Ja, wat zal ik er eens van zeggen, ik heb geen zin om op te staan, zo grijs en mistig is het weer. Rick slaapt ook uit vanochtend, maar staat zelfs nog eerder op dan ik. Met moeite kom ik om half negen eens mijn bed uit.
Rick wandelt met Cosmo en heeft de koffie al gezet. Ik lees online ook dat veel mensen het grijze weer meer dan beu zijn en weinig energie hebben. Voor jullie Nederlanders en Belgen leest dit waarschijnlijk als dom geklaag, maar wij hebben vrijwel nooit dat het dagen achtereen somber en regenachtig weer is.
Vrijdag, de 13e, en een zwarte kat
Gelukkig heb ik een uur personal training geboekt met Sharon. Door de regen rijd ik naar Anytime Fitness. Daar warm ik een kwartier op en dan beginnen we aan de personal training. We doen ook veel oefeningen om mijn knieen te versterken en wonder boven wonder helpen die. Vanavond doen ze een stuk minder pijn dan de afgelopen dagen.
Na de personal training doe ik nog de ARC trainer tot ik tienduizend stappen bijeen heb. Ik heb mijn doel van 15000 even laten varen tot mijn knieen echt beter voelen. Gelukkig is het droog als ik klaar ben.
Thuis tref ik Saskia aan, maar geen Dan. Saskia kondigt aan dat ze als hij klaar is naar Richmond gaan. Daar haalt zij dan nog haar laatste spullen voor haar reis op en Dan neemt zondag de Greyhound bus terug naar Nashville.
Als de jongeren vertrokken zijn besluit ik mezelf te trakteren op mijn favoriete dunne bagel met gerookte zalm en cream cheese. Ik ben trots op mezelf dat ik voor dit weekend eindelijk naar mijn lichaam heb geluisterd en dus niet naar Massachusetts ben gegaan, een rit van tien uur heen en tien uur terug. Voorheen had ik mezelf weggecijferd, maar nu ben ik zo blij die pijn niet te hoeven doorstaan! Hopelijk lukt het morgen met mijn ouders te skypen, bijna hetzelfde.
Thuis geniet ik van de lekkernij en ga er dan weer op uit. Saskia en Kaylee gaan bij een aantal mensen logeren tijdens hun reis en Saskia heeft mij gevraagd wat souvenirs voor hen te gaan kopen.
Als eerste rijd ik naar de Freeman Store. Daar was ik vorige week ook al en ze hebben allerlei souvenirs. Ik kies een leuke magneet uit, word niet te specifiek, want misschien leest een van de ontvangers hier mee.
Volgende stop is Whole Foods waar ik ook vind waar ik naar zocht, een typisch Virginiaans produkt. Ik denk dat de ontvangers het lekker gaan vinden. Hier haal ik ook wat wijn en mini brie kaasjes, maar ik vergeet dat we vrijwel geen melk meer hebben. Mijn brein werkt duidelijk niet op volle capaciteit op het moment!
Maar ik stop wel even voor een foto van deze mooie iris
In de verte zie ik blauwe lucht aankomen en ik wacht met smart op de zon. Anja vertelde me dat Michaels nu ook dingen voor feeentuintjes heeft. Dat besluit ik eens te gaan bekijken en de spullen zijn 30% afgeprijsd. Ik kies een nieuw paddestoelenhuisje, een wensbron en allerlei tuinbenodigdheden, zo leuk!
Eenmaal thuis is die zon er inderdaad, heerlijk! Ik ga bij de buren vragen of zij volgende week op onze katten kunnen passen en dat is het geval. Intussen speelt Cosmo met hun nieuwe Deense dog, een heel magere, want haar vorige eigenares dacht dat ze een hazewindhond was, zo zielig! Apollo krijgt chemotherapie en heeft hopelijk nog een tijdje te leven. Hij is zo'n lieve grote lobbes, ik vind het vreselijk voor Chuck en Lorraine dat hij zo jong al ongeneeslijk ziek is!
