De regen ontvluchten in de vlindertuin

Tja, nog een dag voor het achtereen regenen record, ik word er niet blij van.  Mijn wekker gaat af om kwart voor acht en met tegenzin sta ik op.  Gelukkig heeft Rick de koffie al klaarstaan en ik rooster snel een paar wafels.

Saskia en Dan zijn ook op en vertrekken naar Maryland om veganistische donuts te halen.  Een uur heen en een uur terug, dat moeten lekkere donuts zijn!  Mijn eerste rit is een stuk minder leuk, want ik moet naar de endocrinoloog voor mijn jaarlijkse schildkliertest.

Het motregent en is mistig en ik moet even zoeken naar hun nieuwe praktijk.  Gelukkig heb ik ruim de tijd genomen. Het gaat hier bij de Northern Virginia Endocrinologists altijd gesmeerd.  Dr. Ross is nooit laat, heel fijn.

Waarom ik me altijd weer druk maak om dit doktersbezoek is me een raadsel.  Het onderzoek gaat snel en dan moet ik bloed laten afnemen.  Over een paar dagen hoor ik of ik met dezelfde dosis door kan voor een jaar.  En klaar is Petra.

Aangezien ik niet ver van Anytime Fitness ben rijd ik daar meteen heen.  De ARC trainer is de enige machine, die mijn knieen geen pijn doet.  Ik doe daar dan ook mijn uur cardio op.  Als ik naar de van loop miezert het nog wat, maar thuis is het droog.

Gauw lijn ik Cosmo aan voor zijn wandeling.  De temperatuur is aangenaam, maar ik heb zo'n genoeg van het grauwe en grijze weer!  Het begint grote invloed op mijn humeur te hebben en ik besluit onderweg dat ik iets leuks moet gaan doen en niet thuis blijven hangen.

Sommige mensen zijn zoveel betere tuiniers dan wij

Saskia en Dan zijn terug en hangen voor de tv.  Ik zou wel wat anders willen doen als Australier in de buurt van Washington, maar ik zeg wijselijk niets.  Het weer lokt natuurlijk ook niet echt om naar de stad te gaan, maar er zijn zat leuke en gratis musea om te bezoeken.

Een daarvan staat vanmiddag op mijn programma.  Ik rijd naar de metro en parkeer de van met gemak nu ik de plaatsen, die tussen 2 uur 's nachts en 10 uur 's ochtends gereserveerd zijn, heb ontdekt. 

De trein staat al klaar en een half uurtje later stap ik bij Federal Triangle uit. Intussen is de miezerregen overgegaan in echte regen, bah!  Ik loop naar Paul en bestel daar mijn favoriete gerookte zalm stokbroodje.  Een tafeltje in het drukke restaurant komt net vrij naast mij, dat is geluk hebben.

Na hapje voor hapje van de heerlijke lunch te hebben genoten loop ik naar het Natural History Museum.  Daar is het flink druk, want de schoolgroepen zoeken op een dag als vandaag de musea op.  Dit is na het Louvre ook het drukstbezochtste museum ter wereld en dat is vandaag goed te merken.

Mijn doel is de vlindertuin waar de schoolgroepen aan voorbij gaan.  Ik koop een kaartje voor $6 en kan een paar minuten later naar binnen.  Hier is het lekker licht en tropisch.  Ik heb mijn macrolens op mijn fototoestel en probeer de lenskap eraf te halen.

Die zit echter vast en als ik hem eindelijk loskrijg is mijn UV filter aan diggelen.  Een klein meisje naast me vraagt of het gebroken is en even ben ik bang dat het mijn lens is, maar goddank niet!  Ik doe het gebroken glas in een plastic zakje en blaas het van mijn lens zodat ik toch foto's kan nemen.

Dan geniet ik een uurtje van de warmte en kleuren en probeer echte macrofoto's van de vlinders te nemen.  Sommigen laten me heel dichtbij komen, anderen vliegen meteen op.  Het is altijd genieten hier, maar na een uurtje wordt het te warm en vochtig.

Nadat ik me ervan heb verzekerd dat er geen "lifters" op me zitten stap ik weer naar buiten.  Het is een stuk koeler in het museum.  Ik loop nog even door de tentoonstelling met de schitterende foto's van Frans Lanting. 

Die heb ik al eerder gezien, maar er is zoveel moois. Het filmpje met de chimpansees in Senegal is ook bijzonder.  Daar heb ik als kind gewoond, maar helaas namen mijn ouders ons kinderen nooit mee met hun excursies buiten Dakar.  Toch heb ik de beste herinneringen van mijn kindertijd aan die jaren daar (ik heb daarna nooit weer in Nederland kunnen aarden weet ik nu ik erop terugkijk).

Het is me verder te druk in het museum om nog meer te bekijken en ik heb met Chris afgesproken met de honden te gaan wandelen.  Ik loop naar het Smithsonian station door de regen en plassen, wat een miserabel weer! 

In de trein terug sms ik met Chris of ze nog wel wil gaan wandelen.  Het ziet ernaar uit dat het na vieren droog zal worden dus we stellen onze wandeling een half uur uit.  Dat vinden de honden helemaal prima, want om half vijf is het droog.  We kletsen gezellig bij en zo komen mijn stappen ondanks mijn knieen boven de 20000 vandaag.  Gewoon lopen doet geen pijn, trappen lopen wel.

Saskia en Dan zijn inmiddels vertrokken voor nog een concert in Washington.  Ik klets heerlijk met Christine aan de telefoon, eindelijk eens echt de tijd en wat kan zo'n telefoongesprek goed voelen! Christine's boeken zijn nu ook verkrijgbaar op Amazon.nl (wel in het Engels) klik hier. Het zijn romans met een dieper verhaal, ik vind ze zeer goed geschreven en dat zeg ik niet omdat ze mijn vriendin is.

Rick belt dat hij langs ons favoriete Thaise restaurant komt. Wil ik daar eten van?  Nou, dat hoeft hij geen tweede keer te vragen!! Het wordt smullen vanavond, want Natta Thai heeft uitstekend eten! Zullen we morgen de zon zien?  Ik betwijfel het.

Macrofoto's van de vlinders staan hier