Een dagje San Francisco

Net voor negenen belt Rick en wekt mij uit een diepe droomslaap.  Dat vind ik altijd het moeilijkst wakker worden, maar ik moet er van mezelf een kwartier later uit.  Ik douche, kleed me aan en loop naar het Hollywood Café aan de overkant.

De afgelopen jaren is dat mijn favoriete ontbijtrestaurant in San Francisco.  Het ligt recht tegenover mijn hotel, makkelijker kan niet.  Ik kan ook meteen aan een tafeltje buiten plaatsnemen.  Ik bestel twee gepocheerde eieren, die met een beetje fruit en natuurlijk sourdough brood worden geserveerd.  Het smaakt me prima en mijn koffie wordt constant aangevuld.

Als ik afgerekend heb ga ik nog even terug naar de kamer en begin dan aan mijn dagje San Francisco.  Ik heb enorm veel geluk want de weersvoorspelling was voor regen en het is nota bene zonnig!  Hoera! Zoveel leuker om dan rond te lopen.

Een plan heb ik niet, maar zie dat de Golden Gate Bridge ook prachtig zichtbaar is.  Die ligt meer dan vijf kilometer verderop en even overweeg ik een fiets te huren.  Dat moet ik ooit nog een keer doen, maar dat gaat teveel van mijn dag innemen.

 

In plaats daarvan loop ik naar het Maritime National Historic Park vanwaar ik goed zicht heb op de beroemde brug. Ik maak een paar foto's en loop dan door het park naar het Ghirardelli Square.  Zodra je daar dichtbij komt ruik je de chocola al.  Ik kan me ervan weerhouden wat zoetigheid te kopen.  Ik ben niet zo'n zoetekauw, een hapje zou al genoeg zijn, maar dit is nooit per hapje te koop.

Er zijn bepaalde dingen in San Francisco, die ik iedere keer weer wil zien. Lombard Street is er een van.  Die heb ik nog nooit in de winter gezien.  Hoewel, de lente is hier al begonnen. Ik loop langs allerlei bloesembomen. 

Onderweg kras ik een andere "must see" van mijn lijstje, de cable car. De weg naar Lombard Street is zo stijl als het maar kan.  Seattle heeft flinke heuvels, maar niets haalt bij San Francisco! Zoals altijd komen er auto's naar beneden op Lombard Street en fotograferen toeristen, waaronder ik, het.

Intussen loopt het alweer tegen lunchtijd en ik loop naar Fisherman's Wharf.  Daar loop ik langs de standjes en wil eigenlijk een cioppino (tomatensoep met vis erin).  De prijzen daarvan zijn helaas niet geschikt voor een lunch.

Uiteindelijk kom ik in het oudste restaurant hier terecht, Alioto's.  Het is boven en heeft mooi uitzicht over de baai.  Ik bestel een broodje Dungeness krab op sourdough brood.  Het smaakt allemaal heerlijk. 

Boudin, de oorspronkelijke sourdough bakkerij, is vlakbij

Na het eten loop ik naar Pier 39 en ga bij de zeeleeuwen kijken.  Er zijn er niet zoveel als ik andere keren gezien heb, maar ze zijn zeer vermakelijk.  De meesten willen op een vlonder, maar ik zie er een paar die heerlijk in hun eentje liggen te zonnen.  Een daarvan doet me echt lachen, zo helemaal ontspannen terwijl zijn vriendjes op de achtergrond ruzieen.

Deze twee plaatjes doen me lachen! 

Panorama met de Golden Gate en Alcatraz

Intussen speel ik ook Pokémon Go en zie opeens heel onbekende nieuwe Pokémon verschijnen.  Het blijkt een nieuwe lading te zijn en die zijn ruimschoots te vangen in dit leuke winkelcentrum aan het water. Ik kijk in een aantal winkeltjes en drink een diet Pepsi om een van de bankjes.

Even kijk ik een grappige jongleur show

Er is een tulpenfestival dus overal die mooie bloemen

Al spelend gaat de tijd snel en voor ik het weet is het vijf uur.  Ik voel mijn maag rommelen, maar het is te vroeg om te gaan eten.  Ik besluit een krabcocktail te halen bij een van de standjes aan Fisherman's Wharf.  Die smaakt heerlijk en de saus erbij is heel bijzonder.  Alleen jammer dat het staande gegeten moet worden.

Mijn plan was om nu een bar te vinden voor een drankje en dan terug te gaan naar het hotel om mijn telefoons op te laden.  Ik vind echter een stoel aan de gezellige bar van Sabella & La Torre. Eddy, de bartender, geeft mij zijn enorme telefoonoplader.  Nu hoef ik niet terug naar het hotel.  Het is zo gezellig hier en Eddy vertelt over zijn zoon, die danser wil worden.

Met moeite onttrek ik me aan deze bar en loop naar Fog Harbor Fish House.  Hier neem ik ook plaats aan de bar, die een stuk minder gezellig is.  Ik weet echter mijn bestelling al, de hele Dungeness krab! Wat een delicatesse is dit toch!  Hij wordt met broccoli en aardappeltjes geserveerd, maar daar heb ik echt geen ruimte meer voor!

Het loopt al tegen negenen als ik een Uber bestel om me terug naar het hotel te brengen.  Ik ben nota bene bijna twaalf uur op stap geweest!  Het is dan ook zo'n leuke stad! 

Wilma brengt me terug naar het hotel waar ik nog even wat tv kijk.  Ik moet van mezelf wel op tijd naar bed, ondanks dat ik toch vreemd genoeg last heb van het tijdverschil met Hawai van maar twee uur. Morgen wil ik nog hier ontbijten voor ik naar het vliegveld ga.