Een UFO!
Dan verhuis ik mijn nieuwe Fairyville bewoner en het ziet er meteen goed uit. Dit is duidelijk een fee, die dol op tuinieren is en er is een wensbron. Wat wil je nog meer. Soms is het gewoon zo leuk om in die fantasiewereld op te gaan. Ja, ik ben een beetje gek!
Daar houden de dieren me bezig, want Cosmo weet hoe hij de horrendeur open moet maken en Flapjack en Pig ontsnappen. Pff! Na een kwartier zit ik eindelijk te genieten van de roman. Na vijf dagen regen en grijsheid voel ik mijn energieniveau opkrikken en mijn knieen minder pijn doen. Teken weer dat mijn pijnen niet puur fysiek zijn, mind over matter zeggen ze hier en ik vind het een beetje eng hoezeer dat bij mij inderdaad zo is.
Als Rick thuiskomt komen een aantal buurmannen ook net langs. Hij kletst daarmee bij en ik met Bente, mijn vriendin uit New Orleans, die hier dit weekend is. Wij bespreken wat we zondag samen gaan doen. Ik zie ernaar uit haar nu mijn stad te laten zien, nadat zij mij vorig jaar New Orleans liet zien. Met het verschil dat ik juist het toeristische deel ga laten zien, terwijl Bente mij naar de niet toeristische plaatsen nam.
Het is zo lekker buiten dat we ook buiten willen eten. We weten dat Chef Geoff's een groot terras heeft en als ik bel zeggen ze dat we zeker buiten kunnen eten. Eenmaal daar aangekomen zien we waarom, er zit geen ziel op het terras!
Wij willen echt buiten eten en krijgen dus een tafeltje. Onze serveerder vraagt zich ook af waarom niemand buiten zit. Wij genieten ervan. We delen een bruschetta met (groene) asperges en kaas, erg lekker. Ik neem als "hoofdgerecht" de garnalen dumplings en gegrilde artisjok van het voorafjesmenu. Rick neemt de oester "po boy".
Het is allemaal erg lekker! Ik laat Rick een blaadje van de artisjok proberen, want hij houdt daar niet van al heeft hij het nooit vers geproefd. Ik denk niet dat ik hem heb overgehaald het nu lekker te vinden, maar ik ben er dol op.
Onze prive ober is heel attent en grappig genoeg voelen we ons zeer speciaal op dit lege terras. Zeer tevreden met de bediening, het weer, het eten en alles gaan we weer huiswaarts. Op de terugweg halen we nog broodnodige melk.
Onderweg vraagt Rick hoe erg ik het zou vinden om nu kilometers te vreten in de regen (die volgens Katja er ten noorden van ons nog steeds is) om maar een avond met mijn ouders en zus en familie door te brengen. Antwoord is, erg, ik heb al zoveel pijn zonder in de auto te zitten. Ik hoop maar dat iedereen het begrijpt, want helaas is het een feit dat ik het gewoon niet had kunnen trekken.
Zou ik me maar zo kunnen ontspannen!
2 reacties:
Wat zullen je kleinkids het later leuk vinden om met je feeen tuintje te spelen.
Kennen ze in Amerika ook vrijwilligerswerkzaamheden; als je het huis soms leeg vindt , is dat een heel leuke manier om nuttig bezig te zijn voor de gemeenschap en nieuwe mensen te leren kennen. Ik doe vrijwilligerswerk op de molen en in een wereldwinkel; erg gezellig, nuttig en leuk.
Wij zijn na 1,5 week heerlijk weer; op Texel , in een koude dip gekomen.
@Tineke - Ja, de kleintjes in de buurt vinden het tuintje ook heel leuk. Dit is volgens mij het land van vrijwilligerswerk, maar daar ben ik nog niet aan toe. Teveel andere dingen, die me bezighouden (en er zijn ook zoveel mensen die vrijwilligerswerk willen doen dat het moeilijk is wat leuks te vinden)
Een reactie posten