Dierenarts met Cosmo

De honden hebben weer lekker rustig geslapen, maar om half acht hoor ik Cosmo opeens hoesten.  Gelukkig blijkt hij verder okay, maar de linkerkant van zijn snuit is nog steeds opgezwollen.  Nadat ik de honden hun behoeftes heb laten doen bel ik dan ook de dierenarts.

Helaas werkt de dokter met de Australische herders vandaag niet, maar ik wil niet wachten.  Ik maak dus een afspraak voor tien over half tien. Ik bedenk me dat ik dan mijn ontbijt wel met een van de vele Starbucks cadeaubonnen kan halen.

Daar geef ik het stapeltje aan Beth, die er altijd is en mij zelfs bij mijn voornaam kent al kom ik er echt niet zo vaak.  Er blijkt nog $45 op de verschillende kaarten te zitten!  Beth zet dat allemaal op een kaart en ik bestel mijn "gratis" ontbijt van een Americano met de "egg bites" van eiwit en geroosterde paprika, ik vind die erg lekker.

De Starbucks ligt op weg naar de dierenartsenpraktijk dus ik kom daar keurig op tijd aan.  De dierenarts is een jonge vrouw, die superlief is met Cosmo. Zoals ik gisteren al dacht denkt zij ook aan een infectie van een ondiepe beet van Orion.  Die bloeden nauwelijks en daardoor treedt er al gauw een ontsteking op.

Cosmo's gebit ziet er goed uit en omdat zijn klier is opgezet denkt ze niet dat het een allergische reactie op een insectenbeet is.  Ze geeft antibiotica en een ontstekingsremmer mee en raadt aan om Cosmo dit weekend, als wij op reis zijn, in hun kennel in het dierenziekenhuis te doen.  Zo'n infectie kan zich gauw verspreiden en zo krijgt hij ook wat rust van Orions bekje.

Thuis geef ik Cosmo meteen zijn medicijnen en ga dan op de plaats rennen als beweging.  Ik wil Orion namelijk niet weer in zijn bench moeten doen om mijn oorspronkelijke sportschool plan na te komen.  De elliptical boven is geen optie, want Orion wil de hele tijd met Cosmo spelen en die heeft daar geen zin in met zijn pijnlijke lip.

Zo goed en zo kwaad als het gaat al hondenscheidsrechter spelend krijg ik binnen het uur tienduizend stappen bijeen.  Intussen kijk ik naar House Hunters International en een ervan speelt in Amsterdam.  Ik vind dat het relatief best vaak in Nederland plaatsvindt.  Delft, Amsterdam, Groningen, dat is toch wel erg leuk om te kijken.

Als ik klaar ben loop ik rillend buiten nog een stuk met de honden. Het is even droog, want de hele dag valt er al een kille regen.  Orion gedraagt zich prima en Cosmo voelt zich duidelijk niet lekker, want hij trekt helemaal niet.

Toch snuffelt hij wel en eet ook goed dus ik hoop dat het met medicijnen beter wordt, want de dierenarts bracht de mogelijkheid van een tumor ook nog naar voren. Ik ben met onze kinderen altijd op mijn intuitie afgegaan en had het vrijwel altijd goed en dat hoop ik in dit geval dus weer.

Met de honden gaat de tijd altijd veel sneller dan ik denk.  Opeens moet ik me haasten om nog lunch en benzine te krijgen voor ik mijn nagelafspraak heb.  Ik besluit nog eens mijn Starbucks bonnen te gebruiken en haal een broodje met mozzarella, spinazie, tomaat en pesto en een ijsthee.

Bij de Safeway gooi ik de van vol en alweer precies op tijd loop ik de Mint nagelsalon binnen.  Dit keer doet Jennifer mijn nagels en ik kies een glitterige kleur blauw.  Ik heb mijn FitFlops mee, zodat het goed kan drogen.  Het ziet er natuurlijk belachelijk uit ermee te lopen met dit koude en regenachtige weer, maar zo blijft de nagellak mooi.

Het plenst als ik terug naar de van loop en ik heb geen zin in Target, want dat is nog een hele wandeling.  Toch heb ik een paar toiletspullen nodig dus op de terugweg parkeer ik recht voor een Rite Aid en ren naar binnen.  Daar vind ik precies wat ik nodig heb.

Eigenlijk wilde ik wat Pokemon Go spelen in het Mosaic District, maar daar was het te koud en regenachtig voor.  Ik besluit dat dan maar in Vienna vanuit de auto te doen en vang een paar leuke.  Rick belt dat hij later thuiskomt dan verwacht.

Thuis laat ik de honden nog eens uit en ik denk dat wel verbetering zit in Cosmo's zwelling.  Ze ruiken duidelijk een vos of een hert want zijn beiden zeer alert.  Ik zie er geen dus misschien was het alleen de lucht.

Rick haalt op zijn terugreis meer eten voor Orion en we geven de honden eten.  Ik bel onze buren dat zij enkel voor Orion en Snickers zullen hoeven zorgen en dan bestellen we Chinees als avondeten.  Ik heb hot and sour soep en Singapore rice noodles wat een enorme portie is. 

Wat ik er niet van eet zet ik naast me neer en Orion zou daar heel graag een hapje van krijgen. Hij legt zijn hoofd net naast het bord neer, maar hij weet dat hij het niet mag eten. Zo schattig, hij kijkt ook echt zo naar mij van "mag ik"?  Maar hij luistert goed en raakt dat eten niet aan.  Op dat vlak is hij dus wel goed getraind.

Cosmo lijkt vanavond ook een stuk beter.  Hij komt ook even knuffelen en eet zelfs een botje wat hij gisteren niet deed. Ik krijg zo echt het gevoel weer moeder te zijn, maar dan van viervoeters!