van de paarden e.d. gisteren en van vandaag staan hier